
We hebben het vaak over kinderen die hun ouders teleurstellen. Echter als ouders teleurstellen er wordt een meer onzichtbare sluier over de kinderen getrokken, met of zonder het te willen. Aspecten zoals gebrek aan respect, steun, aandacht of bescherming zijn stille gevolgen die ons vaak vergezellen in de volwassenheid in de vorm van wonden en tekortkomingen.
We weten dat noch het onderwijs, noch het opvoeden van een kind gemakkelijke taken zijn. Er zijn weinig cursussen en veel uitdagingen; en de beste ouders worden niet beloond en de slechtste ouders worden niet vermaand. Fouten blijven, net als successen, stilzwijgend en in de vertrouwelijkheid van het gezinsleven ingeprent in de levens van kinderen. als ouders teleurstellen de kinderen?
De
-Eric Hoffer-
Gemiddeld hebben veel ouders de neiging hun invloed op hun kinderen te onderschatten . Zoals iemand uitlegt studio
Een kind opvoeden is meer dan alleen levensonderhoud bieden. Een kind voedt zich ook met wat hij ziet, wat hij hoort en wat hij ervaart . In de fokkerij en opvoeding wordt niets aan het toeval overgelaten, alles wordt uitgewerkt en geïntegreerd in iemands wezen in de vorm van een teken of positieve impuls voor groei.

Als ouders hun kinderen teleurstellen
Liefde is niet altijd genoeg als het gaat om het vormen van een gezin: je moet weten hoe je moet liefhebben.
Ouders stellen hun kinderen op veel manieren teleur, vaak zonder dat ze zich daarvan bewust zijn
Hoewel ouders hun best doen, is het vaak niet genoeg. En ze falen om heel verschillende redenen. Laten we er een paar bekijken .
Onvolwassen ouders
Sommige echtparen hebben duidelijk een onvolwassen persoonlijkheid, waardoor ze niet in staat zijn kinderen op de juiste manier op te voeden .
Wanneer ouders hun kinderen teleurstellen, ontstaat er een wond van teleurstelling. Het is een teken dat niet altijd verdwijnt en dat zelfs van invloed kan zijn op de manier waarop we met anderen omgaan: met groter wantrouwen of onthechting.
Ouders met een traumatisch verleden
Sommige ouders worden geconfronteerd met het opvoeden van hun kinderen met het gewicht van een traumatisch verleden. Soms nog steeds geplaagd door de herinnering aan mishandeling moeilijkheden of onopgeloste en nog open wonden. Dit alles brengt gewoonlijk de kwaliteit van de groei van een kind in gevaar. Het is duidelijk dat niet alle gevallen hetzelfde zijn, maar in deze situaties komt extreem gedrag vaak voor.
Sommige ouders kunnen het gewicht van hun eigen kind niet aan traumatische jeugd . Anderen zijn echter nog steeds geobsedeerd door deze schaduw van gisteren en zijn overbezorgd.

Ouders die zichzelf projecteren op hun kinderen
Mislukte dromen, onafgemaakte projecten, onbereikte idealen, onoverwonnen doelen... Deze bron van frustratie vindt hoop met de komst van een kind. Dat is wanneer de ouders dat de moeder hij kon het op dat moment niet.
Deze onderwijsdynamiek ontkent volledig de behoeften van de kleintjes en beperkt al hun verlangens en zelfs hun kindertijd en adolescentie. Het is een andere manier waarop ouders hun kinderen in de steek laten.
Ouders die niet weten hoe ze op de behoeften van hun kinderen moeten reageren
Kinderen komen ter wereld met hun eigen nuances, persoonlijkheden, bijzonderheden en behoeften. Weten hoe je hier op de best mogelijke manier op kunt reageren, is ongetwijfeld de grootste plicht van elke ouder.
Het negeren van deze behoeften of er zelfs een veto over uitspreken is een aanval op de integriteit van kinderen. Soms onbeschaamd of van uitdaging van de kant van een kind verbergt tekortkomingen hiaten die nooit zijn opgevuld en hiaten die deze ouders niet effectief hebben kunnen opvullen en oplossen.

Teleurstellingen zijn tekenen die we allemaal op de een of andere manier op onze schouders dragen. Soms wegen en onderdrukken ze ons te veel, daar bestaat geen twijfel over. Echter de fouten gemaakt door ouders meer of .
De macht om ze te vergeven of niet ligt in onze handen, maar we weten hoe we de last van gisteren opzij kunnen zetten om te leven geschenk (en niet minder belangrijk) Het is aan ons om lessen uit het verleden te trekken die we kunnen gebruiken om de best mogelijke toekomst op te bouwen .