Daedalus: de grote uitvinder van de Griekse mythologie

Leestijd ~9 Min.
De Griekse uitvinder, architect en beeldhouwer Daedalus staat bekend om de bouw van het Minotaurus-labyrint op Kreta en omdat hij, dankzij zijn vaardigheden, de hoofdpersoon was van vele verhalen en legendes.

Daedalus was een Griekse uitvinder, architect en beeldhouwer. Volgens de Griekse mythologie bouwde hij (onder andere) het beroemde labyrint voor koning Minos van Kreta. De naam Daedalus betekent vakkundig gesmeed.

Hij is een mythisch figuur en zijn naam wordt gebruikt om een ​​groot aantal karakters te identificeren. In Daedalus personifieerden Griekse schrijvers de kunsten van beeldhouwkunst en architectuur, vooral onder de Atheners en Kretenzers.

Er wordt gezegd dat hij leefde in de tijd van Minos en Theseus. Homerus vermeldt dit echter niet, behalve in één passage waarover veel twijfels bestaan.

Wat is de oorsprong van Daedalus?

Schrijvers uit de oudheid spreken ons doorgaans over Daedalus als een Athener die afstamt van Erechtheus, de archaïsche koning van Athene. Anderen beschouwen hem echter als een Kretenzer vanwege de lange periode dat hij op Kreta heeft gewoond.

Volgens Diodorus Siculus, die ons de meest complete informatie geeft, was Daedalus de zoon van Meting die de zoon was van Erechtheus en die op zijn beurt de zoon was van Erichthonius. Andere auteurs suggereren dat Daedalus de zoon was van Eupalamos of Palamaon. De naam van zijn moeder was Alcippe (Iphinoe of Phrasimede).

Daedalus wijdde zich aan de beeldhouwkunst en bracht grote verbeteringen aan in de kunst van die tijd. Hij had twee kinderen: Ikarus en Iapige. Zijn neef Talo speelt een belangrijke rol in zijn leven.

De afgunst van de uitvinder

Zo was Daedalus ook trots van zijn prestaties dat hij het idee van een rivaal niet kon verdragen. Zijn zus vertrouwde hem haar zoon toe om hem de mechanische kunsten te leren.

Perdix (zo heette zijn neef), ook wel Talos of Calos genoemd, was vertrouwd met kunst en toonde meteen een verrassend bewijs van vindingrijkheid.

Volgens de Griekse mythologie pakte Perdix de ruggengraat van een vis op terwijl hij langs de kust liep. Geïnspireerd door de vorm van de wervelkolom nam hij een stuk ijzer en smeedde het, imiteerde het en vond zo de zaag uit.

Bij een andere gelegenheid plaatste Perdix twee stukken ijzer bij elkaar. Hij verbond de twee uiteinden met een klinknagel en scherpte de andere twee, waarmee hij het kompas uitvond.

Daedalus was zo jaloers op de successen van zijn neef dat hij, toen hij de kans kreeg, Perdix duwde waardoor hij van de Akropolis viel. Maar de godin Athena veranderde Perdix in een patrijs waardoor hij veilig kon landen. Tegelijkertijd maakte hij een patrijsvormig litteken op de rechterschouder van Daedalus.

Daedalus werd voor deze misdaad veroordeeld en na een periode van onderduiken werd hij gedwongen Athene te verlaten.

Kreta een labyrint en een houten koe

Toen Daedalus eenmaal op Kreta aankwam, werd hij ontvangen aan het hof van koning Minos en zijn vrouw Pasiphae. Helaas raakte hij binnen korte tijd in een andere verschrikkelijke situatie verwikkeld.

Het gebeurde dat Minos, in plaats van het als offer aan de god van de zee aan te bieden, besloot een prachtige witte stier te houden die de god Poseidon hem had gegeven. Vervuld van woede bracht Poseidon Pasiphae ertoe over wens fysiek de stier.

Pasiphae vroeg Daedalus om een ​​houten koe te bouwen waarin ze zich kon verstoppen om met de stier te paren. De vrouw werd zwanger en baarde de Minotaurus, een wezen met een menselijk lichaam en een stierenkop.

Na de geboorte van de Minotaurus vroeg Minos aan Daedalus om een ​​labyrint te bouwen om hem gevangen te zetten en te voorkomen dat hij zou ontsnappen: het beroemde labyrint van de Minotaurus.

Om de bevelen van Minos uit te voeren, creëerde Daedalus een van de grootste architectonische werken die destijds bekend waren. Het labyrint had oneindig veel gangen die elkaar kruisten en die iedereen die binnenkwam zo in verwarring brachten dat ze de weg naar buiten niet meer konden vinden.

