Veel ouders onderschatten de gevolgen van pesten tussen broers en zussen. Ze hebben de neiging hun kinderen te rechtvaardigen met uitspraken als: het zijn kinderdingen, ze worden volwassen weinig belang hechten aan dergelijke houdingen. Uit een onderzoek van de Universiteit van Cambridge blijkt echter het tegendeel. Onderzoekers hebben bevestigd dat pesterijen in het gezin feitelijk predisponeren tot kindertrauma's
Familiepesten verwijst naar een reeks vervelende gedragingen die gericht zijn op het intimideren, bespotten of psychologisch verwoesten van een ander familielid. Dit gedrag komt vooral vaak voor tussen broers en zussen; meestal is het de oudere broer die deze superioriteitshouding ontwikkelt.
Geweld is geen macht, maar de afwezigheid van macht.
-Ralph W. Emerson-
Het doel van de pester is om het slachtoffer psychologisch te destabiliseren. Een onderzoek onder een steekproef van 3.600 personen heeft aangetoond dat dergelijk misbruik een jeugdtrauma vormt dat kan leiden tot de ontwikkeling van een psychose op volwassen leeftijd. Simpel gezegd degenen die slachtoffer zijn van pesterijen psychische stoornissen . Dat wil zeggen dat deze mensen de neiging hebben om gemakkelijk het contact met de werkelijkheid te verliezen.
Pesten binnen het gezin is een vroeg trauma
Kinderen zijn duidelijk onvolwassen en zijn zich daarom niet volledig bewust van de gevolgen van hun daden. Echter het is mogelijk dat ze zich al tijdens de kindertijd manifesteren i disfunctionele gezinnen of met ernstige problemen van verschillende aard. Het kan gebeuren dat een van de broers psychologisch geweld uitoefent op de anderen. Meestal ligt de rol van de pester bij de oudere broer, maar gevallen waarin het tegenovergestelde gebeurt zijn niet ongewoon.
Dit is hoe de ene broeder zichzelf aan de andere opdringt door voortdurend te plagen, lastig te vallen en te vernederen. Deze situatie doet zich voor tijdens games of beter gezegd tijdens games die games zouden moeten zijn. Pesten vermomt zich als een grap of een competitieve uitdaging. Het doel van de pestkop, die het zich vaak niet eens realiseert, is om het slachtoffer uit te sluiten van de familie of in ieder geval te neutraliseren door hem onzichtbaar te maken voor anderen.
Het slachtoffer wordt door de pester gezien als een bedreiging voor zijn rol als pester Deze perceptie komt echter vrijwel nooit overeen met de werkelijkheid. Dit is een perspectief dat voortkomt uit de onzekerheid van de jaloezie
Familiepesten: portret van het slachtoffer
Het komt vrij vaak voor dat het slachtoffer een aardig, intelligent en knap persoon is. Elke deugd die haar onderscheidt, lijkt een bedreiging te zijn voor de andere broers en zussen, en hier komen we in de vicieuze en dramatische cirkel van pesten terecht. Soms gebeurt echter het tegenovergestelde: het slachtoffer is een kwetsbaar persoon of heeft een tekort, daarom worden de broers beïnvloed door speciale aandacht die aan haar wordt besteed.
In gezinnen met ernstige gedragsproblemen ouders ventileren hun wreedheid en geweld op een van hun kinderen. Hij zal op zijn beurt dezelfde houding tegenover zijn broers aannemen. Het is een pathologische strategie om de geleden schade in evenwicht te brengen.
Over het algemeen hebben slachtoffers twee alternatieven: weglopen van huis of ontsnappen aan de realiteit door middel van een breuk in de geest. In het eerste geval zal hen elke vorm van bescherming worden ontzegd en zullen zij in een soort voorgeborchte blijven steken; in het tweede geval ontwikkelen ze kindertrauma's die vatbaar zijn voor psychose . De stoornissen die zich het vaakst manifesteren op volwassen leeftijd zijn schizofrenie, bipolaire stoornis en ernstige depressie, maar verschillende soorten hallucinaties en manieën zijn niet uitgesloten.
Jeugdtrauma en aanleg voor psychose
Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Cambridge Kinderen die gepest zijn door hun broers en zussen hebben een dubbel of driemaal zoveel kans om psychische stoornissen te ontwikkelen op volwassen leeftijd . De kinderen die het slachtoffer zijn van pesten zelfs op school zijn ze tot vier keer kwetsbaarder en vatbaarder voor het ontwikkelen van ernstige psychische stoornissen. Kortom: er bestaat geen twijfel over dat pesten in alle opzichten een trauma uit de kindertijd is.
Pesten door broers en zussen is vaak goed vermomd aan de voortdurende kritiek op al zijn gedachten en handelingen. Soms komt het zelfs tot klappen, vooral tussen jongens die de neiging hebben deze situatie te verdoezelen door het vrij worstelen of karate te noemen.
Daar bestaat in ieder geval geen twijfel over ouders . Het is hun taak om regels te stellen en deze aan hun kinderen op te leggen, zelfs als ze spelen. De ontwikkeling van elke vorm van pesten binnen het gezin komt voort uit een gebrek aan controle of erger nog uit disfunctionele modellen die een symptoom zijn van ernstige onverantwoordelijkheid.
