Nirvana wordt beschouwd als een staat van bevrijding van lijden o dukkha gekoppeld aan de cyclus van geboorte en dood van de Sramana-filosofie. Het is een van de belangrijkste concepten in het boeddhisme, jaïnisme en hindoeïsme een toestand die alleen kan worden bereikt door spirituele oefeningen of technieken.
Iedereen die de staat Nirvana bereikt, is vrij van wat dan ook lijden maar dit vergt een zware inspanning, een lange spirituele reis gericht op bevrijding van elke aardse band.
Er bestaat, o monniken, die staat waarin er geen aarde is, er geen water is, er geen vuur is, er geen lucht is, er geen sfeer is van de oneindigheid van de ruimte, er geen sfeer is van de oneindigheid van bewustzijn, er geen sfeer van niets is, er is geen sfeer van noch perceptie noch niet-waarneming, noch deze wereld, noch een andere wereld, noch beide, noch de zon noch de maan. Hier, monniken, zeg ik dat er geen aankomen is, geen gaan en geen blijven, er is geen groei, er is geen afname. Het is niet vast, het is niet mobiel, het heeft geen ondersteuning. Dit is precies het einde van het lijden.
– Siddhartha Gautama – (da: Boeddhisme. Een introductie Klaus K. Klostermaier)
Waarom is de staat van Nirvana belangrijk in het boeddhisme?
Nirvana is een toestand van het allergrootste belang in het boeddhisme, omdat het de cyclus van samsara doorbreekt die onze staat van lijden bestendigt door reïncarnatie en de effecten van karma.
De staat van Nirvana staat gelijk aan absolute bevrijding als men de cyclus van het leven verlaat geboorte en dood . Karmische schulden worden voor altijd betaald en men blijft gezuiverd van elke vorm van pijn.
Het is de gewenste uiteindelijke bevrijding waar degenen die het boeddhisme, jaïnisme of hindoeïsme beoefenen naar neigen. Je zou kunnen zeggen dat Nirvana een toegangspoort is volledige vrede niet langer onderhevig aan externe factoren.
In bredere zin wordt dit woord soms gebruikt om iemand aan te duiden die erin is geslaagd zichzelf te overwinnen of uit een bijzonder gecompliceerde situatie komt. Elke negatieve omstandigheid of emotie die intern ongemak veroorzaakt, is een obstakel voor geluk. Door Nirvana bevrijden we onze ziel van deze slavernij en vinden we de volheid van het bestaan.
Hoe wordt bevrijding bereikt?
Het pad naar Nirvana is een individuele reis om de absolute waarheid te ontdekken en is geen plaats die je kunt bereiken. Om een staat van totale bevrijding te bereiken, is het noodzakelijk afstand te doen van alle soorten materiële gehechtheden en verlangens. In feite veroorzaakt gehechtheid lijden.
Een wezen is vrij wanneer hij overwint wat hem gebonden houdt, zoals gebeurt met i negatieve gevoelens . Je ervaart dan een geluksmoment; het zal niet langer nodig zijn dat de cyclus van leven en dood voortduurt, omdat alle schulden van karma zijn betaald.
Het kan echter niet worden gedefinieerd als Nirvana. Dit betekent dat we het moeten aanpassen aan onze wereldse of culturele situatie. Om dit te bereiken is een meditatief pad nodig dat ons ertoe brengt diep door te dringen in het nauw met elkaar verbonden lichaam en geest.
Nirvana volgens de psychologie
Vanuit psychologisch oogpunt komt Nirvana overeen met één staat van kalmte van verzoening met onszelf en van het opgeven van conflicten . Een toestand waarin het gebrek aan psychische spanning niet leidt tot een verlaging van de zintuiglijke reflexen, maar eerder tot emotionele stabiliteit.
Het is niet strikt een psychologisch concept, omdat het tot een andere dimensie van het geloof behoort en niet tot de wetenschap. De definitie van een staat waarnaar we kunnen streven om onszelf op te laden met energie en een toekomst op te bouwen blijft echter stof tot nadenken wijziging .
Tegelijkertijd nodigt het idee ons uit om na te denken over de motiverende of frustrerende rol van verlangens, afhankelijk van onze emotionele toestand. Een verlangen kan een steen zijn die ons naar beneden trekt als we er met pessimisme over nadenken, of een lading energie als we op de vleugels van optimisme varen.
