Het is heel romantisch om als koppel te praten in termen van lieve woorden en liefdevolle gebaren. Ze behoren zeker tot de mooiste aspecten van liefdesrelaties, maar na verloop van tijd hebben ze de neiging om een steeds kleinere ruimte in te nemen.
Wanneer het stel de normaliteit van het dagelijks leven onder ogen ziet, herdefiniëren ze hun verwachtingen. Zelfs als de vlam van de liefde blijft branden het dagelijks leven zit vol met kleine problemen die opgelost moeten worden . Als deze niet worden overwonnen, ontstaan er echte problemen.
Een briljant huwelijk is niet de verbintenis van het perfecte koppel, het is de verbintenis van een onvolmaakt koppel dat leert elkaars verschillen uit te buiten.
Dave Meurer
De coëxistentie versterkt de band, maar schept tegelijkertijd situaties die het risico lopen deze te verslechteren . Uiteindelijk hebben de partners verschillende gewoonten en verschillende manieren van gedrag gehad. Het combineren en aanpassen van de twee levensstijlen is niet altijd zo eenvoudig.
Bovendien verandert de liefde naarmate de dagen, weken, maanden en jaren verstrijken. Er zijn momenten waarop het lijkt alsof het er niet meer is. Crises lijken gepaard te gaan met twijfels over de vraag of het wel of niet de moeite waard is om de relatie voort te zetten . Het echtpaar bouwt de relatie op op basis van een impliciet contract: moet dat misschien expliciet worden gemaakt om de band te beschermen tegen verslechtering en crises?
Het contract van het echtpaar
Impliciete afspraken
Elk stel heeft behoefte overeenkomsten samenleven . Meestal zijn dit spontane overeenkomsten zonder een bepaalde volgorde of structuur. Naarmate de tijd verstrijkt, ontstaan er situaties waarin deelafspraken worden geformuleerd en wordt besloten deze wel of niet in praktijk te brengen.
De meeste afspraken zijn impliciet. Dit betekent echter niet dat ze altijd gelijk of redelijk zijn. Vaak geeft een van de twee partners zonder overtuiging toe aan de behoeften of nalatigheid van de ander simpelweg om een conflict te vermijden of omdat hij alles als een verloren strijd beschouwt. Dit betekent echter niet dat hij zich in een vergelijkbare situatie op zijn gemak voelt.
Samenleven brengt altijd spanningen met zich mee. De omstandigheden worden kritiek wanneer één of beide leden van de stel weigert zijn rol te vervullen, niet alleen met betrekking tot kleine dagelijkse activiteiten maar ook in de diepere aspecten zoals loyaliteit, aandacht, aandacht voor anderen of beschikbaarheid.
Altijd impliciet worden op veel gebieden afspraken niet verbroken. Dan wordt alles gerechtvaardigd door te zeggen dat er geen afspraken waren of dat ze niet voldoende waren begrepen. Impliciete afspraken zijn niet de beste oplossing.
Expliciete afspraken
Sommige koppels besluiten de impliciete regels die ten grondslag liggen aan hun relatie met anderen, uitgedrukt in een zogenaamd koppelcontract, te veranderen. Deze afspraken gaan veel verder dan kwesties als wie de hond moet uitlaten of de badkamer moet schoonmaken in het weekend. Het gaat bijvoorbeeld om de sancties die moeten worden toegepast in geval van ontrouw of emotionele verlatenheid .
De krant De New York Times publiceerde onlangs de getuigenis van een echtpaar dat een regelgevend boek had opgesteld, d.w.z. een contract met een reeks regels die moesten worden gerespecteerd. De regels hebben betrekking op de verdeling van huishoudelijke taken, het omgaan met geld, mogelijke ziekten, het te volgen gedrag in aanwezigheid van gasten en het bespreken van netelige onderwerpen . De twee zeiden dat de resultaten van dit koppelcontract spectaculair waren.
Moet het contract van een stel altijd worden opgesteld met een eigen gedragscode, een soort regeling om de relatie een zekere mate van harmonie te garanderen en dus te behouden? Het is een manier om de spontaniteit uit de relatie te verwijderen of een realistische oplossing om het feit onder ogen te zien dat liefde ook met zich meebrengt beslissingen en wil?
Het veel in diskrediet gebrachte middelpunt
Misschien zijn dit soort parenregelingen in de Noord-Amerikaanse samenleving een prima haalbare optie. In de Europese cultuur wordt een dergelijk contract echter niet zo gemakkelijk geaccepteerd . We kunnen echter niet ontkennen dat het nog steeds enige geldigheid kan hebben.
Uiteindelijk is het samenleven met je partner of iemand anders veel harmonieuzer als de spelregels duidelijk zijn en door alle deelnemers worden gerespecteerd. Dit het vermijdt onnodige argumenten en vertegenwoordigt een beschaafde manier om met verplichtingen en plichten om te gaan . In die zin bevordert een door beide partners gedeelde overeenkomst de normale ontwikkeling van de relatie en waarborgt zij een goed samenleven.
Ondanks alles is liefde veel meer dan een organisatorische en normatieve overeenkomst. Gevoelens en emoties spelen een rol verwachtingen waar we ons niet altijd van bewust zijn maar die tegelijkertijd veel aspecten van de relatie zelf bepalen. Liefde tussen twee mensen kan nooit worden gereduceerd tot een reeks regels. In alle menselijke relaties zal er altijd sprake zijn van de variabele onzekerheid, die zeker niet onder controle kan worden gehouden.
