Waardigheid is niet de vrucht van trots, het is een kostbaar bezit dat we ons niet kunnen veroorloven om aan anderen op te geven of lichtvaardig te verliezen. Waardigheid is eigenwaarde, zelfrespect en gezondheid. Het is ook de kracht die ons van de grond tilt als we onze vleugels hebben gebroken in de hoop een ver punt te bereiken waar niets pijn doet, waar we onszelf opnieuw kunnen toestaan met opgeheven hoofd naar de wereld te kijken.
We zouden gemakkelijk kunnen zeggen dat tegenwoordig weinig woorden zo belangrijk zijn als het woord dat de titel van dit artikel geeft. Het was Ernesto Sabato om dat een paar jaar geleden blijkbaar te zeggen de waardigheid van de menselijke persoon was in deze geglobaliseerde wereld niet voorzien . We kunnen het allemaal elke dag zien, onze samenleving wordt steeds meer gestructureerd in een structuur waarin we langzaamaan steeds meer rechten, kansen en zelfs vrijheid verliezen.
Naast pijn en vreugde is er de waardigheid van het zijn
-Marguerite Yourcenar-
Maar, en het is interessant om dit in gedachten te houden, er zijn veel filosofen, sociologen, psychologen en schrijvers die ons strategieën proberen aan te bieden om vorm te geven aan wat zij het tijdperk van waardigheid noemen. Ze geloven zelfs dat hij is gearriveerd
Persoonlijkheid graag Robert W. Fuller diplomatiek natuurkundige en pedagoog brachten een term in het spel die we ongetwijfeld vaker zullen gaan horen. Het gaat over rangisme. Deze term omvat al het gedrag dat dag na dag onze waardigheid wegneemt: geïntimideerd worden door derden (partners, bazen, collega’s), onderworpen worden aan intimidatie, seksisme en zelfs het slachtoffer worden van de sociale hiërarchie.
We hebben allemaal op een bepaald moment in ons leven het gevoel gehad dat we onze waardigheid verloren hebben . Of het nu te wijten is aan een gewelddadige relatie of omdat we een slecht betaalde baan hadden, dit zijn nog steeds situaties met hoge persoonlijke kosten. Het eisen van verandering, het kiezen van onze kant en het vechten voor onze rechten zal nooit een daad van trots zijn, maar eerder een uiting van onze durf om moedig te zijn.
Waardigheid in het werk van Kazuo Ishiguro
L De Britse schrijver van Japanse afkomst Kazuo Ishiguro won in 2017 de Nobelprijs voor de Literatuur . Vooral het grote publiek kent één van zijn romans Wat er nog over is van de dag een werk waarvan ook werkelijk een bijzondere film is gemaakt. Het vreemde is dat niet iedereen begrijpt wat het centrale onderwerp van dit minutieuze, soms irritante maar altijd schitterende boek is.
We zouden kunnen denken dat The Remains of the Day over een liefdesverhaal gaat . Van een laffe liefde en van barrières waarbij geliefden elkaars huid nooit kunnen aanraken en hun pupillen ergens anders verloren gaan dan de geliefde. Misschien kunnen we hieruit afleiden dat het boek het verhaal is van een huis en zijn bewoners, meesters en bedienden, en van hoe een nobele Lord Darlington de vriendschap van de nazi's zoekt, ondanks de passiviteit van zijn butler die getuige is van het verraad van zijn vaderland door de meester.
We zouden dit en nog veel meer kunnen zeggen, omdat het de magie van boeken is. Echter Wat overblijft van de dag spreekt van waardigheid . De waardigheid van het personage dat de verteller is en die op zijn beurt de hoofdpersoon van het verhaal is, de heer Stevens-butler van Darlington Hall.
De hele roman is een puur verdedigingsmechanisme, een voortdurende poging tot rechtvaardiging. We hebben een persoon voor ons die zich waardig en geëerd voelt voor het werk dat hij doet, maar dit werk is niets anders dan de weerspiegeling van de grofste en meest absolute dienstbaarheid waar geen ruimte is voor reflectie, voor twijfel, voor de erkenning van het eigen werk. emoties en nog minder voor de liefde.
Er is echter een moment waarop het beeld van de grote butler afbrokkelt. Tijdens het diner begint een van de gasten van Lord Darlington de heer Stevens een reeks vragen te stellen om de volledige onwetendheid van de lagere klassen aan te tonen. Een directe aanval op zijn ego waarbij de butler een stap opzij doet om ruimte te maken voor de man een gewonde man die nooit waardigheid had en die verborgen leefde onder een pantser. De man die zichzelf de ware liefde ontzegde om anderen te dienen.
Herstel en versterk uw waardigheid
Het is zeker merkwaardig om te zien hoe de externe waarnemer, de lezer die in boeken als The Remains of the Day van de ene pagina naar de andere reist, onmiddellijk opmerkt hoe een bepaald persoon wordt gemanipuleerd of hoe hij of zij een moeizaam zelfbedrog verzint om elke handeling die in zijn of haar ogen onverklaarbaar is, te rechtvaardigen. Ook wij kunnen werk doen dat sterk lijkt op dat van de butler in Darlington Hall .
Waardigheid bestaat niet uit het bezitten van eer, maar uit het besef deze te verdienen.
-Aristoteles-
Het kan zijn dat we alles geven uit liefde voor die schadelijke relatie giftig en zelfs slopend. Soms hebben we lief met onze ogen gesloten en ons hart open, zonder te beseffen dat deze band draad voor draad de hele structuur van ons zelfrespect vernietigt. . Misschien doen we dit slecht betaalde werk al heel lang, waarin we niet gewaardeerd worden, waardoor ons leven en onze waardigheid ons ontglippen... Maar wat wil je eraan doen? De tijden zijn wat ze zijn en een bekend kwaad is altijd beter dan een lege bankrekening.
We moeten wakker worden, we zeiden het in het begin, dit zou het tijdperk van waardigheid moeten zijn waarin we allemaal onze waarde, onze kracht en ons recht op een beter leven moeten herinneren om waardig te zijn wat we willen en nodig hebben. Het hardop zeggen, grenzen stellen, deuren sluiten om anderen te openen en onszelf definiëren tegenover anderen is geen daad van trots of egoïsme .
Laten we voorkomen dat we onze individualiteit verliezen, laten we ophouden met het rechtvaardigen van wat niet te rechtvaardigen is en laten we vermijden deel uit te maken van dit mechanisme dat onze deugden en onze prachtige persoonlijkheden dag na dag uitdooft. Wees niet langer het onderwerp van ongeluk en creëer met onze handen en onze wil.
