Konrad Lorenz was een van de belangrijkste wetenschappers en onderzoekers van de 20e eeuw . Hij bestudeerde het gedrag van dieren als geen ander. Lorenz staat bekend als de vader van de ethologie, specifiek de discipline die het gedrag van dieren bestudeert. Zijn onderzoek heeft onze kennis van de wetten van aanpassing en overleving aanzienlijk verrijkt.
Deze belangrijke wetenschapper werd in 1903 in Wenen geboren. Al op jonge leeftijd toonde hij een onvoorwaardelijke liefde voor dieren. Hij had veel dieren in huis en besteedde een groot deel van zijn tijd aan de verzorging ervan. Konrad Loren z werd vooral aangetrokken door wilde ganzen en uit deze interesse kwamen zijn eerste ontdekkingen voort. Vanwege deze passie besloot hij zich te wijden aan de studie van de zoölogie, ook al hoopte zijn vader dat hij dokter zou worden, dus hij wilde zijn verwachtingen niet teleurstellen.
Dat is hoe Lorenz uiteindelijk afstudeerde geneesmiddel aan de prestigieuze Columbia University in New York. Nadat hij was afgestudeerd, zette hij zijn onderzoek naar dieren voort, wat hem ertoe bracht zijn studie af te ronden met een doctoraat in de zoölogie aan de Universiteit van Wenen.
De band met een trouwe hond is zo eeuwig als de banden tussen levende wezens op deze aarde doorgaans kunnen zijn.
-Konrad Lorenz-
Konrad Lorenz en etologie
Lorenz was een groot waarnemer. Een groot deel van zijn vrije tijd besteedde hij aan het observeren van het gedrag van wilde ganzen en andere dieren. In 1936 ontmoette hij Niko Tinbergen, bioloog en ornitholoog. De twee deelden dezelfde passie voor dieren dus gingen ze samenwerken.
Hun gezamenlijke werk legde de basis voor de discipline die later ethologie werd genoemd, of de wetenschap die het gedrag van dieren bestudeert.
L’ ethologie het is beslist een tak van de biologie, maar is ook nauw verbonden met de psychologie en dit komt omdat het de basisprincipes van gedrag bestudeert. Wat bij dieren wordt waargenomen, staat in contrast met menselijk gedrag en omgekeerd.
Een van de meest relevante aspecten van de studies van Konrad Lorenz is dat hij gedefinieerd (met de hulp van zijn leraar Oskar Heinroth ) . Zoals de naam al aangeeft, zijn dit universele richtlijnen voor het gedrag van de meeste dieren.
Hij ontdekte dat er een aantal instinctieve reacties zijn op bepaalde stimuli die voortkomen uit genetische programmering. Wanneer ze met bepaalde stimuli worden geconfronteerd, worden specifieke gedragingen aangenomen, waarvan er vele echte rituelen vertegenwoordigen. Dit is het geval bij paringsrituelen voor vogels.
Een interessant concept afdrukken
Een ander van de belangrijkste concepten ontwikkeld door Konrad Lorenz is dat van opdruk . Het is een soort afdruk of signaal dat bij sommige dieren vanaf de geboorte wordt vastgelegd. Lorenz ontdekte deze eigenschap door pas uitgekomen kuikens te observeren.
Hij zag dat ze uit het ei kwamen en het eerste bewegende object volgden dat ze zagen, ongeacht of het de moeder was of niet. Ze handelden eenvoudigweg automatisch en volgden alle geanimeerde dingen die voor hen lagen. Aan dit gedrag diëten de naam opdruk.
Konrad Lorenz merkte dit ook op opdruk het bleef niet beperkt tot de eerste minuten van het leven, maar bleef in de loop van de tijd behouden tot het punt dat - zodra ze geslachtsrijp waren - de dieren die eraan werden blootgesteld, probeerden te paren met mensen. In sommige gevallen was er zelfs sprake van afwijzing van leden van hun eigen soort ten gunste van de mens. Dit fenomeen komt niet bij alle soorten voor, maar bij een ruime meerderheid.
Een grote erfenis
De studies van Konrad Lorenz hadden een sterke weerklank in de psychologie . Een van de belangrijkste effecten was het aantonen dat de instinct speelt een zeer belangrijke rol in het gedrag van alle dieren, inclusief mensen. Dit zou een aantal gedragstheorieën tegenspreken die beweren dat al het menselijk gedrag wordt veroorzaakt door leren.
Tegelijkertijd het concept van imprinting heeft ons in staat gesteld nieuwe gezichtspunten te definiëren over de impact van omstandigheden op gedrag . Het heeft duidelijk aangetoond dat zelfs het instinct in bepaalde contexten in staat is ons dankzij de middelen ervan op onverwachte paden te leiden.
Het onderzoek van Konrad Lorenz heeft waardevolle elementen opgeleverd die hebben bijgedragen aan het begrip van de wetten van aanpassing en overleving in het dierenrijk, maar die ook op mensen kunnen worden toegepast. In het licht hiervan ontving deze wetenschapper in 1973 de Nobelprijs voor de Geneeskunde, waarmee hij de geschiedenis inging als grondlegger van een nieuwe discipline: ethologie. Zijn stempel is ook duidelijk zichtbaar in de hedendaagse ontdekkingen en zijn naam neemt al een prominente plaats in onder de groten uit de geschiedenis.
