Hoe herkennen honden ons gezicht?

Honden scheiden nooit van hun baasje en als ze goed zijn opgeleid, kunnen ze een onuitputtelijke bron van liefde en kameraadschap worden. Ze staan ​​altijd klaar om te spelen, volg ons en blijf bij ons.

Zij zijn de eersten die horen dat we naar huis gaan en meestal ook degenen die ons het meest vrolijk verwelkomen. Zelfs als we maar vijf minuten weg zouden zijn, zullen hun uitingen van genegenheid hetzelfde zijn als die van degenen die ons een heel jaar niet hebben gezien.

Ze hebben een extreem scherp gehoor, een zeer nauwkeurig reukvermogen en uiteraard kunnen ze ook vertrouwen op hun zicht. Een zintuig dat voor hen zeker niet het belangrijkste is, maar dat ze toch gebruiken en dat ze vooral gebruiken om te bewegen. Honden gebruiken ook zicht om mensen te herkennen en in dit artikel zullen we proberen erachter te komen hoe ze onze gezichten herkennen .

Als mensen goed worden getraind, kunnen ze de beste vrienden van honden worden.

-Corey Ford-

Hoe herkennen we menselijke gezichten?

Voor mensen is visuele gezichtsherkenning een proces dat snel en vrijwel altijd effectief in de hersenen plaatsvindt. Bovendien is het een vermogen dat niet alleen opvalt door zijn snelheid en omdat het gekoppeld is aan het langetermijngeheugen, maar ook omdat het vals selectief is.

Alsof dit alles nog niet genoeg was dit vermogen is inherent aan onze anatomie: wij presenteren

Maar wat betekent het dat het een vals selectief proces is? Zeker als je niet van Aziatische afkomst bent als je een groep Japanners ziet, zal het lijken alsof ze allemaal zeer vergelijkbare gelaatstrekken hebben. Je zou zelfs twee mensen kunnen verwarren. En het is een probleem dat je zowel bij mannen als bij vrouwen zult hebben.

Dit gebeurt niet omdat er minder variatie in hun kenmerken is dan die van de mensen om je heen die je zonder problemen kunt onderscheiden, maar alleen omdat onze hersenen niet gewend zijn hun gezichten te onderscheiden. De schuld van alles ligt vooral in het feit dat het voor onze voorouders nooit erg belangrijk was om de ene Japanner van de andere te onderscheiden en op enkele gevallen na zelfs niet voor ons.

Voordat we ons verdiepen in de hondenwereld, willen we er ten slotte op wijzen bij mensen bestaat er een aandoening die verband houdt met de moeilijkheid bij het herkennen van gezichten: prosopagnosie . Ook een paar maanden geleden publiceerden we een artikel

Als een hond je niet benadert nadat hij naar je gezicht heeft gekeken, kun je het beste naar huis gaan en je geweten onderzoeken.

-Woodrow Wilson-

Hoe herkennen honden gezichten?

Meestal ik honden ze kijken ons van onderaf aan en als we een paar seconden naar ze staren, kantelen ze vaak hun hoofd opzij alsof ze ons vragen wat we willen. Gezichtsherkenning maakt deel uit van het geavanceerde sociale gedrag dat honden tegenover ons vertonen.

Vanuit evolutionair oogpunt is het geen onjuiste hypothese om te denken dat honden die een groter vermogen hadden om menselijke gezichten te herkennen door de geschiedenis heen een duidelijk voordeel hadden in geval van bedreiging. Weten hoe de persoon die voor hen zorgde te identificeren en hen te onderscheiden van degenen die hen slecht behandelden, verhoogde waarschijnlijk hun overleving en daardoor de kans dat ze zich zouden voortplanten.

Er zijn verschillende onderzoeken uitgevoerd naar de gezichtsherkenning van honden. Door hun oogbewegingen te bestuderen, konden we ontdekken dat een hond in staat is bekende gezichten van onbekende te onderscheiden, en daartussen die van zijn baasjes. Dankzij deze onderzoeken weten we ook dat ze meer aandacht besteden aan de gezichten van andere honden dan aan die van onbekende mensen.

In een andere studie gepubliceerd in het tijdschrift Dierlijk gedrag en alleen gebaseerd op het gedrag van dieren ontdekten de onderzoekers dat een hond besteedt meer aandacht aan zijn eigenaar als zijn gezicht onbedekt is dan wanneer hij het verbergt .

Ten slotte hebben onderzoeken die de hersenactiviteit van honden hebben geanalyseerd dankzij magnetische resonantiebeeldvorming het mogelijk gemaakt om te ontdekken dat er twee delen van hun hersenen zijn: brein gerelateerd aan gezichtsherkenning:

Tijdelijke cortex: Eerder zeiden we al dat mensen een deel van de hersenen hebben dat uitsluitend bedoeld is voor gezichtsherkenning. Welnu, het onderzoek dat is uitgevoerd door middel van magnetische resonantiebeeldvorming heeft ontdekt dat er zelfs bij honden een toename van de hersenactiviteit in dit gebied optreedt wanneer zij zich voor een gezicht bevinden in plaats van Caudate kern: bij honden is dit hersengebied nauw verbonden met beloning. De hypothese waarom dit gebied voor gezichten wordt geactiveerd, is daarom dat honden gezichtsherkenning als beloning interpreteren.

Op de een of andere manier Er bestaat geen twijfel over dat honden dol zijn op de gezichten van mensen van wie ze genegenheid ontvangen . Wil je bewijs? Bekijk dit leuke filmpje!

https://youtu.be/Jlz3zNix7xA