EMOTIONELE CHANTAGE BIJ KINDEREN: TRIESTE EN SCHADELIJKE STRATEGIE

Emotionele chantage is helaas een veel voorkomende praktijk in de opvoeding van veel kinderen.

Emotionele chantage bij kinderen is een verleidelijke vorm van manipulatie. Chantage is aangeleerd gedrag, dus zelfs de allerkleinsten kunnen het leren gebruiken. Aan de andere kant komt het zelden voort uit een bewuste keuze en toch wordt het nog steeds gebruikt vanwege de effectiviteit die de eerste paar keer werd gevonden.

Er zijn duizenden artikelen online die spreken over emotionele chantage bij kinderen, die van kinderen tegenover volwassenen, driftbuien, woede-uitbarstingen en bedreigingen van kinderen om te krijgen wat ze willen. Dit is aangeleerd gedrag die thuis ontstaat op het moment i ouders ze zeggen zinnen als: Als je geen goed cijfer haalt, zal ik niet meer van je houden. Als je stout bent, zal de Kerstman je geen cadeautjes brengen. Als je je slaapkamer niet opruimt, kopen we geen speelgoed meer voor je.

Om de mensen effectief te manipuleren is het noodzakelijk om iedereen ervan te overtuigen dat niemand hen manipuleert.
-John Kenneth Galbraith-

Waarom nemen we onze toevlucht tot emotionele chantage?

Vaak nemen we onze toevlucht tot emotionele chantage omdat het is in staat ons die macht terug te geven die we anders niet kunnen terugkrijgen, en kinderen te laten gehoorzamen zonder te protesteren.

Maar laten we even stilstaan en even nadenken... controle is niet synoniem met onderwijs. Door uw kinderen te vertellen wat ze moeten doen en hoe ze het moeten doen en hen te bedreigen als ze het niet meteen doen, wordt hun besluitvormingsvermogen geminimaliseerd, waardoor de perfecte omstandigheden voor hen worden gecreëerd om in opstand te komen en niet in staat te zijn hun eigen onafhankelijkheid te bereiken.

Toevlucht nemen tot chantage emotioneel met kinderen het kan de slechtste remedie blijken te zijn voor onze onzekerheden als ouders, een van de slechtste manieren om onszelf te beschermen tegen de vele vragen van de kleintjes.

Gebruik misschien morele chantage bij kinderen deze strategie kan zichzelf bewijzen

Woorden hebben een vreemde kracht. In deskundige handen, met zwier gemanipuleerd, houden ze je gevangen. -Diane Setterfield-

Wat zijn de oorzaken van emotionele chantage bij kinderen?

Emotionele chantage jegens kinderen is een vorm van manipulatie die elke keuzemogelijkheid uitsluit. Misschien zullen ze ons gehoorzamen, maar deze strategie zal waarschijnlijk binnenkort zijn effectiviteit verliezen en averechts werken. Aan de andere kant is het nog steeds chantage, een strategie waaruit nauwelijks iets positiefs kan voortkomen.

Het is inderdaad mogelijk dat kinderen ontwikkelen een wrok die ze niet kunnen verklaren manipuleer ze veel eerder dan we graag geloven. En niemand houdt ervan om gemanipuleerd te worden, toch? Juist om deze reden kunnen ze de mensen die hen chanteren als een bedreiging gaan beschouwen, individuen met wie ze niets te maken willen hebben omdat ze geen positieve gevoelens op hen overbrengen.

Desondanks gebruiken veel ouders emotionele chantage jegens de kleintjes om uitingen van genegenheid te verkrijgen. A genegenheid die, zelfs als ze bestaat, juist door deze strategie zal worden verzwakt. Kinderen beginnen het ook al snel in hun voordeel te gebruiken, omdat ze geloven dat het een geldige strategie is, aangezien ze het van hun verzorgers hebben geleerd. Dit maakt het moeilijk om relaties op te bouwen die niet oppervlakkig of instrumenteel zijn.

Het woord motivatie wordt vaak verward met manipulatie. Motivatie vindt plaats wanneer je anderen overtuigt om actie te ondernemen in hun eigen belang. Manipulatie is het overtuigen van anderen om actie te ondernemen in jouw belang.
-Zig Zags-

Waarom is chantage nutteloos?

Meestal blijkt chantage nutteloos omdat het gebaseerd is op bedreigingen die niet werkelijkheid zullen worden (geen enkele ouder zal ophouden van zijn kind te houden alleen maar omdat hij zijn slaapkamer niet heeft opgeruimd). Psychologen hebben aangetoond (en hebben geprobeerd ouders met min of meer succes duidelijk te maken) dat deze bedreigingen korte benen hebben en een zeer triest einde hebben.

Het is onwaarschijnlijk dat het kind zal begrijpen dat het beter is om een opgeruimde slaapkamer te hebben, omdat het op deze manier gemakkelijker zal zijn om deze schoon te maken en te vinden wat hij zoekt. Hij zal nauwelijks begrijpen dat tandenpoetsen, hoe vervelend het ook lijkt, belangrijk is voor zijn tanden. EN

Chantage leert onze kinderen niet problemen oplossen of om op een bepaalde manier te handelen omdat het goed is of omdat ze dat willen. Ze veranderen hun gedrag tijdelijk en alleen schijnbaar zonder een echte verandering teweeg te brengen of een blijvende interne motivatie te ontwikkelen. Bovendien, als we chanteren en de dreiging niet respecteren, verliezen we de geloofwaardigheid in zijn ogen als het kind niet gehoorzaamt.

Kinderen moeten leren denken, niet wat ze moeten denken.
-Margaret Mead

Wat zijn de alternatieven voor chantage?

Als we willen dat onze kinderen iets doen, vooral als ze nog heel jong zijn het verdient de voorkeur om hen te helpen en te begeleiden bevelen geven terwijl wij op de bank zitten. Als ze al volwassen zijn, kun je ze het beste laten doen wat wij willen door het goede voorbeeld te geven. Onze kinderen zijn geen robots die commando's onmiddellijk opvolgen, dus het is waarschijnlijk dat het nodig is om dingen meer dan eens te herhalen voordat ze ze uitvoeren en dat hun aarzeling niet wordt ingegeven door luiheid of de wens om ons nerveus te maken. Ze hebben gewoon een ander ritme en in de meeste gevallen merken we het niet, maar ze leren.

Een andere, veel geldigere strategie is die van onderhandelen: je moet verschillende opties aan de kleintjes voorstellen en luisteren naar wat ze te zeggen hebben. Als we willen dat ze iets doen, moeten we ons allereerst afvragen of dit iets aansluit bij hun behoeften of bij de onze; dan is het goed om alternatieven voor te stellen, tijd te geven en vooral uitleg te geven waarom we willen dat ze zich op die specifieke manier gedragen. Als het echter iets is dat direct betrekking heeft op hun toekomst en welzijn, is de meest effectieve strategie het uitleggen van de voordelen.

Als we de chantage opzij zetten onderwijs van onze kinderen zouden we beseffen dat ze uiteindelijk bijna altijd uit eigen vrije wil het gedrag kiezen dat het meest voordelig is voor henzelf en de mensen om hen heen. Als we hen toestaan intelligent te zijn, zullen ze de kans krijgen om intelligent te worden. Misschien worden we vermoeider, zullen we tot overeenstemming moeten komen en meer aanwezig moeten zijn in hun onderwijsproces, maar zullen ze een grotere autonomie, een beter gevoel van eigenwaarde en vooral een plichtsbesef ontwikkelen. Het is het waard, nietwaar?