Veel van de zinnen over het bestaan van Alexander Poesjkin zijn ontleend aan zijn gedichten en aan de woorden die door de personages in zijn romans worden gesproken. Ze zijn allemaal heel mooi, diep en bijzonder.
De vader van de moderne Russische literatuur had een turbulent bestaan. Zowel vanwege zijn bijzondere manier van kijken naar de wereld als vanwege de rebelse geest die hem altijd heeft onderscheiden. Een groot deel van zijn leven was hij meer uit ethiek dan uit machtswellust in politiek geïnteresseerd.
Mensen lijken heel erg op hun eerste moeder Eva: wat ze krijgen is niet welkom. De slang haalt hen over om met hem mee te gaan naar de boom des levens. Ze willen de verboden vrucht hebben, anders zal de hemel voor hen geen hemel zijn.
-Alexander Poesjkin-
Deze grote Russische dichter heeft verschillende vervolgingen ondergaan en heeft vele jaren in ballingschap geleefd. Bijna zijn hele bestaan kende hij de kalm . Hij stierf op 37-jarige leeftijd in een absurd duel, maar zijn uitspraken over het bestaan worden na vele eeuwen nog steeds herinnerd. Hier zijn er enkele.
Zinnen over bestaan en lijden door Alexander Poesjkin
De vroege literaire productie van deze dichter had een opmerkelijke invloed op de romantiek. Eén van de zinnen van A Alexander Poesjkin luidt: De impuls van het charmante bedrog van het hart zorgt ervoor dat we heel snel lijden . Deze zin weerspiegelt de dramatische geest die de romantische schrijvers van zijn tijd kenmerkte.
Een ander citaat van de Russische auteur weerspiegelt het melancholische en idealistische gevoel dat typerend is voor de 18e eeuw. Het is beter om hier te blijven en te wachten, misschien zal de storm gaan liggen en zal de lucht opklaren, dan kunnen we onze weg door de sterren vinden .
De vreemdeling en het onbekende
Poesjkin werd verbannen omdat hij deel uitmaakte van een geheime politieke groepering die tegen de monarchie was en omdat hij enkele verzen had gepubliceerd die door de autoriteiten als subversief werden beschouwd. Later ook omdat hij zich in een persoonlijke brief atheïst verklaarde.
Om al deze redenen zijn veel van Poesjkin’s zinnen over het bestaan doordrenkt van het gevoel ver verwijderd te zijn van het behoren tot een realiteit dat voelt niet als zijn eigen. Hij zei ooit: De smaak van andermans brood is bitter, zegt Dante, en de treden van een buitenlands huis zijn zwaar .
Alles heeft zijn tijd
Een van de terugkerende thema's in de citaten van Alexander Poesjkin is de jeugd . Misschien omdat hij merkte dat zijn jeugdjaren door al zijn wisselvalligheden snel voorbij gingen of misschien omdat hij in deze levensfase het beste zag dat de menselijke ziel te bieden had.
In veel van zijn werken spreekt hij jongeren rechtstreeks aan. Een van de bekendste uitspraken luidt: Door te anticiperen op de stem van de natuur doen we niets anders dan ons geluk beschadigen en de vurige jeugd vliegt weg om het te achtervolgen.
De werkelijkheid is niet altijd het beste
Hoewel de latere werken van Poesjkin een meer realistische toon hadden, heeft de dichter het idealisme dat hem kenmerkte nooit losgelaten. Hij was zich hiervan bewust, zoals we kunnen zien in de zin: Een illusie verheft ons hoger dan een veelheid aan fundamentele waarheden . Het betekent dat het beter is een grote droom te hebben die ons doet groeien, dan veel kleine realiteiten die ons in de middelmatigheid houden.
In een andere zin drukt hij zijn standpunt intenser uit: Voor mij is de illusie die verheft dierbaarder dan veel kleine waarheden . Hier drukt hij duidelijk uit dat hij de droom van het illusoire verkiest boven het ontwaken van het gewone.
De clichés van moraliteit in de zinnen van Alexander Poesjkin over het bestaan
Het thema van moraliteit het is aanwezig in het hele werk van Poesjkin. In het bijzonder bekritiseerde hij de valsheid van het hofleven, de gewoonten van zijn tijd en het diepgaande onrecht dat zijn volk te verduren kreeg. Om deze redenen wijdde hij veel reflecties aan deze problemen.
Een andere van zijn geweldige zinnen luidt: Morele clichés zijn erg nuttig als we geen rechtvaardiging voor ons gedrag in onszelf kunnen vinden . Met deze woorden onderstreept hij de gewoonte van sommige mensen om rechtvaardigingen voor hun gedrag te vinden op basis van de ideeën van anderen die als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Alexander Poesjkin markeerde een voor en na in de Russische literatuur. Hij was een uitzonderlijke schrijver. Als denker was hij zijn tijd vooruit. Hij stierf vol schulden, maar paradoxaal genoeg was dat ook zo Tsaar Nicolaas I om zijn rekeningen te vereffenen.
