In zijn werken kende Aristoteles altijd een bijzondere waarde toe aan vriendschap.
Zoals bekend was Aristoteles een polymath. Zijn kennis of beter gezegd zijn brede nieuwsgierigheid stelde hem in staat een respectabele heerschappij te verwerven in verschillende sectoren zoals logica, wetenschap, filosofie... Wanneer we werken benaderen zoals Nicomacheaanse ethiek blijkt verrassend beschrijft de mens in die tijd als een zeer sociaal wezen . Het beschrijft ons als sociale dieren, en daarom is vriendschap ongetwijfeld de meest bevredigende vorm van samenleven.
Zonder vrienden niemand
-Aristoteles-
In zijn tijd had de wijze stagiriet geen toegang tot de hersenen, noch de mogelijkheid om de mysteries ervan te kennen, maar als er iets is dat de moderne wetenschap ons heeft kunnen aantonen, is het dat dit orgaan sociale interactie nodig heeft om zich te ontwikkelen, te overleven en op zijn beurt van een adequate gezondheid te genieten. Wij zijn ongetwijfeld sociale dieren, wezens die een sterke band met hun leeftijdsgenoten nodig hebben. De beperkingen waarnaar we moeten streven moeten echter gebaseerd zijn op een reeks pijlers.
De drie soorten vriendschap die mensen kenmerken
We zien klassieke filosofen vaak als respectabele maar verre bronnen van wijsheid. Het zijn de stemmen van gisteren die van tijd tot tijd voor informatieve doeleinden worden geciteerd, maar tegelijkertijd denken we dat de meeste van deze duizend jaar oude erfenissen weinig te maken hebben met de huidige behoeften en kenmerken. Niets is verder van de werkelijkheid verwijderd. Niet alleen dat. Te midden van onze existentiële angst is het werkelijk prachtig om met hen herenigd te worden en authentieke teksten te ontdekken persoonlijke groei .
Nicomacheaanse ethiek Eén daarvan is een onthullend werk over hoe je geluk kunt bereiken en over de plaats die onze sociale relaties innemen in het dagelijks leven. Voor Aristoteles vriendschap is een uitwisseling waarin we leren ontvangen en aanbieden maar we moeten niet vergeten dat het niet nobel is om bezorgd te zijnontvangen favoriet Waaromalleen de ongelukkigen hebben weldoeners nodig en vriendschap is bovenal vrijheid. De meest deugdzame staat van zijn.
Aan de andere kant legt Aristoteles in zijn werk uit dat er drie soorten vriendschap zijn die we op de een of andere manier allemaal meer dan eens tegenkomen.
Geïnteresseerde vriendschap
Het is algemeen bekend dat mensen elkaar uitbuiten . Sommigen doen het vaker, anderen hebben er geen idee van en weinigen begrijpen vriendschap op deze manier: ik onderhoud een relatie van valse vriendschap met jou in de hoop er voordeel uit te halen.
Ook al hebben we een of meer vrienden, we hopen er allemaal iets voor terug te krijgen: steun, vertrouwen, mooie momenten opbouwen, vrije tijd delen, enz. er zijn mensen die vleierij gebruiken en de afhandeling om grotere dimensies te verkrijgen: erkenning van sociale positie…
De vriendschap die alleen maar plezier zoekt
Dit is een van de drie soorten vriendschap die zeker bij iedereen bekend zijn . Het is een soort interactie die meestal plaatsvindt tijdens adolescentie en vroege jeugd. Later, als we selectiever en voorzichtiger worden en de juiste filters toepassen, is het normaal om deze vriendschap als een tweesnijdend zwaard te zien.
Maar wat is het verschil tussen geïnteresseerde vriendschap en plezierzoekende vriendschap? In het eerste geval probeert de persoon een voordeel te verkrijgen, of het nu gaat om gunsten, toegang tot andere mensen, erkenning, enz. In het geval van deze tweede dimensie streven we ernaar simpelweg plezierige momenten te beleven.
Het zijn mensen die gericht zijn op dat lege en irrelevante hedonisme waarin ze proberen samen te zijn met anderen om momenten van ontspanning, vreugdevolle medeplichtigheid en aangenaam welzijn te delen. EN zodra de ander heeft oprechte steun nodig als er zich een probleem voordoet of als de zaken ingewikkeld worden, de valse vriend in het niets verdwijnt als een suikerklontje in een kopje koffie.
Voor Aristoteles bestaat vriendschap uit het willen en verkrijgen van het welzijn van de vriend, terwijl we onze individuele voldoening bevorderen door voor die speciale band te zorgen.
De perfecte vriendschap
Onder de drie door Aristoteles gedefinieerde soorten vriendschap is er ook de ideale, de meest solide, de meest uitzonderlijke en toch mogelijke. Dat waarin naast nut of plezier ook oprechte waardering voor de ander bestaat steun.
Het is vriendschap gebaseerd op goedheid die Aristoteles bijna omschreef als een relatie tussen een stel. Omdat het tenslotte perfecte vrienden zijn beste vrienden zijn er maar heel weinig, ze zijn schaars, het zijn de referenties waarmee je een gevoel van intimiteit kunt opbouwen heel diep waarin we hopen niet verraden te worden, waar we ervaringen, herinneringen en beloften koesteren die tijd of afstand niet kunnen vernietigen.
Ter afsluiting voor Waarschijnlijk hebben velen van ons op dit moment alle drie de soorten vriendschap die door Aristoteles worden beschreven : mensen die iets van ons willen, vrienden die ons alleen zoeken om momenten van plezier te delen en uitzonderlijke mensen die blijven, zelfs tijdens stormen en stormen. Vrienden die we voor geen goud ter wereld willen veranderen en die dit leven tot een meer ontspannen en interessante reis maken.
