Er zijn verhalen, relaties en banden die niets meer opleveren. Ze zijn als een touw dat te strak is gespannen als een vlieger die wil ontsnappen en die we niet meer kunnen vasthouden als een trein die op tijd moet vertrekken
We zijn niet bereid om weg te lopen van mensen die belangrijk voor ons zijn of om te stoppen met het investeren van tijd en energie in een project, beroep of dynamiek die nog niet zo lang geleden belangrijk voor ons was. Laten we zeggen dat we niet voorbereid zijn omdat onze hersenen erg resistent zijn tegen verandering want voor dit prachtige en verfijnde orgel impliceert elke breuk met routine of gewoonte een sprong in de leegte die daarvoor nodig is angst .
Deze cerebrale neiging om altijd in dezelfde ruimtes te blijven, in dezelfde beroepen en in het gezelschap van dezelfde mensen, maakt het voor ons uiterst moeilijk om de grenzen van onze comfortzone te overschrijden. Deze bijna obsessieve gehechtheid aan wat bekend is, zorgt ervoor dat we onszelf dingen vertellen alsof het beter is als ik me nog wat langer verzet of nog wat langer wacht om te zien of de dingen veranderen.
Dat weten wij echter heel goed bepaalde veranderingen zullen nooit plaatsvinden en dat een beetje meer verdragen soms betekent dat je te lang moet wachten. Ze hebben ons geleerd over het klassieke en niet te rechtvaardigen idee dat wat niet doodt je sterker maakt en dat wie iets of iemand in de steek laat, dit doet omdat hij het opgeeft en omdat zijn wilskracht
Voorbij het probleem ligt Het op zijn minst een tijdje opzijzetten van deze situaties is ongetwijfeld een daad van moed en gezondheid.
Het is niet altijd gemakkelijk te begrijpen wanneer het genoeg is
Als we struikelen, vallen en onszelf bezeren, aarzelen we niet om onszelf onmiddellijk te behandelen en te begrijpen dat het beter is om dat deel van het trottoir te vermijden omdat het gevaarlijk is. Waarom doen we niet hetzelfde met onze relaties en met elk van die gebieden die ons een gevoel geven? pijn of lijden? Deze eenvoudige vraag heeft een antwoord dat complexe en delicate nuances bevat.
Allereerst, en hoe vaak ons ook anders wordt verteld, zijn er in het leven geen trottoirs met gaten of paden vol stenen. We weten dat deze metaforen moe zijn, maar het probleem is dat gevaren in het echte leven niet met zo'n precisie kunnen worden geïdentificeerd.
Ten tweede moeten we niet vergeten dat we wezens zijn met meerdere behoeften: gehechtheid, lidmaatschap, gemeenschap, entertainment, seksualiteit, vriendschap, werk...
Deze variabelen geven ons het gevoel dat we echte sprongen in het diepe moeten maken om te proberen, te experimenteren en zelfs te overleven. Soms bieden we daarom zelfs tweede en derde kansen aan minder geschikte mensen omdat die van ons zijn brein hij is pro-sociaal en zal altijd meer waarde hechten aan verbinding dan aan afstand tot het bekende boven het onbekende .
Dit alles helpt ons te begrijpen waarom het zo moeilijk voor ons is om helder te zien wanneer iets de grens heeft overschreden, terwijl de kosten veel groter zijn dan de baten en wanneer de geest zich als een echte vijand gedraagt door herhaaldelijk tegen ons te fluisteren dat we niet moeten opgeven en dat we ons niet moeten laten verslaan. Er moet echter een fundamenteel en essentieel idee in de hersenen worden geïntegreerd: degenen die iets opzij zetten dat schadelijk is en dat geen geluk biedt, geeft niet op en overleeft.
Leer jouw ‘sweet spot’ ontdekken
Het vinden van onze goede plek is als het vinden van onze eigen balans, onze eigen psychologische en emotionele homeostase. Het zou een kwestie zijn van te allen tijde weten wat het beste en passend is voor onszelf. Het moet echter gezegd worden dat dit vermogen geen verband houdt met intuïtie, maar eerder met objectief en nauwgezet zelfleren, verworven door ervaring, observatie en gevolgtrekking uit het eigen leven, waardoor men leert van zijn fouten en successen.
De ‘sweet spot’ is ook die toestand waarin alles wat we bereiken, doen en waarin we tijd en energie investeren ons goed doet en ons voldoening geeft. Het moment dat de schaduw van de stress van de verduistering van de angst voor tranen of extreme uitputting, in plaats daarvan zullen we het bittere punt zijn binnengegaan : een ongezond gebied waaruit we zo snel mogelijk moeten vertrekken.
Het moet gezegd worden dat deze eenvoudige strategie in elk aspect van ons bestaan kan worden toegepast. Het vinden van deze goede plek is een daad van wijsheid en een persoonlijk hulpmiddel om te onthouden dat alles in dit leven een limiet heeft En
Laten we beginnen met het activeren van deze goede plek in onze dagen om te genieten van een betere kwaliteit van leven.
