Divergent denken bij kinderen

Divergent denken bij kinderen is een uitzonderlijke en natuurlijke gave (niemand heeft hen verteld wat normaal is en wat niet). De open geest zit vol mogelijkheden van originele en altijd eigenzinnige, ongebruikelijke gedachten. Soms neigt dit creatieve potentieel met de groei te verdwijnen als gevolg van een onderwijssysteem dat de neiging heeft de manier van denken van studenten te standaardiseren door hun perspectieven te standaardiseren.

De meesten van ons weten dat het gevaarlijk kan zijn om de moed te hebben om anders te denken. Galileo ondervond dit bijvoorbeeld uit de eerste hand toen zijn ideeën hem de laatste jaren van zijn leven opleverden, afgezonderd thuis in Florence. Open geesten dagen de wereld zonder twijfel uit, maar helpen haar ook vooruitgang te boeken.

Het is duidelijk dat de tijden zijn veranderd en dat de eindes die andere wetenschappers zoals Giordano Bruno hebben ervaren, niet langer voorkomen. Er kunnen zich echter ook andere situaties voordoen. Zoals Sir Ken Robinson, een bekende onderwijsdeskundige, leert: de huidige scholen vermoorden mensen creativiteit van kinderen.

Volgens hem onze onderwijsinstellingen baseren leerplanmodellen op oude systemen van een tijdperk waarin de industrialisatie van de samenleving sommige capaciteiten versterkte in plaats van andere. Het bevorderen van innovatie, creativiteit of kritisch denken was (en is vaak) ongebruikelijk omdat er een zeer rigide hiërarchie van disciplines en vaardigheden bestaat om mee om te gaan.

We vergeten dat kinderen uitgerust op de wereld komen talent uitzonderlijk. Wij onderschatten het potentieel van hen afwijkend denken die buitengewone psychische spier die soms verdwijnt als je uitsluitend convergent denken leert.

Het maakt niet uit waar je naar kijkt, maar wat je kunt zien.

-Henry David Thoreau-

Divergent denken bij kinderen

Hendrik David Thoreau hij was een van de meest revolutionaire filosofen. Zijn ongebruikelijke ideeën over vrijheid en verantwoordelijkheid maakten hem tot een van die figuren die zich altijd lieten leiden door duidelijk uiteenlopende denkwijzen. Het af en toe herontdekken van zijn teksten is een manier om in veel opzichten inspiratie op te doen.

Hij leerde ons dat het leven een canvas is voor de verbeelding. Hij liet ons zien dat er mensen zijn die geboren worden met een andere innerlijke muziek en dat we ruimte voor hen moeten laten omdat vrijheid tot vrijheid leidt zelfrealisatie . Met kinderen is het bijna hetzelfde. Echter we zijn niet altijd in staat om die magische melodie en dat ongelooflijke potentieel dat in elk kind verborgen zit, aan te voelen.

Deskundigen op dit gebied, zoals dr. Len Brzozowski, benadrukken interessante aspecten die zijn ontdekt tijdens een onderzoek dat samen met psychologen George Land en Beth Jarman is uitgevoerd. De gegevens uit dit werk zijn in het boek gepubliceerd Breekpunt en verder: vandaag de toekomst beheersen.

Uiteenlopend denken bij 5-jarige kinderen vertoont scores die vergelijkbaar zijn met die van een volwassene met hoge intellectuele capaciteiten. Dus als de kleintjes wordt gevraagd hoeveel toepassingen een beker, een potlood of een schoen kunnen hebben, kunnen ze tot 100 (geldige) antwoorden geven. Een volwassene geeft meestal gemiddeld 10-12 antwoorden.

• Als we een 10-jarig kind aan dezelfde divergente denktest onderwerpen, realiseren we ons dat dat potentieel gemiddeld met ongeveer 60% is verminderd.

Kleuters zijn echte genieën

Divergent denken bij 4- tot 6-jarigen levert een fascinerende score op. In dit geval is het nodig om te verwijzen naar wat werd onderstreept door de professor in de neurologie aan de Harvard Medical School Álvaro Pascual-Leone. Tijdens deze leeftijd vindt het zogenaamde in de hersenen plaats synaptisch snoeien.

Dit zijn die gevoelige perioden van het zenuwstelsel waarin een geprogrammeerde neuronale snoei plaatsvindt die alleen door ervaringen kan worden gewijzigd. Als er na verloop van tijd geen adequate stimuli zijn, zal dit cellulaire snoeien een groot deel van het leerpotentieel van het kind beperken.

Het is geen kwestie van het hebben van veel neuronale verbindingen, want dan produceren de hersenen een overmaat aan ruis (zoals gebeurt bij autismespectrumstoornis ). De sleutel is om dat snoeien te optimaliseren door te leren en de meest geschikte stimulatie. Vooral in de periode tussen 4 en 6 jaar waarin kinderen hun volledige potentieel intact laten.

Hoe kunnen we divergent denken beschermen en verbeteren?

Divergent denken bij kinderen heeft specifieke leerbehoeften waaraan moet worden voldaan, zodat dit niet verloren gaat. Dit zijn:

Behoefte aan immersief leren.Kinderen moeten ervaren, voelen, aanraken, opgewonden raken... Ze moeten het in een groep met andere kinderen doen, maar ook alleen om zelfstandig werken (en hun eigen ruimte voor creativiteit) te stimuleren;

Oefen met leren waarbij er (voor zover mogelijk) geen enkel geldig antwoord bestaat.Divergent denken is bedreven in het creëren van meerdere opties voor dezelfde uitdaging. Als ideeën vaak worden bestraft en als onjuist of verkeerd worden bestempeld, zal dit tot demotivatie leiden;

Kinderen moeten zich emotioneel gewaardeerd voelen.Door zich geaccepteerd, gerespecteerd, gewaardeerd en geliefd te voelen, voelen ze zich vrij om te verkennen, nieuwe interesses te ontdekken, antwoorden, ideeën en gedachten voor te stellen, wetende dat ze niet bekritiseerd zullen worden.

Op het einde Het is belangrijk te onderstrepen dat het stimuleren en beschermen van divergerend denken helemaal niet de volledige eliminatie van convergent denken impliceert. In werkelijkheid gaat het om het standaardiseren van beide dimensies. Soms hebben sommige problemen een unieke oplossing nodig en ook kinderen moeten zich hiervan bewust zijn.

Volwassenen moeten daarom in staat zijn deze realiteiten te genezen en te verbeteren. Laten we het beroemde citaat van Albert Einstein niet vergeten: Iedereen is een genie. Maar