Gedurende ons leven als menselijke wezens hebben we ons vaak afgevraagd of de ziel bestaat. Het is een vraag die tot veel discussie heeft geleid en die verschillende disciplines op verschillende manieren hebben geprobeerd te beantwoorden.
In dit artikel presenteren we verschillende wetenschappelijke paradigma's, traditionele theorieën en theorieën die vandaag de dag worden ontwikkeld. We zullen je ook vertellen over Robert Lanza's fascinerende theorie van biocentrisme. Door de jaren heen hebben verschillende religieuze tradities het bestaan van de ziel bevestigd, maar onze analyse zal verder gaan dan de spirituele dimensie.
Maar wat is de positie van de wetenschap? Hoe proberen we vandaag de dag vragen over het bestaan van de ziel te beantwoorden? We zullen erover praten in dit artikel.
Bestaat de ziel? De verschillende overtuigingen
Het idee dat de ziel bestaat, komt voort uit het geloof dat zij bestaat En continuüm een leven na de dood. Er wordt ook aangenomen dat de ziel een gids is die ons in staat stelt om anders te denken en te voelen dan het lichaam.
Opvattingen over de ziel variëren afhankelijk van de context van de religies en disciplines die zich met dit onderwerp bezighouden. Juist vanwege hun spirituele dimensie hebben religies door de jaren heen de taak op zich genomen om hun bestaan te verklaren.
Of we nu wel of niet verband houden met de spirituele dimensie, we kunnen zeggen dat het bestaan van de ziel wordt bewezen door de mysteries die verband houden met geboorte, dood en de verschillende staten van bewustzijn geheugen en verbeelding. In deze zin Er wordt aangenomen dat de ziel een soort levenskracht of impuls is.
Het wetenschappelijke paradigma en het bestaan van de ziel
Volgens de filosoof en wetenschapshistoricus Thomas Kuhn een wetenschappelijk paradigma is een reeks universeel erkende resultaten. Naast het genereren van oplossingsmodellen en het oplossen van problemen in de wetenschappelijke gemeenschap, zijn paradigma's echter niet vrij van kritiek.
Het huidige wetenschappelijke paradigma erkent de spirituele dimensie niet. In plaats daarvan benadrukt hij dat er geen ziel nodig is en legt hij ons het leven uit via vergelijkingen, de activiteit van koolstof, de activiteit van eiwitten, enz.
De religie in plaats daarvan geeft het antwoorden op het bestaan van de ziel vanuit spiritueel gezichtspunt door haar te associëren met het transcendente en het onstoffelijke. De wetenschap van haar kant associeert het met materie. Met andere woorden, hij begrijpt het als synoniem met de geest (vanuit poëtisch oogpunt) of reduceert het tot het concept van cognitie of bewustzijn.
De huidige en gedurfde wetenschappelijke theorieën
Hoewel de neurowetenschappen Hoewel we grote vooruitgang hebben geboekt in het verklaren van de werking van ons zenuwstelsel en subjectieve ervaringen, blijft het bestaan van de ziel nog steeds een mysterie. Het probleem houdt verband met het begrijpen van de aard van het Zelf.
Momenteel beginnen verschillende theorieën het wetenschappelijke paradigma uit te dagen, vooral de fysisch-chemische. Een voorbeeld is de theorie van het biocentrisme, die moeilijke vragen over de menselijke natuur probeert te beantwoorden. We vragen ons bijvoorbeeld af of de ziel bestaat of dat er iets is dat verder gaat dan de tijd.
Deze nieuwe kijk op mensen over de kosmos of de werkelijkheid gaat ervan uit dat het leven verder gaat dan atomen en deeltjes. Dit zou concepten als kwantumverstrengeling en het onzekerheidsprincipe van Heisenberg verklaren. Deze kwantumeigenaardigheden komen voor in de wereld op menselijke schaal, zoals betoogd door Gerlich en andere auteurs in het artikel Kwantuminterferentie van grote organische moleculen
Robert Lanza, een Amerikaanse wetenschapper, opperde de theorie van het biocentrisme, volgens welke het leven en de biologie essentieel zijn voor de mens, de werkelijkheid en de kosmos. Ook stelt hij dat de bewustzijn creëert het universum en niet andersom. Het negeert daarom niet de fysisch-chemische benadering bij het verklaren van problemen die de mens betreffen, maar hecht meer belang aan het biologische aspect.
Voor sommige takken van wetenschappelijke kennis ruimte en tijd zijn instrumenten van de geest die met het bestaan worden geassocieerd. Dit neemt ons weg van de klassieke intuïtie en suggereert dat een deel van de geest of ziel onsterfelijk is en buiten deze categorieën bestaat.
Bestaat de ziel? Conclusies
Kortom, sommige wetenschappen erkennen het bestaan van de ziel omdat ze haar associëren met poëtische visie of haar reduceren tot cognitie. Anderen blijven traditionele standpunten over het niet-bestaan ervan steunen.
Dankzij nieuwe ontdekkingen over de aard van het geassocieerd zijn met tijd en ruimte verschillende huidige theorieën suggereren het feitelijke bestaan van de ziel.
