In de huidige samenleving is het idee dat trauma's het enige zijn dat ons kenmerkt, zeer wijdverbreid. Zonder er veel over na te denken negeren we het belang van andere feiten, zoals liefhebben en Ver weg van elkaar zetten we liefde en mogelijke emotionele signalen opzij zonder de mogelijkheid tot verzoening.
Dit is echt jammer, aangezien de realiteit van emotionele signalen heel anders kan zijn dan deze opvatting die uit een melodramatische film lijkt te komen. Maar laten we proberen het onderwerp concreter te behandelen: waar hebben we het over als we verwijzen naar het idee dat de samenleving erover heeft?
In het algemeen en uitgaande van wat televisie, film en boeken voortdurend herhalen, kunnen we zeggen dat de samenleving gelooft dat het emotionele teken de verandering is die optreedt in een persoon na het ervaren van een traumatische situatie. Een in wezen radicale verandering en zonder enig verband met de vorige persoonlijkheid van de hoofdpersoon.
Dus zoals we in het begin al zeiden alles wat met emotionele signalen te maken heeft, wordt als slecht of pijnlijk beschouwd. En hoe zit het met de positieve afleveringen? Van liefhebben en geliefd te zijn ?
Op zoek naar liefde
De vraag is: wat gebeurt er met de positieve gebeurtenissen? Hebben ze te maken met liefhebben en geliefd worden? Welnu, deze vraag kan op verschillende manieren worden beantwoord, maar alle antwoorden van het eerste tot het laatste omvatten ja.
Laten we eerst de juiste vragen stellen: kunnen positieve feiten ons gedrag, onze emoties en onze gedachten beïnvloeden? Als ons bijvoorbeeld iets goeds overkomt, als ze ons goed nieuws geven of als we een goede baan krijgen, zullen we dan veranderingen in deze situaties opmerken?
Als we persoonlijkheid beschouwen als een concept dat bestaat uit gedragingen, emoties en gedachten en dat stabiel is in de tijd Kunnen we zeggen dat als we gedurende voldoende tijd positieve episoden zouden kunnen meemaken, deze ons zouden markeren?
En kunnen we zeggen dat liefhebben en geliefd worden de mooiste en puurste (of een van de mooiste en puurste) positieve gebeurtenissen in het leven zijn? Misschien is het juist een van de krachtigste motoren die in de mens aanwezig zijn. Het is vreemd om te denken dat met al die neuronen hormonen, gedrag, gedachten en gevoelens gecombineerd met liefde, onze persoonlijkheid is totaal ongevoelig voor de liefde ervan.
Kunnen we daarom zeggen dat als we liefhebben en gedurende een bepaalde tijd (wat van persoon tot persoon verschilt) onze persoonlijkheid kan veranderen? Liefde als het op een bepaalde manier wordt uitgedrukt
Een voorbeeld van liefhebben en geliefd worden
De psychologie houdt zich al lang bezig met liefde en de band die tussen mensen ontstaat; hij catalogiseerde de verschillende typen en maakte gebruik van veel verschillende termen. U zult echter waarschijnlijk beter begrijpen hoe liefhebben en bemind worden mensen beïnvloeden aan de hand van een alledaags voorbeeld:
Stel je voor dat je dat hebt jij hebt, net als iedereen, je eigen littekens en je vindt het moeilijk om te accepteren dat je daarna weer verliefd bent geworden En danIk ben geen tiener meerdenken.
Naarmate je relatie bijna ongewild vordert die impuls om het plezier en het momentum te beteugelen vervaagt . En terwijl die persoon dus in het geheim de poel van je hart vult, kun je niet wachten om erin te springen. En uiteindelijk doe je het herhaaldelijk met steeds grotere heftigheid.
Zet die persoon eindelijk in een hoekje van je hart, je leven is pure vreugde. Dat individu wordt een onderdeel van uw mentale schema van uw idee van geluk en uw levensverwachting. Ga terug naar jezelf zonder taboe zonder geheimen. Als je gaat samenwonen, zie je gewoonten, stomme dingen, kleine spelletjes met koppels, rituelen die je uiteindelijk gaat relativeren en accepteren, ook al zijn ze min of meer vervelend.
Als bij toverslag ontdek aspecten van jezelf waarvan je dacht dat ze niet bestonden, vergeten waren of voorbij waren. Empathie voor je partner. Bezorgdheid om zijn welzijn. Dat gevoel van maagklachten terwijl je voorheen altijd stalen zenuwen had. Het verlangen om te delen en plezier te hebben. En vooral een goedheid in jou waarvan je dacht dat het onmogelijk was, te ongelooflijk om waar te zijn.
In wezen herontdekken we onszelf veranderd. We veranderen niet vanwege die persoon voor wie alles aan ons mooi lijkt, maar vanwege dat nieuwe gevoel dat in onze geest en ons hart wordt gegenereerd. In feite veranderen we en accepteren we verandering met vreugde en dankbaarheid het vergeten van onze angsten en het overwinnen van littekens en trauma’s. We creëren een bord dat veel dieper is dan de vorige, beter zichtbaar en uiteraard veel mooier.
Waarom al deze moeite?
Door het hele artikel heen hebben we geprobeerd onszelf ervan te overtuigen dat liefde invloed heeft op onze psyche en op die van ons persoonlijkheid een grotere kracht dan negatieve episodes. Dit kan wel of niet waar zijn; het is noodzakelijk om alle factoren van beide soorten gebeurtenissen te analyseren. Dus waarom al deze moeite?
Voor gerechtigheid. Rechtvaardigheid tegenover deze emotie van gezonde relaties en positieve gevoelens. Elke dag komen we situaties tegen waarin negatieve emoties worden gegenereerd, stereotypen over liefhebben en bemind worden, argumenten die ons ervan weerhouden in die poel te springen, latente angsten, grenzen aan ons vermogen om gelukkig te zijn in de wereld. stel .
Dit is een bemoedigende boodschap voor iedereen die twijfelt of hij wel of niet moet springen, die de neiging heeft zich te concentreren op littekens uit het verleden en die graag zou willen springen maar niet durft. Waarom laat u zich tenslotte niet markeren door nog een of twee emotionele signalen? Maar laat het deze keer mooie en positieve signalen zijn.
Op deze manier zullen we ons niet alleen dankbaar en trots voelen op onze gevoelens en emotionele signalen, maar zullen we ons door ervaring ook bewust worden van hoe
