Dat zeggen ze tussen de pagina's van Rood boek Nieuw boek) door Carl Jung ligt de alchemie van een geest die ernaar streefde naar de onderwereld te reizen om zijn ziel te verlossen . We worden geconfronteerd met een intellectuele erfenis die voor velen raadselachtig en fascinerend is, de heilige graal van het onbewuste, het werk van een gek die op een gegeven moment de mensheid kwam verwerpen.
Als er in de wereld van de psychologie nog een mysterie moet worden opgelost, dan gaat het om het manuscript dat door hem is geschreven Carl Gustav Jung tussen 1914 en 1930. Een onvoltooid werk, een boek dat het midden houdt tussen het mystieke en psychologische profetische element met een reeks angstaanjagende illustraties waarin goden worden verward met voorouderlijke demonen.
-Rood boek Carl Jung-
Weinigen hebben geprobeerd een logische en rationele verklaring te geven van wat de vader van de analytische psychologie met zijn verhaal wilde vertellen Nieuw boek . Maar misschien had hij geen pretenties, misschien moeten we helemaal niet naar een werk kijken dat wetenschappelijk en objectief is in werkelijkheid zou het gewoon een louterende oefening kunnen zijn een persoonlijke therapie waarmee hij de demonen die zijn geest in een fase van zijn leven de vrije loop lieten existentiële crisis .
Hoe dan ook na Jungs dood bewaarde zijn familie het manuscript angstvallig door het achter slot en grendel te bewaren in een huis in Kusnacht aan de rand van Zürich. Niemand mocht toegang hebben tot het boek, zelfs geleerden en mede-Jungianen niet. Later in 1984 werd Rood boek
Het Rode Boek van Carl Jung is het werk van een geest in crisis
Deze geestelijke kracht onderdrukte de trots en arrogantie van mijn onderscheidingsvermogen. Mijn geloof in de wetenschap nam mij weg, ontnam mij de voldoening die het begrip en de orde der dingen mij gaven en liet mij sterven van toewijding aan de idealen van onze eeuw. Het duwde me tot de eenvoudigste, meest waardevolle en elementaire dingen.
-Rood boek Carl Gustav Jung-
Hier is een van de paragrafen uit het eerste hoofdstuk van Rood boek bij Carl Jung. Als je de bibliografie van Jung kent maar dit werk nog niet hebt benaderd, is het goed om te anticiperen dat je misschien verrast en tegengesproken zult worden en het gevoel hebben dat ik een wereld vol wilde momenten in mijn handen heb. Het uiterlijk van dit boek is dat van een bijbel over het heilige en het profane, gebonden in rood leer en met crèmekleurige perkamentpagina's vol gouden letters.
Het is belangrijk om dit bij de publicatie onder de aandacht te brengen veel Jungianen zoals Andrew Samuels snel specificeerde dat Jung aan geen enkele psychische stoornis leed. Er zijn ook mensen die beweren dat het werk niets meer is dan het resultaat van een psychotische uitbarsting die ontstond na een van de discrepanties tussen Jung en Freud.
Zo is het niet. In werkelijkheid was wat Carl Jung ervoer een diepe persoonlijke crisis die ook verband hield met een nieuwe fase in zijn leven, de fase waaruit zijn intellectuele evolutie voortkwam. Jung begon met het opstellen van het manuscript in 1914, toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak moment waarop de Zwitserse psychiater een diepe teleurstelling over de mensheid ervoer en een grove scepsis jegens het wetenschappelijk rationalisme van zijn tijd.
Het louterende doel van het Rode Boek
De Rood boek het is in de eerste plaats een persoonlijk dagboek. De moeilijkheid die men tegenkomt bij het ontwarren van het complexe web van symbolen, codes en zelf-alchemie dat daarin vervat zit, is de duidelijke onmogelijkheid om de geest van een van de grootste vertegenwoordigers van de droomwereld te ontleden of te ontleden.
Jung verkende zijn eigen psyche, zijn relatie met het onbewuste en de diepgaande architectuur waarvan hij beweerde een bevoorrechte ontdekkingsreiziger te zijn. Hij gebruikte de techniek psychonautica om zijn verbeelding de vrije loop te laten en de verschillende pagina's vorm te geven; door meditatie liet hij de beelden stromen en leven geven aan illustraties vergezeld van beschrijvingen.
Op deze manier ontstond er een reeks archetypen die zich later zouden ontwikkelen, evenals de donkere universums ervan, die schaduw die we soms niet graag als de onze zouden willen herkennen, maar die niettemin deel uitmaakt van ons wezen.
Een merkwaardig en prachtig feit over de allereerste publicatie van Rood boek in 2009 waren ze dat wel getuigenissen van sommigen patiënten bij Carl Jung. In tegenstelling tot anderen begrepen zij het doel van dit werk.
Terwijl sommigen zich lieten verrassen door deze literaire oceaan, bevolkt door bomen van wijsheid, reptielenhersenen, verslindende draken en de kundalini-slang Anderen herinnerden zich het advies dat Dr. Jung hen altijd gaf:
Ik raad je aan om het allemaal zo elegant mogelijk op te schrijven in een mooi gebonden boek. Ze lijkt de visioenen misschien te bagatelliseren, maar dit is precies wat ze nodig heeft om zichzelf te bevrijden van hun macht. Als je dit doet, als je met deze ogen naar ze kijkt, zal de macht van de aandacht die ze over je hebben, ophouden. […] Hij vertegenwoordigt ze in zijn verbeelding en probeert ze te schilderen. Als ze dan in een kostbaar boek zijn ingesloten, zal ze het kunnen openen en door de pagina's kunnen bladeren en voor haar zal het haar kerk zijn – haar kathedraal – de stille plekken van haar geest waar ze kan regenereren. Als iemand je vertelt dat dit allemaal ziekelijk of neurotisch is en je naar hem luistert, verlies je je ziel omdat die in dat boek staat.
Wijs advies van een grote meester wiens schaduw in de vorm van een intellectuele erfenis ons nog steeds verrukt en verbaast.
