Niet iedereen kent het verhaal van Koko, de intelligentste gorilla ter wereld. Dit prachtige dier werd in 1971 geboren in een dierentuin in San Francisco. Psycholoog Francine Penny Patterson besloot haar te adopteren voor een onderzoek aan Stanford University in de VS.
Het oorspronkelijke doel was om een taalkundig experiment uit te voeren. De psycholoog zou de gorilla Amerikaanse gebarentaal aan doofstommen leren. Als het haar was gelukt, had ze met de gorilla kunnen communiceren en de gedachten van een primaat direct kunnen begrijpen.
Ten eerste was het nodig om de mens in relatie tot de mens te beschaven. Nu is het noodzakelijk om de mens te beschaven in relatie tot de natuur en dieren
(Victor Hugo)
Na 43 jaar met Koko te hebben samengewerkt, was het te merken taal van tekens, maar gaf ook tedere boodschappen aan de wereld en liet zien dat er veel meer in hemzelf leeft dan een reeks
Koko's opleiding
Dit verhaal veroorzaakte vanaf het begin controverse. Aanvankelijk werd betwijfeld of Koko in staat was gebarentaal te leren. Men geloofde dat hij hoogstens de gebaren van zijn leraar kon herhalen, maar zonder de betekenis ervan te begrijpen.
Dokter Patterson was echter overtuigd van het tegendeel en daarom trainde ze de gorilla met zoveel geduld. Het eerste teken van Koko's daadwerkelijke begrip was het feit dat hij het had bedacht docent .
Vandaag zegt Dr. Patterson dat Koko heeft een taalkundige achtergrond van in totaal 1000 tekens; hij begrijpt ook 2000 woorden in het Engels. Dan zijn er video's waarin we de gorilla onomatopeeën zien uitstoten of geluiden die opzettelijk worden geproduceerd om iets over te brengen. Er zijn mensen die zelfs geloven dat Koko misschien een paar woorden kan zeggen.
Het prachtige verhaal van Koko en Pallina
Dr. Patterson las verhalen voor aan de gorilla. De favorieten van de primaat waren de gelaarsde kat en een verhaal over drie kittens. Bijna elke dag vroeg Koko de leraar om daar nog eens naar te luisteren verhalen . Op een dag vertelde hij verrassend genoeg aan de dokter dat hij een kat wilde.
Door een vreemd toeval lieten ze er enige tijd later drie achter katjes vlakbij het gebied waar Koko woonde. Eén daarvan was een staartloos vrouwtje dat door de gorilla werd geadopteerd. Met gebarentaal doopte hij haar met de naam Pallina; vanaf dat moment werden de twee dieren onafscheidelijke vrienden. Koko zorgde met toewijding voor haar, lette goed op wat de kat deed en ze speelden altijd samen.
Na vijftien jaar vriendschap werd Pallina aangereden door een auto en stierf. De dokter vertelde de gorilla dat ze haar vriendin nooit meer zou zien en Koko antwoordde dat ze zich verdrietig voelde. Er is een video waarin hij bijna lijkt te snikken als hij alleen is. Dit feit bracht de vlo in zijn oor Veel experts begonnen te geloven dat Koko zich bewust was van wat er aan de hand was dood .
Onderzoeker Maureen Sheehan ondervroeg Koko hierover. Koko antwoordde met gebarentaal dat gorilla's sterven door problemen of als ze oud zijn. Hij zei ook dat ze na de dood naar een aangename plek gaan. En toen de onderzoeker vroeg of gorilla's na de dood gelukkig of verdrietig zijn, antwoordde Koko noch het een noch het ander: ze slapen gewoon.
Koko's innerlijke wereld
Een feit dat veel aandacht trok en dat door middel van een video wordt gedocumenteerd, was de relatie tussen Koko en de acteur en regisseur Robin Williams. Na Pallina's dood voelde Koko zich anders verdrietig glimlach
Een andere indrukwekkende episode betreft het moment waarop een deskundige de klimaatverandering aan Koko uitlegde. De gorilla zag er erg bang uit en was tegelijkertijd geïnteresseerd in de zaak. Daarna door middel van tekens een boodschap naar de mens gestuurd: vraag het ons Deze aflevering is ook op video opgenomen.
Het experiment met Koko toont niet alleen aan dat zijn soort over grote intelligentie beschikt, maar ook dat het over een zeer rijke emotionele wereld beschikt. We kunnen hieruit afleiden dat gorilla’s in staat zijn morele en rationele oordelen te vellen. Deze casus bevestigt wat veel mensen al heel lang voelen: dieren en mensen vormen een broederschap waarin er meer overeenkomsten dan verschillen zijn.
