Antidepressiva kunnen verlichting bieden bij symptomen veroorzaakt door depressie sociale angststoornis en autismespectrumstoornissen. Ze kunnen ook helpen bij gevallen van seizoensgebonden affectieve stoornis, dysthymie (aanhoudende depressieve stoornis) en chronische milde depressie, evenals bij andere ziekten zoals obsessieve compulsieve stoornis of posttraumatische stressstoornis. Maar hoe werken deze medicijnen? Welke effecten produceren ze?
Het doel van antidepressiva is het corrigeren van chemische onevenwichtigheden in de hersenen die vermoedelijk verantwoordelijk zijn voor veranderingen in stemming en gedrag. Ze werden voor het eerst gepatenteerd in de jaren vijftig en hebben de afgelopen twintig jaar aan populariteit gewonnen.
Werken antidepressiva echt?
Het moet gezegd worden dat antidepressiva in het begin van de therapie geen enkel effect hebben, dus in veel gevallen het duurt enkele weken voordat de patiënt de voordelen begint te merken.
Uit onderzoek blijkt dat antidepressiva gunstig kunnen zijn voor mensen die lijden aan een matige tot ernstige depressie. Uit onderzoek is gebleken dat er een groter positief effect is op depressieve proefpersonen dan op placebo. Ze worden over het algemeen niet aanbevolen bij milde depressies, tenzij andere opties, zoals therapie, hebben gefaald.
De Koninklijk College van Psychiaters schat dat tussen de 50 en 65% van de mensen die antidepressiva gebruiken verbeteringen zullen opmerken, tegenover 25-30% van de mensen die een placebo gebruiken.
Hoe werken antidepressiva?
Eerlijk gezegd zijn deskundigen niet helemaal zeker van de effectiviteit van sommige antidepressiva. De meeste antidepressiva werken door het niveau van neurotransmitters in de hersenen te verhogen. Over het algemeen voorkomen ze dat deze neurotransmitters opnieuw worden gekanaliseerd vanuit de intersynaptische ruimte.
Dit betekent dat ze langer in de synapsen blijven, waardoor een grotere activiteit wordt gestimuleerd en daardoor een daling in niveaus wordt gecompenseerd. Op deze manier maken ze een grotere effectiviteit van resterende neurotransmitters mogelijk. Als gevolg hiervan is de algemene activiteit, om het simpel te zeggen, normaler.
Hoe dan ook Dit verklaart niet echt hoe antidepressiva verlichting bieden van de symptomen van depressie. Neurotransmitters vormen de basis waarop iets complexers kan worden gebouwd. Ze zijn gelijk aan cijfers in de wiskunde of letters in de taal. Om deze reden betekent het verhogen van de niveaus van neurotransmitters in de hersenen niets.
Aan de ene kant verhogen medicijnen tegen depressie de activiteit van neurotransmitters vrij snel, maar het duurt meestal een paar weken voordat de therapeutische effecten op subjectief niveau zichtbaar worden.
Hoe werken verschillende medicijnen tegen depressie?
Veel onderzoekers zijn van mening dat de voordelen van antidepressiva afhangen van de impact die ze hebben op specifieke hersencircuits door de neurotransmitterniveaus te veranderen. We hebben het over serotonine dopamine en noradrenaline.
Verschillende antidepressiva lijken de niveaus van deze neurotransmitters op verschillende manieren te beïnvloeden. Laten we uitzoeken hoe.
Heropnameremmers
Enkele van de meest voorgeschreven antidepressiva worden heropnameremmers genoemd. Heropname is het proces waarbij neurotransmitters op natuurlijke wijze opnieuw worden opgenomen door zenuwcellen in de hersenen nadat ze zijn geactiveerd om berichten tussen zenuwcellen te verzenden.
Een heropnameremmer voorkomt dat dit gebeurt. In plaats van te reabsorberen de neurotransmitter blijft in ieder geval tijdelijk in de ruimte tussen de zenuwen de intersynaptische ruimte genoemd.
In theorie houden deze medicijnen een hoog niveau van een bepaalde neurotransmitter in stand, wat de communicatie tussen zenuwcellen zou kunnen verbeteren door de hersencircuits te versterken die de stemming reguleren.
