Lieve ik, laten we stoppen met vechten voor iemand die niet van ons houdt

Lieve ik, laten we stoppen met vechten voor iemand die niet van ons houdt. Laten we vooruitgaan om onszelf nooit meer pijn te doen met een liefde met te veel contra-indicaties. Laten we ons hart vullen met waardigheid en deze emotionele dictatuur uitroeien, zodat we moedig kunnen zeggen dat ik je verlaat omdat ik van mezelf hou.

We weten dat het niet gemakkelijk is. We zijn ons ervan bewust dat er in onze hersenen geen HERSTART-knop is, geen nooduitgang of geen raam dat we kunnen openen om frisse lucht binnen te laten, zodat de gevangenis van onze pijn van zuurstof wordt voorzien. De brein hij is eigenzinnig, methodisch en volhardend. Het is een entiteit die vecht en zich vastklampt om emotionele herinneringen in stand te houden, omdat deze uiteindelijk een grote stempel op onze identiteit drukken.

Om een ​​liefde te vergeten is er geen betere remedie dan een andere liefde of een uitgestrekt land dat de twee boetelingen scheidt.

(Lope de Vega)

Ze zeggen dat liefhebben zonder bemind te worden hetzelfde is als proberen een kaars aan te steken met een gedoofde lucifer. De waarheid is dat we niet echt weten waarom we dit doen, omdat we onszelf ertoe verbinden iemand te verafgoden die niet van ons houdt. We volharden en verzetten ons en blijven zeggen dat als ik hem dit vertel, misschien... misschien als ik dit aspect van mezelf verander...; alsof we daarmee iets bereikt hebben.

Liefde is echter geen automaat. Het is niet genoeg om een ​​muntje in te werpen en op een knop te drukken om te krijgen wat we willen. Soms is er geen andere remedie dan de beslissende stap te zetten: de valse hoop de kop indrukken en ophouden met smachten naar degenen die met een ander een andere kant op gaan. bedrijf .

De schaduw van degenen die niet van ons houden, is moeilijk uit ons brein te verjagen

Daar

Sinds een paar dagen hebben we het totale gevoel van welzijn. We gaan voorbij de gebrokenheid. Maar elke middag komen we iemand tegen die hetzelfde parfum gebruikt als wij ex . Zonder te weten hoe het lijden ons opnieuw overvalt tot het punt dat het ons immobiliseert en ons opnieuw naar de drift van tranen leidt.

Antoine Bechara is een beroemde neurobioloog van de Universiteit van Californië die een definitie gaf van het zogenaamde cerebrale conflict. Wanneer een persoon wordt afgewezen, blijven de hersenen gebonden aan bepaalde stimuli, beelden en herinneringen. Het neuronale netwerk dat verantwoordelijk is voor het opbouwen van deze intieme en krachtige relatie bevindt zich tussen twee zeer specifieke gebieden: de hippocampus en de amygdala .

We mogen niet vergeten dat deze structuren het hele geheugen ondersteunen en sturen dat nauw verbonden is met het geheugen emoties . Als elke ervaring die we met die speciale persoon beleven, is in ons gebrand en is verankerd aan bepaalde stimuli die fungeren als verspreiders of terugroepers van het geheugen.

Om deze reden worden, wanneer we een parfum ruiken, een bepaald kledingstuk zien, een foto zien of naar een restaurant gaan waar we in het weekend hebben gegeten, onze neurotransmitters zo geactiveerd dat we ons transformeren in echte verslaafden aan die onmogelijke liefde.

Het is niet zo eenvoudig om die band te verbreken en dat cerebrale conflict te verzoenen.

Lieve ik, open je ogen en genees je hart

De anatomie van afwijzing en verlating is rauw, diepgaand en complex. We weten dat onze weerstand om verder te gaan niet altijd vrijwillig is ook onze hersenen voeden deze vicieuze en biochemische cyclus en veroordelen zichzelf.

Ik heb geleerd dat ik de liefde van niemand kan eisen. Alleen ik kan goede redenen geven om geliefd te worden en een leven lang geduld hebben om de rest te doen.

(William Shakespeare)

Neurobiologen leggen ons ook uit dat de factor tijd uiteindelijk hun activiteit vermindert herinneringen gebonden. De hersenverbindingen die deze negatieve emoties bevorderen, verliezen geleidelijk aan kracht totdat ze de echo worden van een droevige en verre melodie die we uiteindelijk met minder pijn oproepen.

Als we een aantal adequate psychologische strategieën toepassen om te stoppen met het aanwakkeren van de cultus van degenen die niet van ons houden, zullen we naarmate de maanden verstrijken rustiger vooruitgang kunnen boeken. Nu zullen we u vertellen welke strategieën u kunnen helpen.

Strategieën om emotionele afwijzing te overwinnen

Lieve ik, als ze niet van je houden, vergeet dan niet om eerst en vooral van je te houden. Dit is zeker het belangrijkste uitgangspunt dat moet worden onthouden en toegepast. Het is echter duidelijk dat zij ons dat ook niet hebben geleerd afstand doen Ook vinden wij het om deze reden niet erg moeilijk om dit soort banden te elimineren.

Je moet begrijpen dat liefhebben niet betekent dat je opoffering moet doen. De zinsneden dat als ik hiermee stop, hij van me zal houden of als ik in dit aspect verander, hij me meer leuk zal vinden, zijn totaal nutteloos. Doe het niet. Begin niet met emotionele zelfmoorden, verneder jezelf niet, vernietig niet het enige dat je kracht geeft: je gevoel van eigenwaarde.

Als hij je pijn doet, houdt hij niet van je.Het is heel eenvoudig. Als jullie onzichtbare wezens zijn in zijn carrousel van ontrouw, egoïsme en scheldwoorden, ga dan weg. Waarom zou je het slachtoffer zijn van deze emotionele martelkamer waarin je jezelf gevangen hebt genomen? Ren weg; uiteindelijk zul je beseffen dat vrijheid het beste medicijn is en dat eenzaamheid een prettig toevluchtsoord is.

Het eerste wat je moet verliezen in de onmogelijke liefdes het is hoop. Er zijn relaties die geboren worden met een vervaldatum die er al in gebrand is. Als je je er volledig van bewust bent dat niets van wat je wilt uitkomt, loop dan de voordeur uit. Met waardigheid, hoofd omhoog en hart intact.

Van iemand houden die niet van ons houdt is oneindig pijnlijk, maar het is nog pijnlijker om te stoppen met van onszelf te houden en iemand te volgen die ons niet verdient. Handel met integriteit en wijsheid, waarbij u zich er altijd van bewust bent dat u alleen degenen moet liefhebben die het waard zijn geliefd te worden.