Laten we het horen
Laten we deze reflectie in twee delen verdelen om deze beter te begrijpen. In het eerste deel zullen we proberen licht te werpen op wat het betekent om een dier te zijn. In het tweede deel zullen we het hebben over rationaliteit en hoe de mens deze gebruikt.
De mens: een van de dieren
In de biologie wordt de mens als levend wezen ingevoegd in het dierenrijk. voldoet aan de kenmerken en functies van een dier (voor meer informatie zie dit link ). Aan de andere kant zouden velen kunnen zeggen dat de mens begiftigd is met intelligentie en rede, en een beroep doen op deze eigenaardigheid om zich te onderscheiden van andere dieren.
L’ intelligentie- . Net zoals een kat of een hond overleeft omdat ze klauwen en tanden hebben, beschikken mensen over intelligentie als middel om te overleven. Als mensen deze flexibiliteit en cognitieve capaciteit niet hadden gehad, zouden ze waarschijnlijk zijn uitgestorven. Wij zijn niet de meest behendige of de snelste, de langste of de kortste.
Sommige deskundigen beweren dat wij de meest aangepaste soort zijn. In werkelijkheid heeft praten in termen van aanpassing en natuurlijke selectie niet zoveel zin; Een aangepaste soort is een soort die niet met uitsterven bedreigd is. Dat zouden we zelfs kunnen zeggen Alle of de meeste soorten die niet zijn uitgestorven, worden momenteel aangepast.
Zeker onze plasticiteit stelt ons in staat in zones te leven van de aarde met kenmerken en omstandigheden heel anders . Maar ook daarin zijn we niet uniek: veel bacteriën kunnen zich nog beter uitbreiden dan wij. In die zin zijn we één van de andere dieren, waarvan onze specifieke kenmerken niet beter of slechter zijn dan die van andere levende wezens.
Het rationele dier
Een tweede aspect dat we moeten overwegen met betrekking tot de vraag die de titel van dit artikel geeft, is: wat betekent rationeel binnen het concept van rationeel dier? We zouden het woord rationeel kunnen begrijpen als het . Het kan ook worden opgevat als het tegenovergestelde van emotioneel of instinctief.
Het emotionele van het rationele scheiden heeft geen zin. Dit komt omdat ons gedrag krijgt altijd de invloed van beide partijen. Het is vaak onmogelijk om de ene input van de andere te scheiden . Ja, het is waar dat er soms meer betrokkenheid is van onze emotionele kant en dat we op andere momenten rationeler zijn. Maar toch kunnen we ze niet als twee onafhankelijke manieren van handelen beschouwen: beide beïnvloeden elkaar voortdurend.
Laten we emoties buiten beschouwing laten en kijken in hoeverre onze neocortex rationeel is. Uitgaande van de psychologie van het denken zijn de menselijke logica en de logica tegenover elkaar gesteld Aristotelische logica . Dit laatste vertegenwoordigt de zuiverste en meest wiskundige redenering die mogelijk is. Wetenschappers beseften al snel dat de twee denkvormen niet samenvallen.
Maar als de mens geen logica gebruikt als hij denkt, hoe redeneert hij dan? Om een antwoord te geven moeten we dat denken mensen hebben beperkte cognitieve middelen en moeten in veel omstandigheden snel handelen . beslissing en we zouden complexe antwoorden kunnen geven. Maar klopt dat niet?
Om deze reden mensen redeneren via mentale snelkoppelingen die in de psychologie heuristieken worden genoemd . Dit zijn redeneringen gebaseerd op waarschijnlijkheid en directe of indirecte ervaring. Op adaptief niveau is het nuttiger om de waarschijnlijke oorzaak te redeneren door een gematigd risico te nemen dat het misschien niet juist is, dan een eeuwigheid te duren voordat een beslissing wordt genomen en dit risico terzijde te schuiven.
Is de mens een rationeel dier?
Na het observeren van de gegevens over het menselijk denken en gedrag kunnen we enkele reflecties maken. De uitspraak dat de mens een rationeel dier is, moet met grote voorzichtigheid en met enige afstand worden genomen. Rationeel of niet, in principe kunnen we zeggen dat dit ons qua aanpassing niet beter of slechter maakt dan andere levende wezens.
Een manier om onszelf te definiëren, bedacht door sociale psychologie het zijn cognitieve spaarders . Deze kwalificatie heeft een reden: onze hersenen zijn geprogrammeerd om onze hulpbronnen zo veel mogelijk te sparen. Afhankelijk van het belang van de gebeurtenis of het probleem, zal hij een min of meer uitgebreide redenering beginnen, maar zal hij altijd proberen geld te besparen.
