
Het aantal gevallen van chronische vermoeidheid neemt met de dag toe. DE' encefalomielite mialgica Het chronisch vermoeidheidssyndroom is een ziekte met meer onbekenden dan antwoorden, een systemische en slopende aandoening die al onze hulpbronnen wegzuigt en onze gezondheid bedreigt. De invloed ervan is zo krachtig dat het al onze motivatie kan verteren, waardoor we geïsoleerd raken van de wereld, zelfs van de mensen van wie we het meest houden.
Degenen die lijden aan het chronisch vermoeidheidssyndroom beweren dat de naam die wordt gebruikt om deze – zo complexe – realiteit te beschrijven niet simplistischer of minder toepasselijk kan zijn. Het is meer dan alleen maar vermoeidheid; het is een vermoeidheid die aanpakt en immobiliseert; het is een toestand die verder gaat dan eenvoudige uitputting het immuunsysteem zelf is verzwakt, er kan sprake zijn van geheugenverlies en hypotensie prikkelbaarheid …
We voelden het allemaal
Een ander aspect dat patiënten die lijden aan chronische vermoeidheid melden, is dat zij zich buitengesloten voelen door de medische gemeenschap en de wetenschappelijke gemeenschap in het algemeen. Kwetsbaarheid, je niet lekker voelen, het onvermogen om adequate behandelingen te vinden, noch de kracht om met energie te presteren optimisme dagelijkse activiteiten zijn factoren die de persoon in alle opzichten, maar vooral op psychologisch vlak, nog meer in beslag nemen.
Tot op heden is de oorsprong van de ziekte nog niet duidelijk. Als gevolg hiervan beschouwen velen een ziekte als een ziekte die ons minder productief maakt op het werk, ons dwingt ziektedagen op te nemen en ons verhindert om normaal van interpersoonlijke relaties of vrije tijd te genieten...

Chronische vermoeidheid: wat is het precies?
Er is vermoeidheid en moeheid. We weten bijvoorbeeld allemaal wat het betekent om na een zware dag op de bank neer te ploffen Werk of een bepaalde fysieke inspanning. Het enige wat we nodig hebben is een lekker bad en een paar uur voldoende rust om weer op krachten te komen en weer volledig in vorm te komen. Goed er zijn mensen die al uitgeput wakker worden, onverschillig voor het verstrijken van dagen en nachten omdat hun vermoeidheid niet weggaat, hebben ze ook andere symptomen:
- Gebrek aan energie.
- Gevoel van extreme zwaarte in het lichaam en de ledematen.
- Grotere kwetsbaarheid voor verkoudheid of infecties: het immuunsysteem is verzwakt.
- Gebrek aan motivatie.
- Concentratieproblemen en milde problemen met geheugen .
- Apathie en slecht humeur.
- Gebrek aan seksueel verlangen.
- Moeilijkheden om een diepe, herstellende slaap te krijgen.
- Frequente spierpijn, keelpijn, gewrichtspijn, hoofdpijn…
- De waargenomen inspanning om welke taak dan ook uit te voeren, lijkt extreem.
Al deze symptomen komen vaker voor bij vrouwen tussen de 40 en 50 jaar.
Waarom heb ik last van chronische vermoeidheid?
Dit is de eerste vraag van de patiënt bij wie het chronisch vermoeidheidssyndroom is vastgesteld. Waarom ik? Heb ik iets speciaals gedaan? Ten eerste moeten we dat duidelijk in gedachten hebben tegenwoordig is de bepalende oorzaak hiervan nog niet precies bekend pathologie .
- Eén element dat vandaag duidelijk is en is aangetoond, is dat sommige mensen ze zijn genetisch vatbaar voor het ontwikkelen van vormen van chronische vermoeidheid.
- Een ander aspect dat vaak wordt benadrukt is dat kan verband houden met de spanning en zelfs sommige vormen van depressie . Niettemin is het merkwaardigste aspect ervan dat wanneer de patiënt erin slaagt de stresstoestand onder controle te houden of zelfs een depressie te overwinnen, chronische vermoeidheid niet lijkt te verdwijnen.
In sommige fases vermindert of verdwijnt de stoornis geheel zonder dat de oorzaak duidelijk is. Na een paar weken of maanden komt het echter terug.

Bestaat er een behandeling voor chronische vermoeidheid?
Een factor die zowel door patiënten als door specialisten wordt gevoeld het is het gemak waarmee fouten worden gemaakt diagnose . Soms is chronische vermoeidheid een symptoom van een andere psychische aandoening, zoals een bipolaire stoornis. Andere keren is deze slopende fysieke en mentale toestand het secundaire effect van het gebruik van bepaalde medicijnen.
Om het chronisch vermoeidheidssyndroom te diagnosticeren moeten er veel factoren optreden, zoals het langer dan zes opeenvolgende maanden lijden aan een toestand van extreme vermoeidheid die gepaard gaat met slapeloosheid, spierpijn en apathie.
Nadat de diagnose is gesteld die verdere pathologieën uitsluit, krijgt de patiënt geen farmacologische behandeling voorgeschreven, maar een herziening van zijn dieet: het verminderen van de consumptie van voedingsmiddelen die ontstekingen veroorzaken en het verhogen van de doses magnesium en omega 3- en 6-vetzuren kunnen een positieve strategie blijken te zijn.
Als eenmaal is vastgesteld dat het om een chronische medische aandoening gaat, is het doel de levenskwaliteit van de patiënt te maximaliseren. Therapeutische ondersteuningen zoals Mindfulness of therapieën zoals cognitieve gedragstherapie helpen de patiënt om de dag beter door te komen.
Eindelijk op kunnen rekenen een goede steungroep om mee te praten en dat het ondersteunend is op de meest gecompliceerde momenten, en dat het kiezen voor activiteiten zoals yoga, dansen, zwemmen of zelfs acupunctuur ons kan helpen de motivatie en een deel van die energie te herstellen die deze aandoening meedogenloos van ons wegneemt.