Er zijn verschillende soorten heropnameremmers, afhankelijk van de verschillende neurotransmitters waarop ze inwerken . Onder deze vallen op:
- Selectieve serotonineheropnameremmers.
- Serotonine- en noradrenalineheropnameremmers .
- Tenslotte noradrenaline- en dopamineheropnameremmers.
Antidepressiva: tetracyclische geneesmiddelen
Tetracyclische antidepressiva vormen een andere groep antidepressiva die, hoewel ze invloed hebben op neurotransmitters, de heropname ervan niet verhinderen, zoals de vorige. In plaats daarvan lijken ze te voorkomen dat ze zich bij bepaalde zenuwreceptoren aansluiten. Juist omdat noradrenaline en serotonine zich niet bij de receptoren voegen, hopen ze zich op tussen de zenuwcellen. Het resultaat is een toename van de niveaus van deze neurotransmitters.
Deze antidepressiva lijken op twee manieren te werken. Enerzijds voorkomen ze de heropname van serotonine. Aan de andere kant voorkomen ze dat de serotoninedeeltjes die vrijkomen in een synaps zich bij bepaalde ongewenste receptoren aansluiten en deze in plaats daarvan naar andere receptoren doorsturen.
Antidepressiva: tricyclische middelen en MAO-remmers
Het waren de eerste medicijnen die bij depressie werden toegediend. Hoewel ze effectief zijn, kunnen ze belangrijke bijwerkingen veroorzaken, die vooral ernstig zijn bij overmatige blootstelling. Tegenwoordig nemen veel artsen hun toevlucht tot deze medicijnen als de innovatieve en beter verdragen medicijnen geen effect hebben.
Toch kunnen tricyclische stoffen en MAO-remmers (monoamineoxidaseremmers) in sommige gevallen zeer nuttig zijn voor mensen met een therapieresistente depressie of in bepaalde gevallen van depressie (zoals depressie die gepaard gaat met hoge niveaus van angst).
Tricyclische antidepressiva voorkomen ook de heropname van neurotransmitters maar ze doen dit niet-selectief. Dit betekent dat ze inwerken op serotonine, noradrenaline en tegelijkertijd op dopamine. Hoewel deze medicijnen duidelijk effectief zijn bij de behandeling van depressie, worden ze tegenwoordig vervangen door specifiekere medicijnen.
Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) blokkeren de effecten van monoamineoxidase, een natuurlijk enzym dat serotonine, epinefrine en dopamine afbreekt. Het resultaat is dat de niveaus van deze neurotransmitters kunnen stijgen.
Het nadeel is dat Ik had ze remmen ook het vermogen van het lichaam om andere geneesmiddelen af te breken die door dit enzym worden gemetaboliseerd wat het risico op hoge bloeddruk verhoogt, evenals de niveaus van een aminozuur genaamd tyrosine dat aanwezig is in specifieke voedingsmiddelen zoals vlees en gerijpte kazen.
MAO-remmers mogen ook niet worden gecombineerd met andere medicijnen die de serotoninespiegel kunnen verhogen (zoals sommige migrainemedicijnen of andere antidepressiva), omdat ze een overmatige toename van serotonine kunnen veroorzaken, bekend als mogelijk fataal serotoninesyndroom.
Slotoverwegingen over antidepressiva
Veel opvattingen over moderne antidepressiva zijn nog steeds speculaties. We weten eigenlijk niet of lage niveaus van serotonine of andere neurotransmitters depressie veroorzaken en of het verhogen van deze niveaus het probleem echt oplost. Misschien weten we nog steeds niet genoeg over de chemie van de hersenen om te begrijpen of deze in evenwicht is of niet.
Antidepressiva hebben waarschijnlijk onbekende effecten en voordelen die niet te maken hebben met het niveau van neurotransmitters, maar eerder met andere, zoals de regulatie van groeigenen en het functioneren van zenuwcellen.
Dit zou ons kunnen alarmeren. Hoe dan ook Hoewel experts op dit gebied geen antwoorden hebben over de manier waarop antidepressiva werken, weten we dat ze kunnen werken. Veel onderzoeken hebben aangetoond dat antidepressiva bijdragen aan een groter welzijn van veel mensen en dit is erg belangrijk.
