Gaan of blijven? Het antwoord ligt in ons

Gaan of blijven? Hier is sprake van een existentieel dilemma dat ons met twijfels en angsten vervult. We weten dat blijven soms betekent dat we lichtjaren verwijderd zijn, terwijl een bepaalde afstand inhouden het herontdekken van onze authentieke essentie inhoudt. Toch werkt deze gouden regel mogelijk niet in alle gevallen. Hoe weet je wat de beste keuze is? Hoe maak je de juiste beslissing?

Iedereen zou betalen om altijd de juiste keuze te kunnen maken om onfeilbaar nauwkeurig en foutloos te zijn bij elke stap die we zetten. Hoe graag we het ook willen, niemand komt ter wereld met een perfect gekalibreerd kompas om ons op te leiden Ik loop van het leven. In zekere zin is dit precies onze ware grootsheid, ons authentieke avontuur: ons pad volgen op basis van fouten en juiste keuzes.

Op de kaart van ons bestaan de enige fout die we kunnen maken is juist dat we geen beslissingen nemen om het toeval het roer te laten overnemen, en dat kleine deel van de controle dat we altijd behouden, los te laten. Overgeleverd blijven aan de angst betekent dat je je laat meeslepen in passiviteit, het betekent dat je het anker van het schip op het droge strand van het leven gooit. Degenen die echter kunnen kiezen tussen de ene of de andere richting, zullen uit hun beslissing de les kunnen trekken die de allerbelangrijkste is.

Waarschijnlijk zijn de beste beslissingen niet het resultaat van hersenreflectie, maar van emotie.

-Eduardo Punset-

Gaan of blijven? Beslissen betekent niet altijd opgeven

Wij mensen merken dat we bijna voortdurend beslissingen nemen. We kiezen tussen bus of auto, tussen thee drinken of een koffie tussen een ontmoeting met een vriend of niet, tussen een beetje sparen deze maand of leven van dag tot dag en onze verlangens bevredigen... Deze min of meer banale keuzes vergen geen grote inspanning van ons, aangezien er geen enkele vorm van verlies uit voortkomt.

Beslissingen waarbij een groter niveau van emotionele spanning is geconcentreerd, zijn beslissingen waarbij onze hersenen begrijpen dat er evenwichtsverlies zal optreden. Laat de onze liggen of niet partner van baan veranderen, ons land verlaten om een ​​nieuw project te starten... dit alles ontbrandt in ons wat psychologen definiëren als verliesaversie. Het is alsof er in ons een alarm wordt geactiveerd dat ons waarschuwt voor het bestaan ​​van een risico waarop we niet zijn voorbereid.

Op deze manier wanneer ik geconfronteerd wordt met de vraag Moet ik gaan of blijven? Het is noodzakelijk om enkele aspecten te begrijpen die ons kunnen helpen.

Beslissen een beslissing nemen hoeft niet synoniem te zijn met verlies of verzaking: laten we het in plaats daarvan als winst beschouwen. Als u bijvoorbeeld een baan verlaat die u voldoening geeft en een baan kiest met een hoger salaris, maar die u minder persoonlijke voldoening geeft, zult u waarschijnlijk verlies lijden.

• Nog een voorbeeld: als je besluit je partner een nieuwe kans te geven om te blijven en nog wat langer door te gaan vanuit een vrijwel onmogelijke relatie, dan verlies je en doe je jezelf pijn. Laten we niet vergeten dat vasthouden veel pijnlijker kan zijn dan loslaten.

In die zin is het zinvol om te proberen betekenis en richting te geven aan elk van onze beslissingen. Als ik ervoor kies om te blijven of te vertrekken, zal dat voor een heel specifiek doel zijn: investeren in mezelf om elke dag aan mijn leven te kunnen blijven werken geluk . Dit is een beslissing die persoonlijk moet worden genomen: niemand kan onze schoenen dragen en ons pad bewandelen, niemand kan zich volledig identificeren met onze omstandigheden, omdat de diepste kennis ervan in de meeste gevallen alleen persoonlijk is.

Het antwoord ligt in ons

Moet ik gaan of blijven? Soms wordt deze vraag zo chronisch dat alles om ons heen begint te vertroebelen, de kwaliteit van ons leven afneemt en wat nog erger is ons lichaam begint somatiseren die angst, die eeuwige twijfel bleef onopgelost. Enkele symptomen kunnen zijn:

• Slapeloosheid
• Problemen met de spijsvertering
• Hoofdpijn
• Musculoskeletale pijn
• Stemmingswisselingen
• Tachycardie
• Concentratieproblemen

Als onze geest geen vrede heeft, verliest hij de verbinding met ons lichaam en ontstaat er ruimte voor onrust een duidelijke indicatie dat er een probleem is dat moet worden opgelost. Dit is niet alleen raadzaam, het is ook een echte verplichting die op de best mogelijke manier moet worden aangepakt. Hieronder vindt u enkele stappen waar u over na kunt denken.

Twee componenten om de juiste beslissing te nemen

Hoe vaak hebben we niet gehoord dat het juiste antwoord in ons zit. Het bereiken ervan is een daad van moedig zelfonderzoek kan worden bereikt via het probleemoplossende model van Thomas D'Zurilla en Marvin Goldfried. Dit theoretische voorstel is eenvoudig en vereist twee processen om in de praktijk te brengen:

Neem een ​​positieve en moedige houding aan.Als het gaat om het omgaan met a probleem hoe we het benaderen is van cruciaal belang. Zoals reeds vermeld, laten we niet vergeten dat we onze acties moeten richten op persoonlijk gewin. Beslissen betekent niet opgeven, integendeel, het is een stap die altijd een meerwaarde impliceert, een duidelijke stimulans voor ons geluk en ons intern evenwicht.

Het tweede aspect is het vermogen om ons leven te herformuleren.Er komt altijd een moment waarop er geen andere optie is dan zichzelf opnieuw uit te vinden, de geschiedenis te herschrijven, een stap verder te gaan en tegelijkertijd hetzelfde te blijven als altijd, maar een beetje sterker, een beetje nieuwer en schitteren.

Tot slot, geconfronteerd met de eeuwige vraag Moet ik gaan of blijven? het is goed om te begrijpen dat in werkelijkheid de ene optie niet altijd juister is dan de andere, er is niet het ene gouden pad en het andere vol doornen. Wij zijn het het helder voor ogen houden van onze prioriteiten om ervoor te zorgen dat de gemaakte keuze de meest geschikte is; Wij zijn het die met onze inspanningen leven zullen geven aan een meer bevredigende realiteit.

Uiteindelijk bewandelen wij altijd het pad.