Veel mensen lijden aan de illusie van transparantie. Ze denken dat hun emoties, hun verdriet of wanhoop op het eerste gezicht zichtbaar zijn en dat we allemaal verplicht zijn hun gemoedstoestand te raden en onmiddellijk hun behoeften te begrijpen. Feit is dat we niet altijd een open boek zijn, dus als we echt iets nodig hebben, hebben we geen andere keuze dan dat te doen wees assertief .
U kent dit fenomeen waarschijnlijk allemaal. Sterker nog, de meesten van ons hebben het op verschillende manieren uit de eerste hand ervaren. Als we bijvoorbeeld in het openbaar spreken, is het normaal om te denken dat iedereen zeker zal zien hoe nerveus ik ben, terwijl het publiek in werkelijkheid alleen ons spreekvermogen en ons zelfvertrouwen heeft waargenomen.
De illusie van transparantie onthult dat er mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat hun interne emotionele toestanden duidelijk zijn voor anderen en die geloven dat ze spiegels zijn die perfect weerspiegelen wat er in hun diepste en meest persoonlijke diepten gebeurt.
Andere keren keren we terug naar huis na een heel slechte dag te hebben doorgebracht, zo'n dag waarin de wet van Murphy in al zijn uitspraken werkelijkheid wordt. De partner of familieleden kunnen echter niet eens een teken van deze vreselijke dag oppikken.
We zijn niet allemaal zo transparant als we denken dat we zijn, onze interne universums zijn geen televisieschermen of spiegels die de emotionele chaos weerspiegelen die we binnenin hebben . Er is echter geen reden om hierover boos of wanhopig te worden. Anderen zijn niet verplicht om elke dag naar ons gezicht te kijken om te raden of we goed of slecht zijn.
Wij raden u aan ook te lezen: Je mening uiten heeft veel voordelen. Klaar om deze kunst te beoefenen?
Het ideaal zou zijn om spontaan hardop uit te drukken wat voor een slechte dag ik vandaag had! . Er zijn mensen die helaas boos worden en zich gekleineerd voelen als anderen niet in staat zijn hun gedachten te lezen en te begrijpen wat er gebeurt zonder dat ze dit in woorden hoeven uit te drukken.
Illusie van transparantie: kijk hoeveel ik lijd!
Carlo en Eva vieren vanavond hun jubileum. Ze zijn al twee jaar samen en hebben een tafeltje gereserveerd in een leuk restaurant. Eva merkt echter dat het lang duurt voordat Carlo zich klaarmaakt. Bezorgd klopt ze op de badkamerdeur en vraagt of alles in orde is. Kort daarna komt Carlo naar buiten en vertelt haar dat hij niet uit eten wil omdat hij het niet leuk vindt .
Eva begrijpt niet wat er gebeurt. Carlo meldt met tegenzin dat hij geen zin heeft om het jubileum te vieren, omdat hij niet gelooft dat het goed gaat tussen hen en dat Eva er niets van merkt. Eva, ontsteld en ongerust, vraagt hem wat er aan de hand is: het gaat niet goed op het werk. Misschien ontslaan ze mij. Ik zit al twee dagen in een situatie van totale angst en je hebt niets gemerkt.
Dit voorbeeld weerspiegelt eigenlijk meer een veel voorkomende situatie dan we denken. Er is niet alleen sprake van een duidelijk communicatieprobleem, maar ook van een cognitieve vervorming erg gevaarlijk dat ons ertoe aanzet te denken dat anderen onze emotionele toestand kunnen raden op het eerste gezicht alsof ze een onfeilbare radar hadden bij het identificeren van problemen.
Anderzijds altijd gebaseerd op het voorbeeld van Carlo en Eva we kunnen zeggen dat iemand de zijne achter zich aan sleept zorgen in eenzaamheid samen met een duidelijke illusie van transparantie . Carlo is zich zo bewust van zijn emotionele pijn dat hij het als vanzelfsprekend beschouwt dat Eva het ook waarneemt, maar dit gebeurt niet altijd.
We zijn niet allemaal in staat duidelijke aanwijzingen te geven over onze gemoedstoestand. Er zijn mensen die nog meer spanning en angst opbouwen als ze begrijpen dat anderen niets merken en dat ze niet in staat zijn om emoties op het eerste gezicht te lezen en vast te leggen.
Wij zijn geen spiegels: als we iets willen of nodig hebben, moeten we leren dat te communiceren
Dat weten wij empathie, lichaamstaal of de verbinding die bestaat met de mensen van wie we houden, stellen ons in staat de behoeften of emotionele toestanden van anderen aan te voelen zonder deze in woorden uit te drukken . Soms kan deze verbinding echter om verschillende redenen mislukken.
De één kan wel een emotie in de ander lezen, maar niet het onderliggende probleem. Je kunt vragen: wat is er aan de hand? en het antwoord horen: niets. De illusie van transparantie wordt vaak verergerd door een gebrek aan communicatieve effectiviteit en emotionele onvolwassenheid. Het zijn Trojaanse paarden die zichzelf in emotionele relaties binnendringen en waar we vastberaden en volwassen mee moeten leren omgaan.
Lees ook: Non-verbale taal: wat onthullen onze handen?
Hoe om te gaan met de illusie van transparantie?
Het is belangrijk erop te wijzen dat we allemaal, in meer of mindere mate, de illusie van transparantie toepassen in het dagelijks leven en op de meest uiteenlopende manieren. Wat relatierelaties betreft, is dit een veel voorkomende dynamiek, omdat we op de een of andere manier onze partner nodig hebben om te raden wat er met ons gebeurt, wat we missen, wat we nodig hebben.
We verlangen naar een band die zo intiem is dat we vergeten dat liefde ons geen mentale of bovennatuurlijke psychische krachten geeft. We kunnen niet raden wat de ander denkt of voelt. Om deze reden moet met een aantal aspecten rekening worden gehouden:
- We moeten er niet van uitgaan dat de ander op elk moment van de dag moet weten wat er met ons gebeurt.
- Een gezonde emotionele relatie is gebaseerd op assertiviteit en het vermogen om openlijk uiting te geven aan wat we voelen, wat we nodig hebben, wat ons stoort of pijn doet.
- Wij zijn niet zo transparant als we denken de partner is niet altijd ontvankelijk en in staat om onze emotionele toestanden onmiddellijk te begrijpen zoals wij denken . Soms houden routine en werk ons bezig en zijn we niet zo afhankelijk van onze partner, maar dat betekent niet dat we niet van hem houden of om hem geven.
- Alle zorgen moeten onmiddellijk worden geuit en gecommuniceerd. Uitstellen of uitstellen betekent alleen maar het vergroten van het probleem, dat dan moeilijk op te lossen wordt.
Concluderend, aangezien het onderwerp dat in dit artikel wordt behandeld zeker niet nieuw voor u is, nodigen wij u uit om aan uw illusie van transparantie te werken en deze cognitieve vervorming zoveel mogelijk te verminderen om de kwaliteit van uw interpersoonlijke relaties te verbeteren.
