Drugsverslaving is een probleem waar steeds meer mensen last van hebben. Echter de verslaving die voortvloeit uit het gebruik van verdovende middelen houdt daar mogelijk niet direct verband mee maar om andere oorzaken. Vandaag zullen we ontdekken dat we niet afhankelijk worden van stoffen, maar eerder van hun effecten.
Om deze verklaring beter te begrijpen is het belangrijk om de resultaten te analyseren van een experiment met cavia's, dat ons talloze informatie over dit onderwerp heeft opgeleverd. Het experiment waar we het over zullen hebben dateert uit de jaren tachtig en de resultaten waren verhelderend.
Verdovende middelen: heroïne en cocaïne bij muizen
Het experiment bestond uit het plaatsen van een muis in een kooi waarin zich twee flessen bevonden: de ene bevatte water en de andere het water waarin ze waren verdund cocaïne of heroïne. Ongeacht de cavia veranderde het resultaat niet. De muizen dronken het water met het medicijn en consumeerden het totdat ze stierven. Dit is een gedrag dat we ook zien bij veel mensen die verslaafd zijn aan drugs.
We moeten niet vergeten dat ook andere variabelen een rol spelen. In dit geval was de muis alleen in de kooi. Wat gebeurt er als er meer zijn? De onderzoekers gebruikten een grotere kooi met daarin een kleine kolonie muizen. Daarin zaten etenswaren, gekleurde ballen en alles wat nodig was om plezier te hebben. Het resultaat van dit experiment was zeer verhelderend.
Veel muizen dronken het water met het medicijn niet, en degenen die dat wel deden, dronken het spaarzaam. Er werd vastgesteld dat bij alle experimenten waarbij één enkel exemplaar alleen was, het uiteindelijk stierf aan een overdosis. Als hij in een groep was of in een omgeving met afleiding waar hij plezier kon hebben, gebeurde dit niet.
Isolatie en de relatie met drugs
Na dit experiment werd alles duidelijker. Muizen die geïsoleerd waren van anderen en in een vijandige, niet-stimulerende omgeving waren geplaatst, hadden de neiging dit te doen afhankelijkheid . Als gevolg hiervan wisten ze niet hoe ze hun consumptie van water met de drugs moesten matigen. Voor mensen gelden dezelfde conclusies. Drugsverslaving heeft niet direct te maken met de stoffen, maar met de redenen waarom deze stoffen worden ingenomen.
Verslaving wordt veroorzaakt door het gevoel van ontkoppeling van de verslaafde. Het zijn niet de medicijnen zelf, maar de geconstrueerde kooi.
-Johann Hari-
Wanneer we ons, al dan niet vrijwillig, van anderen isoleren, beginnen onze hersenen minder van anderen te produceren myeline . Dit veroorzaakt veranderingen in cognitief en emotioneel gedrag die angst, angst of zelfs depressie kunnen veroorzaken. Als sociale wezens moeten we banden met anderen creëren, en isolatie zorgt ervoor dat we ons slecht voelen.
Als we om verschillende redenen geïsoleerd raken, is de kans groter dat we afhankelijk worden van een middel. De reden is dat medicijnen de afscheiding van dopamine stof die, zoals we allemaal weten, welzijn genereert.
De effecten van verdovende middelen verdoven ook onze hersenen, zorgen ervoor dat we niet kunnen nadenken, zorgen ervoor dat we ons ongeremd voelen en stellen ons in staat om voor een korte periode alles weg te duwen wat ons een slecht gevoel geeft en ons laat lijden. Ze vertegenwoordigen een vorm van escapisme uit de realiteit.
Familiegeschiedenis en drugsgebruik
Ondanks wat zojuist is gezegd, moeten we een belangrijk aspect binnen verslavingen onderstrepen: familiegeschiedenis. giftige relatie of ik sta altijd op het punt van scheiden, het is mogelijk dat we ons als kinderen niet op onze plaats, genegeerd of geïsoleerd voelden.
Zoals we nu weten is dit een vruchtbare bodem die ons ertoe aanzet om onze toevlucht te zoeken in drugs. Dit komt omdat, net als in het muizenexperiment, onze omgeving niet positief en leuk is. We voelen ons alsof de muis net opgesloten zit in de kooi.
Veel mensen voelen zich schuldig na het nuttigen van cocaïne, heroïne of andere middelen, omdat ze zichzelf hebben beloofd het niet nog een keer te doen. Wat ze niet weten is dat ze niet afhankelijk zijn van de stof zelf, maar van de effecten die de consumptie van de stof veroorzaakt. De vraag is: waarom voelen ze zich uiteindelijk zo?
Alles wat ons emotioneel kan beïnvloeden, kan ons ertoe aanzetten op zoek te gaan naar een andere manier om sensaties in drugs te ervaren. Als we ons bovendien omringen met mensen die drugs gebruiken omdat ze problemen hebben of in moeilijke situaties verkeren, komen we in een vicieuze cirkel terecht waaruit het heel moeilijk zal zijn om te ontsnappen.
Als het de schuld is van verslavingen alleen in middelen vertoeven omdat er mensen zijn die afhankelijk zijn van mobiele telefoons, videogames of gokken? Verslaving ligt niet in de stoffen zelf, maar in de manier waarop deze stoffen ons laten voelen en in het feit dat ze ons in staat stellen ons een tijdje te vervreemden van de problemen die we moeten oplossen.
Waar we uiteindelijk afhankelijk van zijn, is de veiligheidsklep. Maar vergeet niet dat problemen zullen blijven bestaan totdat u er iets aan doet.
