Eenzaamheid als koppel is een van de diepste vormen van lijden die je kunt ervaren . Het is erg pijnlijk om de redenen voor zo’n emotionele kilheid te negeren. Je geliefde aan je zijde hebben en ze niet waarnemen, is pure tegenstrijdigheid. Weinig eenzaamheid is problematischer (en komt ook vaker voor) dan die onder hetzelfde dak.
Hoe verrassend het ook mag lijken, er zijn echter veel mensen die zich, ondanks stabiele sociale relaties, alleen voelen en niet verbonden zijn met hun omgeving. Dit kan niet alleen psychische problemen veroorzaken, maar ook gezondheidsproblemen.
Het onderwerp is niet nieuw. Eenzaamheid als koppel heeft altijd bestaan . Dankzij onderzoeken naar eenzaamheid onder de bevolking ontdekken we tegenwoordig echter voortdurend nieuwe informatie over dit soort lijden dat op vrijwel alle leeftijden voorkomt. Jonge stellen, maar vooral oudere volwassenen hebben er last van.
Als je bang bent voor eenzaamheid, trouw dan niet.
-Anton Tsjechov-
Eenzaamheid van koppels: waar komt dat door?
Er zijn drama's waarin woorden, klappen of tragedies niet nodig zijn om lijden te veroorzaken . In werkelijkheid manifesteren de pijnlijkste drama's zich in stilte; dag na dag in het dagelijkse leven van twee mensen die elkaar ooit eeuwige liefde hadden gezworen, maar nu zweert of belooft een van hen niets meer, maar weigert en gedraagt zich, of ze dat nu willen of niet, met emotionele kilheid .
Een dergelijke situatie ontstaat echter niet van de ene op de andere dag. Deze psychologische afstand (die niet altijd fysiek is) verschijnt op nietsvermoedende manieren. Hoe je kunt ophouden belang te hechten aan oude gewoonten, details te verwaarlozen, niet goed te luisteren naar wat je partner te zeggen heeft, je te laten meeslepen door routine en niet langer de wens te hebben om samen nieuwe activiteiten te beginnen.
Deze situaties hebben een sterke impact. Het waarnemen van uw partner als mentaal afstandelijk en het voelen van een steeds grotere emotionele afstand doet niet alleen pijn . Het is ook de bron van vele andere problemen. Deskundigen zoals dokter Aaron Ben-Ze'ev, filosoof, psycholoog en expert op het gebied van emotionele relaties, onderstrepen het volgende:
- Er moet onderscheid worden gemaakt tussen alleen zijn en het fenomeen eenzaamheid. Alleen zijn betekent dat je niemand aan je zijde hebt, het is een fysieke realiteit. Integendeel, eenzaamheid is een steeds vaker voorkomend psychologisch feit en wordt vooral ervaren door mensen die als koppel leven.
- Dit soort eenzaamheid legt vaak de basis voor depressies en angststoornissen. Het lijden is acuut en zoals het zichtbaar wordt studie uitgevoerd aan de Universiteit van Manchester (VK) door Dr. Greg Miller Eenzaamheid is als psychologisch fenomeen net zo gevaarlijk voor de gezondheid als tabak of een sedentaire levensstijl.
Laten we hieronder eens kijken wat de redenen achter de eenzaamheid van koppels kunnen zijn.
Ontevredenheid en angst om te acteren
Soms manifesteert ontevredenheid zich als een koude wind waarvan de oorsprong niet kan worden geïdentificeerd . Plotseling en zonder dat er iets gebeurt, verliest alles zijn helderheid, betekenis en belang. Emoties zijn niet meer hetzelfde en het heeft geen zin jezelf te forceren of te laten zien wat je niet meer voelt.
Gebrek aan liefde heeft niet altijd een concrete reden nodig, het gebeurt gewoon en als het gebeurt, kan het voor beide partners even verontrustend zijn. Welnu, wanneer iemand zich er volledig van bewust is dat hij niet langer van de ander houdt, moet hij handelen en zijn gevoelens duidelijk maken. Het bedrog (bijv zelfbedrog ) die in de loop van de tijd wordt gehandhaafd, leidt tot ernstige gevolgen. Eén daarvan is dat je je partner laat lijden door de perceptie van emotionele kilheid.
De routine die verstikt
De eenzaamheid van koppels neemt toe onder het gewicht van de routine . Er zijn momenten waarop je je gewoon laat meeslepen. Werk, plichten, kinderen... Alles zinkt weg in een mechanisch ritme waar geen ruimte is voor genegenheid om elkaar in de ogen te kijken en elkaar weer te vinden.
Uiteindelijk worden zelfs gesprekken routine, die genegenheid, liefde en liefde verteren intimiteit . Geconfronteerd met dit alles kunnen we proberen zelf veranderingen door te voeren of de hulp van een professional in te roepen. In ieder geval lost nietsdoen problemen zelden op.
Eenzaamheid van koppels: wat als wij de oorzaak waren?
Er is ook een derde dimensie aan het fenomeen eenzaamheid van koppels. Soms Er komt een punt in iemands leven waarop a leeg zonder uitleg . In die existentiële krater vermengen ontevredenheid, gebrek aan betekenis en zelfs de angst om te veranderen wat er om je heen gebeurt.
Deze situaties komen vaker voor dan u denkt. Er zijn mensen die zich als koppel alleen voelen omdat ze niet langer hetzelfde zijn; ze voelen zich gefrustreerd omdat ze niet langer hebben wat ze willen. In dit geval zijn er geen schuldigen en hoewel we denken dat het de ander is die veranderd is en ons niet langer kan geven wat we nodig hebben, begint het probleem in werkelijkheid misschien wel bij onszelf.
Misschien zijn wij, die geëvolueerd zijn, zover gegroeid dat we onze smaak, behoeften of motivaties hebben veranderd (een andere professionele carrière, grotere zelfstandigheid, nieuwe sociale en persoonlijke contacten, enz.).
Concluderend: eenzaamheid als koppel komt voor veel relaties even vaak voor als dodelijk. Ten eerste is het een bron van lijden van psychische en gezondheidsproblemen. Ten tweede niemand verdient het om deze vorm van pijn te ervaren die zoveel gevolgen met zich meebrengt.
Laten we daarom proberen de oorsprong van deze situatie te begrijpen. We praten met de partner en delen oplossingen in alle eerlijkheid, respect en verantwoordelijkheid.
