Na verloop van tijd gaan we ons dat realiseren Liefde wordt niet met het lichaam bedreven, maar met de ziel . Dat de passie die werkelijk bevredigt, degene is waarmee onze essentie voorbij de huid reist om zich in twee geesten te etsen die zich openen en uitkleden dankzij genegenheid voor zekerheden en gevoelens. Twee geesten dansen in stilte en voelen zich één.
Deskundigen beweren dat de huid is het belangrijkste geslachtsorgaan van de mens. Mensen moeten worden aangeraakt om te overleven en soms is een streling genoeg om duizenden sensorische receptoren te activeren die in staat zijn een emotie of sensatie tot leven te brengen. Echter bij authentieke liefde is de symfonie van sensaties geïntegreerd in onze huid niet altijd genoeg, we willen meer.
Onder jouw huid leeft de Maan
(Pablo Neruda)
De beste liefdesverhalen verschijnen niet in boeken. Ze worden in onze huid gegraveerd met een onzichtbare inkt die onzichtbaar is voor andere mensen, maar van fundamenteel belang voor ons. Omdat ze getatoeëerd zijn met de vlam van die wijze vingers die in het schemerige licht bewogen om vorm te geven aan ons lichaam dat ze hebben ziel om het vorm te geven en betekenis te geven aan het leven.
Wij nodigen u uit om erover na te denken.
Zoek mij onder je huid
Het is niet eenvoudig om iemand te vinden met wie je op deze manier kunt samensmelten met emoties, waarden, sensaties en medeplichtigheid. Het is als een roes van de zintuigen waarin alles plotseling in elkaar past, alles in harmonie komt en er geen gaten meer zijn om op te vullen . De ziel vult zich met vreugde en het hart ontwaakt uit zijn winterslaap, net op het moment dat we dachten dat er nooit meer van ons zou worden gehouden.
Er komt altijd een moment waarop we genoeg krijgen van de laffe liefdes van degenen die geen risico's nemen en van degenen die verdwijnen als een nazomerstorm. Na de passie en de beloften die zijn gedaan in de nachten van liefkozingen, komt er rust, de heldere ochtend waarin geen ruimte is voor leugens en waarin aan de andere kant van het bed niets anders overblijft dan afwezigheid. Er is alleen de as van onze gebroken dromen vermengd met tranen.
En uiteindelijk leren we ervan. We verzamelen onze fragmenten met liefde om ze te herenigen met de sterkste waardigheid. We herhalen voor onszelf de mantra: ik zal me nooit meer door iemand laten kwetsen. We leren dat de beste minnaar degene is die ons buiten de huid durft te zoeken en zich zelfs emotioneel voor ons uit durft te kleden.
De ware chemie van liefde
De ware chemie van liefde bestaat en bevindt zich precies in het midden van ons hoofd, bijna als een derde oog. Dit is de hypofyse waar een magisch en ongelooflijk krachtig menselijk hormoon zit: oxytocine.
We kunnen allemaal relaties hebben seksualiteit alleen wanneer oxytocine verschijnt.
Dit hormoon wakkert in ons de behoefte aan om te zorgen, te knuffelen en te beschermen. Het voedt ons met genegenheid, welwillendheid en een wijze passie gericht op het creëren van een permanente band waarin alle angsten en onzekerheden worden uitgedoofd. Er zijn zelfs talloze onderzoeken die ondersteunen dat orgasmes veel intenser zijn als het om deze magische formule gaat.
We weten allemaal dat er koppels zijn die na verloop van tijd geen koppel meer zijn en eenvoudig worden liefhebbers . Hun levens hebben geen gemeenschappelijke ruimtes meer, ondanks dat ze onder hetzelfde dak wonen; er is geen vreugde meer, maar tussen de lakens blijven ze op onverklaarbare wijze dezelfde fantastische taal spreken. Het is alsof de magische component alleen op bepaalde momenten wordt geactiveerd.
Liefde is wat in het hart en de ziel van twee mensen achterblijft, wat verder gaat dan de huid en een taal spreekt die alleen de wijste geliefden begrijpen.
Deze situaties zijn niets anders dan wachtkamers oxytocine die geleidelijk zal verdwijnen uitgaand als de sintels van een vreugdevuur dat tot voor kort warmte aan de omgeving had gegeven.
Seksualiteit heeft ongetwijfeld een eigen taal, een exclusieve taal die je moet kennen. Vooral omdat niet iedereen op zoek is naar dezelfde dingen. Er zijn mensen die de voorkeur geven aan een huid-op-huid-ontmoeting, waarbij niets belangrijk is en waar er geen overeenkomsten zijn om te ondertekenen als de dageraad aanbreekt. Deze aspecten moeten vanaf het begin duidelijk zijn om teleurstelling te voorkomen.
Dat vertellen geleerden ons ook tegenwoordig leven we in een soort kapitalisme van erotiek en emotionele relaties waarin alles te koop is en tegelijkertijd kwetsbaar. Er worden erotische spelletjes verkocht en nieuwe ervaringen worden aanbevolen; dan zijn er steeds meer websites voor virtueel daten die ons doen geloven dat het vinden van een partner gemakkelijker dan ooit is.
Toch biedt niets van dit alles echt geluk. Het zijn slechts kleine dopamine-stoten van wegwerpgeluk; in feite wordt het eenzame hart na een tijdje weer de oceaan in gesleept wachten en van hoop. In een wachtkamer waar we verlangen naar handen die eindelijk in staat zijn onze huid aan te raken en onze ziel te kietelen.
