Ieder van ons is uniek en onherhaalbaar. Geen twee persoonlijkheden zijn hetzelfde, we hebben allemaal een andere manier van voelen, handelen, denken en beslissingen nemen. De combinatie van genetische en omgevingsvariabelen – onze geschiedenis, onze ervaringen, onze context, enz. – bepaalt onze manier van zijn. Maar wat het voor jou betekent om anders te zijn ?
Anders zijn kan als positief of negatief worden ervaren, afhankelijk van het moment en de ontwikkelingsfase waarin je je bevindt.
Andere keren echter Opvallen tussen de massa wordt van fundamenteel belang voor je psychologische ontwikkeling . En vinden jullie jezelf anders? Waarin? Vind je het leuk om er een te zijn of vind je het gewoon belangrijk?
Anders zijn is een behoefte die we al sinds onze kindertijd hebben
De psycholoog Margaretha Mahler ontwikkelde een model van de stadia van de psychologische geboorte van het kind . Na de symbiotische fase waarin het kind zichzelf nog niet als een ander wezen dan de moeder kan waarnemen, gaan we over naar de scheidings-individuatiefase. Deze fase is cruciaal voor het verwerven van iemands identiteit, zodat hij zichzelf als unieke wezens kan waarnemen.
In deze fase vinden twee processen plaats (dezelfde waaraan het zijn naam ontleent). Door de scheiding maakt het kind een intrapsychisch onderscheid met de moeder; dankzij identificatie, dat wil zeggen, krijgt het gevoel de kleine te zijn zijn eigen individuele kenmerken.
René Spitz beschrijft in plaats daarvan de psychische organisatoren van het kind: de glimlach, de angst van de vreemdeling en het nr van de gevreesde 2 jaar. Hoe vervelend deze fase van voortdurende tegenstand ook mag zijn, het is er nog steeds één noodzakelijke fase voor hun rijping en ontwikkeling .
De voortdurende ontkenning is te wijten aan het feit dat het kind zichzelf als anders en onafhankelijk begint te zien. Het is volkomen noodzakelijk dat je je bewust begint te worden van je identiteit als individueel wezen. In zekere zin gebeurt hetzelfde ook bij adolescenten.
We moeten niet toestaan dat de beperkte percepties van anderen bepalen wie we zijn.
-Virginia Satir-
Tijdens de adolescentie kan anders zijn een uitdaging worden
De adolescentie is een tijd in het leven waarin gelijkheid aan anderen van bijzonder belang is. In deze fase ontstaat de angst om anders te zijn en niet geaccepteerd en dus gediscrimineerd te worden. Het behoren tot de groep wordt als fundamenteel gezien en heeft over het algemeen grote invloed op de manier waarop de adolescent zijn of haar zelfbeeld vormt.
Niettemin de tieners ze leven met de overtuiging dat ze uniek zijn, een fenomeen dat bekend staat als een persoonlijke fabel. David Elkind beschrijft dit proces als het gevoel van de adolescent dat hij uniek of anders is. Dit doet hem geloven dat zijn gedachten en overtuigingen anders zijn dan die van anderen.
Elkind beschreef ook een ander fenomeen dat in verband kan worden gebracht met het belang dat wordt gehecht aan het wel of niet anders zijn. Het is het concept van het denkbeeldige publiek of de extreme bezorgdheid over het extern geprojecteerde beeld dat anderen van ons hebben. Tieners hebben het gevoel dat ze voortdurend door anderen in de gaten worden gehouden.
Geconfronteerd met dit gevoel van constante observatie worden veel adolescenten verwacht, vooral degenen met een laag zelfbeeld of een slecht zelfbeeld doe al het mogelijke om onopgemerkt te blijven en deel uit te maken van de menigte om niet anders over te komen ; aangezien dit op een negatieve manier kan worden waargenomen en kan genereren afwijzing door leeftijdsgenoten.
Wanneer u merkt dat u het met de meerderheid eens bent, is het tijd om te stoppen en na te denken.
-Marc Twain-
Noch noodzaak, noch uitdaging... Het is een enorme deugd!
Als je jong bent, heb je vaak de behoefte om anders te zijn, en godzijdank! Het laten zien van dat deel van je identiteit dat zich aan het vormen is, is een van de grootste geschenken die je jezelf en anderen kunt geven het is een geweldige demonstratie van oprechtheid .
Bovendien vergroot het de creativiteit en bevordert het de besluitvorming. Door anders te zijn, kun je diversiteit beter waarderen en je eraan aanpassen. Het maakt je flexibeler en opener.
Door de eigen ideeën te verdedigen, zelfs als deze verschillen van die van anderen, kan het individu groeien terwijl hij trouw blijft aan zijn principes en daardoor een sterke positie verwerven. zelfvertrouwen en zelfvertrouwen. Uniek zijn is een geschenk en als zodanig moeten we het leren waarderen . Het is een van de grootste deugden die een mens kan hebben.
De persoon die de menigte volgt, zal normaal gesproken niet verder gaan dan de menigte. De persoon die alleen loopt, zal waarschijnlijk plaatsen bereiken waar nog nooit iemand is geweest.
-Albert Einstein-
