Homer: Biografie van een grote epische dichter

Homerus staat bekend als een van de eerste dichters van het oude Griekenland of beter gezegd een van de eersten waarvan we de werken bewaren. We moeten niet vergeten dat de meeste werken uit de klassieke oudheid verloren zijn gegaan of dat we slechts enkele fragmenten behouden.

In de oudheid was de overdracht en het behoud van geschreven teksten moeilijk. Na de val van het Romeinse Rijk gingen veel van de geschreven teksten verloren; tijdens de Middeleeuwen waren de kloosters echter verantwoordelijk voor het vertalen en kopiëren van Grieks-Latijnse teksten.

Er wordt geschat dat er in het oude Rome minstens 800 auteurs bestonden, maar hiervan kennen we er slechts 140 . Om deze reden is de taak om de werken en auteurs uit de oudheid op te sporen en af ​​te bakenen werkelijk moeilijk. Bovendien is het moeilijk om de autoriteit van veel beroemde werken vast te stellen. In het geval van Homerus worden de twee belangrijkste Griekse epische gedichten aan hem toegeschreven: Ilias en de Hij haatte het tot de 8e eeuw voor Christus.

Volgens veel historici en schrijvers was Homerus de eerste die de deuren van literaire creatie in het Westen opende. Ook maakte hij bekend mythologie Grieks en het is dankzij hem dat we een idee kunnen krijgen van de Griekse samenleving van het tijdperk waarin hij leefde. Als we het over deze auteur hebben, verwijzen we daarom naar de geboorte van de westerse literatuur, een historische en etnografische bron, een voorbeeld om te volgen als een grote wijze van zijn tijd.

Wie was Homerus?

Hoewel zijn werken wijd en zijd zijn bestudeerd we kennen de exacte biografie van Homerus niet . Net als veel andere auteurs uit zijn tijd volgen we aanwijzingen en veronderstellingen, maar we kunnen niets met absolute zekerheid bevestigen. Sommige historische teksten uit zijn tijd geven ons aanwijzingen over zijn afkomst, maar in sommige gevallen spreken ze elkaar tegen.

Als gevolg hiervan wordt aangenomen dat de meeste biografieën van Homerus die in omloop zijn, geen geloofwaardige gegevens over de dichter bevatten. Echter historici van onze tijd bevestigen dat hij werd geboren in het Ionische koloniale gebied Klein-Azië gebaseerd op de taalkundige kenmerken van zijn werken.

Realiteit en fictie gaan hand in hand in zijn figuur maar ook in zijn werk. In de oudheid was de Ilias en de Odyssee ze werden beschouwd als historische teksten die echte gebeurtenissen vertelden .

Homer: tussen realiteit en legende

De figuur van Homerus is dus een combinatie van realiteit en legende. Gebruikelijk hij wordt beschreven als een blinde dichter die ergens in de 8e eeuw voor Christus begon door de Helleense wereld te reizen . Tijdens zijn reizen reciteerde hij zijn epische gedichten voor iedereen die maar wilde luisteren. Zijn toeschouwers waren zowel gewone mensen die zich op het plein verzamelden als edelen die samenkwamen voor het diner in de paleizen.

We moeten niet vergeten dat de literaire overdracht grotendeels mondeling plaatsvond. Deze oraliteit heeft de conservering van veel teksten belemmerd, niet alleen uit de klassieke maar ook uit de middeleeuwse periode. Het epos is een literair genre waarin de heldendaden van een held worden verteld; het doel van dit genre is om de waarden van een volk te prijzen. De bloeitijd van dit genre gaat van de oudheid tot de middeleeuwen (zij het met enkele veranderingen).

Sommige van deze gedichten zijn nooit in geschreven vorm overgedragen of zijn in de loop van de tijd verloren gegaan. L’ Ilias en de Odyssee Ze zijn niet alleen bewaard gebleven, maar worden ook eeuwenlang nagebootst en als grote modellen uit de oudheid beschouwd. Juist hierin ligt het ware belang van Homerus.

Twijfels over het bestaan ​​ervan

Dankzij de nauwgezette analyses die zijn uitgevoerd op de Odyssee en op de Ilias er ontstond twijfel en we vroegen ons af of Homerus misschien nooit echt heeft bestaan. Er zijn mensen die beweren dat het een soort pseudoniem is waaronder verschillende onbekende auteurs zich verschuilen. Deze twijfels over het bestaan ​​ervan gaven aanleiding tot de zogenaamde Homerische kwestie.

In het debat tussen geleerden van de Homerische literatuur rezen twee hoofdvragen:

Wie was de auteur of wie waren de auteurs van de Ilias en van de Odyssee ?Om deze vraag te beantwoorden, zijn geleerden verdeeld in twee kampen. Aan de ene kant vinden we mensen die geloven dat meerdere auteurs ze hebben geschreven en dit vanwege de lengte, de anachronismen en het gebruik van verschillende literaire technieken en de varianten van de Griekse taal die in de twee werken aanwezig zijn. Aan de andere kant zijn er mensen die beweren dat de auteur de verantwoordelijkheid voor het maken van het werk op zich nam nadat hij mondelinge verhalen had verzameld en samengevat.

Hoe kwamen de twee werken tot stand? Ilias en in de Odyssee

Homerus' bijdrage aan de westerse cultuur

Ondanks deze debatten kunnen we niet ontkennen dat Homerus en zijn werken de pijlers van de westerse literatuur zijn . Iedereen die literatuur of kunstgeschiedenis studeert weet dat Homerus de eerste naam is in de literaire canon. Het was in de oudheid vaak een referentiepunt, dus de Aeneis -het grote epos over het Romeinse Rijk- is een soort herschrijving van zijn werken.

Er zijn weinig humanistische disciplines die aan het werk van Homerus ontsnappen. Van literatuur tot filosofie terwijl ze archeologie en geschiedenis doornemen, noemen ze het allemaal als inspiratiebron of als historisch referentiepunt voor het bestuderen van het oude Griekenland.

Je zou kunnen zeggen dat Homerus de Griekse samenleving vormgaf aan het einde van het archaïsche tijdperk (8e eeuw voor Christus). Een samenleving gebaseerd op oorlog, waar slavernij en offers aan de goden bestonden. Het beschrijft ook gerechtshoven en een samenleving met bepaalde fundamentele ethische waarden ten aanzien van vrouwen, oudere mannen, bedelaars en de lijken van vijanden.

Concluderend worden we geconfronteerd met een auteur die erin is geslaagd het verstrijken van de tijd te overleven tijd ; een auteur wiens lezen vandaag de dag nog steeds van fundamenteel belang is, zowel in klaslokalen als daarbuiten. Wat zijn identiteit ook is, Homerus zal altijd de grote epische dichter uit de oudheid blijven.