We weten allemaal wat pijn is. Als een familielid of dierbare overlijdt, hebben we tijd nodig om dat te accepteren
Wat meer is mensen die nog nooit de genegenheid van een dier hebben ervaren, zijn zich niet bewust van het gewicht van een dergelijke situatie en verachten deze daarom en ze onderschatten het. Op deze manier leeft wie
Een kat A riet een konijn, een schildpad... Het gaat niet alleen om dieren: als we ze adopteren, worden ze een deel van ons gezin.
Een weinig bekende pijn
Als u ooit pijn heeft gevoeld over de verdwijning van uw huisdier, bent u misschien mensen tegengekomen die dingen zeiden als Maar het is maar een dier, Adopteer nog een dier, enz. Dit helpt helemaal niet voor degenen die zojuist hun trouwe vriend hebben verloren.
Kun je je voorstellen dat je naar een begrafenis gaat en dezelfde opmerking maakt over een kind dat net is overleden? Is het misschien eerlijk om te zeggen: maak je geen zorgen, je kunt er nog een doen? Als een van de ouders van je collega's is overleden, kun je hem of haar misschien vertellen: Kies een andere vader of een andere moeder?
We blijven de emotionele impact onderschatten die de verdwijning van een huisdier met zich meebrengt . Zo erg zelfs dat er veel mensen zijn die niets voelen en zich niet realiseren wanneer een goede vriend van hen juist door dit verlies lijdt. Sterker nog: ze mijden het onderwerp vaak omdat ze er geen belang aan hechten.
Huilen om het verlies
Als we lijden onder het verlies van een dierbare, kunnen begrafenisrituelen onze pijn verzachten omdat ze het vermogen hebben om mensen om ons heen aan te trekken die we waarschijnlijk nodig hebben. De steun van de familie, crematie of begrafenis zijn gebaren die recht doen en ons in staat stellen de overledene te begroeten zoals het hoort; dit biedt zeker enige eerste verlichting.
Op de een of andere manier deze rituelen ze creëren een context en een sfeer waarin pijn kan worden uitgedrukt omdat deze wordt begeleid en gedeeld. Hoe zit het met begrafenisrituelen voor huisdieren?
Hoeveel mensen komen er naar de begrafenis van uw huisdier? Tegenwoordig blijven we het verlies van onze onvergelijkbare vrienden onderschatten.
Het is waar dat er crematiecentra voor dieren zijn, net zoals er begraafplaatsen zijn die uitsluitend aan dieren zijn gewijd; Maar publiekelijk afscheid nemen van onze kleine vriend, zoals we dat met een persoon zouden doen, wordt niet als hetzelfde beschouwd. Er bestaat geen proces of gewoonte volgens welke we, als onze hond, onze kat, ons konijn of onze schildpad sterft, afscheid van hen kunnen nemen zoals we verdienen.
Schuldgevoel tijdens het rouwen om het verlies van een huisdier
Het niet op de juiste manier afscheid nemen van uw huisdier kan schadelijk zijn voor het rouwproces vooral als je je schuldig voelt over zijn dood. Misschien heeft uw viervoeter een gezondheidsprobleem gehad en geeft u uzelf de schuld dat u hem niet de volledige aandacht schenkt.
Dit zijn enkele van de gedachten die in je hoofd kunnen zoemen en constante schuldgevoelens kunnen veroorzaken. Echter in de meeste gevallen de schuldgevoel verschijnt wanneer euthanasie wordt toegepast nog steeds ontzegd aan mensen, maar op grote schaal gebruikt als een optie om dierenleed te stoppen.
Euthanasie geeft je een schuldgevoel we moeten niet vergeten dat als we onze toevlucht nemen tot deze optie, dit komt omdat er geen alternatieven voor verlossing waren.
Dit is waar ondersteuning cruciaal is. De persoon die het verlies heeft geleden, moet zijn gevoelens in woorden kunnen uiten, de gedachten werkelijkheid kunnen maken en ze samen onder ogen kunnen zien. Het is niet goed om haar dat steentje in haar schoen te laten houden, dat beetje bij beetje haar huid zal bezeren.
Ontken nooit de pijn die u voelt voor uw vermiste huisdier, want dit zal alleen maar leiden tot onopgelost lijden.
Een nieuw dier
Mensen die al vroeg het verlies van hun huisdier hebben geleden, zijn waarschijnlijk nog niet klaar om nog een huisdier te adopteren. Het is normaal dat ze het gevoel hebben dat ze op de een of andere manier de herinnering aan de vermiste persoon verraden door te proberen hem te vervangen door iemand die zijn plaats wil overnemen. Ze zijn ook bang dat het nieuwe dier hen hetzelfde lijden zal bezorgen als ze nu ervaren.
De mensen die leven praten om binnen te blijven stilte boos worden op de wereld om vragen te stellen. Maar ze hebben vooral hulp nodig als ze de eerste tekenen van pijn vertonen; dan zullen ze die ervaring langzaam in hun leven integreren.