Elke zeven jaar moesten de Atheners zeven jonge mannen en zeven meisjes offeren om aan de Minotaurus te offeren. Dit offer diende om de vrede tussen de twee steden te bewaren na de onrechtvaardige moord op Androgeus, de zoon van Minos.

Op een jaar meldde Theseus zich als vrijwilliger onder de jonge mannen die als offer werden aangeboden en werd smoorverliefd op Ariadne, de dochter van Minos. De prinses wilde de dood van haar geliefde niet en daarom vroeg ze Daedalus om hulp.

Daedalus gaf Theseus een bol garen waarmee hij uit het labyrint kon ontsnappen: door de linnen draad bij de ingang van het labyrint te bevestigen, kon Theseus de weg terug naar de uitgang vinden. Deze list stelde Theseus in staat zijn weg uit het labyrint te vinden nadat hij de Minotaurus had gedood.

De vlucht van Daedalus en Icarus

Koning Minos was nog steeds woedend over de constructie van de houten koe. Als straf zette hij Daedalus en zijn zoon Icarus gevangen in het enorme labyrint.

Daedalus kende de uitweg, maar hij kon niet met zijn zoon van het eiland ontsnappen omdat alle zeeroutes voortdurend in de gaten werden gehouden. Hij moest daarom al zijn vindingrijkheid gebruiken om te ontsnappen. Hij bouwde twee paar vleugels met houten stokken die dienden als ondersteuning voor echte veren. Om de veren vast te maken gebruikte hij was.

Daedalus gaf Icarus nauwkeurige instructies over hoe hij moest vliegen. Het was niet nodig om te laag te vliegen om te voorkomen dat de veren in het zeewater zouden onderdompelen, en niet te hoog omdat de zon de was zou kunnen doen smelten.

Ze wisten te ontsnappen en gingen richting Sicilië. Maar Ikarus mee trots hij luisterde niet naar het advies van zijn vader en vloog te hoog. De zon smolt de was, de vleugels werden vernietigd en Icarus viel in de zee waar hij verdronk.

Icarus viel in de buurt van Samos en zijn lichaam werd door de stroming naar een nabijgelegen eiland gedragen. Dit eiland werd ter ere van hem Icaria (of Nicaria) genoemd en de zee eromheen de Zee van Ikaria.

Daedalus de vernieuwer

De vele anekdotes geven Daedalus in veel gevallen de reputatie van een grote vernieuwer betekenis . Bijvoorbeeld binnen Natuurlijke historie (Natuurlijke geschiedenis) Plinius schrijft de uitvinding van het timmerwerk aan hem toe.

Volgens de Griekse mythologie was hij het die de masten en zeilen voor de vloot van Minos ontwierp. Pausanias van zijn kant schreef hem de constructie toe van talrijke houten cultusfiguren die indruk maakten op heel Griekenland.

Er wordt ook gezegd dat hij verschillende beelden heeft gebeeldhouwd met aandacht voor de kleinste details en dat ze door hun realisme levend leken: ze zouden zijn weggelopen als ze niet met een ketting aan de muur waren vastgebonden!

De naam Daedalus wordt gebruikt om elke anonieme Griekse vlieger aan te duiden. Bovendien worden ze aan hem toegeschreven

Interpretatie van de legende

Daedalus en Icarus zijn vertegenwoordigd in talrijke Griekse vazen ​​in Pompeiaanse fresco's en hun afbeelding is gegraveerd op talrijke edelstenen. Een beroemd Romeins reliëf toont Daedalus die de vleugels maakt waarmee hij uit Kreta ontsnapte.

Later brachten veel kunstenaars hulde aan deze twee mythologische karakters: Pieter Bruegel (de Oude) schilderde de val van Icarus maar ook Antoon van Dyck en Charles Le Brun. Verder is Daedalus aanwezig in de schilderijen van Brill en in een serie sculpturen van Antonio Canova.

Schrijvers als James Joyce en W.H. Auden werd geïnspireerd door de mythe van Daedalus en hielp zijn naam en legende in de 21e eeuw levend te houden.

Het verhaal van Daedalus stimuleert reflectie over de langetermijngevolgen van iemands uitvindingen. Het is een soort hulpbron waaruit we kunnen putten om te begrijpen en te voorkomen dat uitvindingen en ontdekkingen meer kwaad dan goed doen.

In het geval van de vleugels van Icarus creëerde Daedalus bijvoorbeeld iets met rampzalige gevolgen.

Populaire Berichten