Conversiestoornis en mooie onverschilligheid

Soms zijn de hersenen in staat ongelooflijke reacties op psychologisch niveau te veroorzaken, bijna zoals in een sciencefictionfilm. Conversiestoornis of functionele neurologische symptoomstoornis zoals deze door de DSM5 is genoemd, is hiervan een voorbeeld .

De conversiestoornis het is een perfecte demonstratie van hoe lichaam en geest nauw met elkaar verbonden zijn. Het is een functionele stoornis, maar die zich op fysiek niveau manifesteert alsof het een organische ziekte is, ook al is er niets dat dit rechtvaardigt.

Wat tegenwoordig bekend staat als somatische symptoomstoornis is hiervan afgeleid een reeks stoornissen afgeleid van het concept van neurose hysterisch. In de 19e eeuw was Briquet de eerste die hysterie in een bepaalde volgorde classificeerde, waarbij hij zich beperkte tot een empirische classificatie van de symptomen.

Momenteel kennen we conversie als symptomatologie waarbij lichaamsfuncties niet meer werken of ernstig worden belemmerd. Dit gebeurt zonder de aanwezigheid van somatische schade of als onderdeel van een kunstmatige stoornis.

Het is belangrijk om de somatoforme stoornissen zoals conversie met psychosomatische ziekten. In dit laatste vinden we een bekende pathofysiologische basis of proces waarbij psychologische factoren verband houden met het ontstaan ​​of beloop van de stoornis.

Charcot ontdekte dat een groot aantal vrouwen een verscheidenheid aan symptomen vertoonde zonder aantoonbare organische basis. Zo schreef hij aan al deze symptomen een psychologische oorsprong toe en noemde ze hysterische bekering.

Klinische kenmerken van conversiestoornis

Zoals eerder vermeld, conversiestoornis het wordt gekenmerkt door het verlies van bepaalde lichaamsfuncties. In deze zin kunnen we te maken krijgen met patiënten die plotseling blind worden aan één oog, hun stem verliezen, verlamming van een ledemaat of zelfs hevige hoofdpijn ervaren.

Deze laatste worden hysterische nagels genoemd. Na een medisch onderzoek vinden we absoluut niets dat ze kan verklaren. Dus wat is de oorzaak?

Net zoals het gebeurt met zijn rankingmaatje somatisatiestoornis bekering heeft meestal invloed op theatrale persoonlijkheden. Een theatrale persoonlijkheid is er een die een duidelijke neiging heeft tot suggestie, oppervlakkigheid, emotionele instabiliteit, afhankelijkheid en egocentrisme. Dit type persoonlijkheid blijft echter veel duidelijker aanwezig bij de somatisatiestoornis.

Het belangrijkste kenmerk van deze aandoening is de zogenaamde mooie onverschilligheid. Het gaat om de weinig zorg die de patiënt voelt voor de symptomen die hij ervaart.

Stel je voor dat je op een dag wakker wordt met een verlamde arm. We zullen hoogstwaarschijnlijk erg ongerust worden, hem in de gaten houden, naar de dokter gaan en behoorlijk ongerust worden over wat er met ons kan gebeuren.

Het is normaal. Dit gebeurt echter niet bij patiënten met een conversiestoornis die onverstoorbaar lijken ondanks schijnbaar tegenslag. Een beetje zoals wat er gebeurt met de Anton-syndroom waarin de patiënt blind wordt maar beweert perfect te kunnen zien. We weten nog steeds niet zeker waarom dit gebeurt mooie onverschilligheid maar het is echt indrukwekkend.

Een ander duidelijk kenmerk van een conversiestoornis is de relatie met psychologische factoren en vooral met stress. Er bestaat een duidelijk tijdelijk verband tussen de stressvolle gebeurtenis waarmee de patiënt wordt geconfronteerd en het optreden van conversiesymptomen.

De symptomen variëren aanzienlijk en geven daarom een ​​zeer heterogeen beeld weer. De meest voorkomende zijn blindheid, doofheid en verlamming afonie en geheel of gedeeltelijk gevoelsverlies zonder enige ondersteuning door medisch bewijs.

Het begin van de stoornis komt vaak voor in de adolescentie en vroege volwassenheid (10-35 jaar). Het kan zich ook in de kindertijd voordoen en vooral bij kinderen jonger dan 10 jaar blijven de symptomen beperkt tot veranderingen in het looppatroon en convulsies.

Bij vrouwen komt het vaker voor. Patiënten met een lage sociaal-economische status, minder psychologische complexiteit of een slechte opleiding hebben een slechtere prognose, net als vrouwen onder de 40 jaar die uit plattelandsgebieden komen. Depressie is een aandoening waarmee veel comorbiditeit gepaard gaat hoewel het meestal vermomd is.

Remissie treedt doorgaans spontaan en binnen een paar dagen op met of zonder therapie, hoewel therapie het proces uiteraard versnelt. Als de patiënt opnieuw een stressor ervaart, is het de normaalste zaak dat de symptomen opnieuw optreden. Om deze reden kunnen we zeggen dat het een chronische aandoening is.

Wat is conversie en hoe kun je het genezen?

De DSM legde de betekenis van het symptoom van een conversiestoornis uit aan de hand van twee mechanismen: het primaire voordeel, dat wil zeggen het niet hebben van een conflict of interne behoefte op het geweten, en het secundaire voordeel, het vermijden van een activiteit die schadelijk is voor de persoon of het verkrijgen van steun die op geen enkele andere manier beschikbaar zou zijn.

Wat de primaire winst betreft, wordt deze stoornis vaak geassocieerd met traumatische ervaringen, overmatige stress, seksueel en fysiek misbruik.

Het lijkt erop in de meeste gevallen is overmatige stress de proximale uitlokkende factor die de stoornis veroorzaakt. Soms hangt de pijn nauw samen met het probleem waaraan de proefpersonen werden blootgesteld. Sommige patiënten voelen bijvoorbeeld pijn in een deel van het lichaam waar een andere persoon gewond is geraakt tijdens een ongeval.

Wat secundaire winst betreft, is het belangrijk om dat te zeggen zoals bij veel andere aandoeningen gebeurt, kan de patiënt het probleem zelfs onbewust versterken. Aandacht, zorg of het opgeven van activiteiten zoals werk kunnen bij sommige mensen een winst zijn die het probleem in stand houdt. Dit gebeurt omdat die aandacht onder andere omstandigheden niet zou zijn ontvangen en daarom niets anders is dan een verder verzoek om genegenheid.

Wat betreft de behandeling, zoals we al zeiden, deze aandoening het heeft de neiging spontaan te verdwijnen. Het is niet verkeerd om het genezingsproces te versnellen met psychotherapie. Op deze manier zullen we proberen de stressfactor op te lossen die aanleiding gaf tot het probleem.

Indicatoren voor een goede prognose zijn: een identificeerbare stressor goed premorbide functioneren plotseling ontstaan ​​afwezigheid van andere psychische of lichamelijke stoornissen afwezigheid van juridische procedures en korte duur van de symptomen.

Van cognitieve gedragstherapie training wordt gebruikt om angst te verminderen en om te gaan met stress geholpen door technieken zoals hypnose of ontspanning. Psychodynamische therapie brengt ook in deze zin verbeteringen met zich mee en is gericht op het oplossen van reeds bestaande psychische conflicten.