Hoewel neuroarchitectuur een nieuwe discipline lijkt, staat zij op het punt haar eerste zeventig levensjaren te vieren . Zeven decennia waarin de centrale doelstelling nooit is veranderd. De functie ervan is het creëren van ruimtes die geluk kunnen opwekken, welzijn en productiviteit kunnen garanderen en de kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Kortom, gebouwen en constructies die speciaal zijn gemaakt om stress en angst te verminderen.
Ontmoetingspunt tussen neurowetenschappen en architectuur binnen de neuroarchitettura architecten en neurowetenschappers werken zij aan zij. Deze interdisciplinaire synergie heeft tot doel ruimtes en gebouwen te ontwerpen die gericht zijn op het functioneren van de hersenen van degenen die er vervolgens gaan wonen of werken.
De locatie van ramen de hoeken van de muren en het meubilair, de kleuren, de balken, de open ruimtes en de geluiden, maar niet alleen dat, het zijn de componenten waarop deze gedeelde wetenschap is gebaseerd.
Wat is neuroarchitectuur?
Uitzicht vanuit de aanpak van het creëren van gebouwen die de werking van de hersenen beïnvloeden je zou kunnen zeggen dat het een discipline is die teruggaat tot de eerste gotische gebouwen . Hoewel het als wetenschap duidelijk veel jonger is.
Neuroarchitectuur zoals we die nu kennen ontstond ongeveer 25 jaar geleden en werd geïnspireerd door de neuroplasticiteit van de hersenen. Het is een discipline die geïnteresseerd is in hoe de omgeving de chemie van de hersenen verandert en daarmee emoties, gedachten en gedrag.
Neurowetenschapper Dr. Fred Gage van het Salk Institute was geïnteresseerd in effecten op de hersenen veroorzaakt door veranderingen in het milieu. Zijn interesse was geconcentreerd over hoe de hersenen de ruimte eromheen interpreteren, analyseren en reconstrueren. Op deze manier biedt de neurowetenschap architecten waardevolle aanwijzingen voor het verdelen van ruimtes. Het creëren van bepaalde omgevingen zorgt ervoor dat de hersenen mechanismen initiëren die de hormonen vrijgeven die nodig zijn voor de ontwikkeling van bepaalde emoties en sensaties.
Veranderingen in de omgeving veranderen de hersenen en veranderen daardoor ons gedrag.
-Fred Gage-
De psychosociale invloed van architectuur
Er wordt geschat dat mensen meer dan 90% van hun tijd in gebouwen doorbrengen . Wetende dat de omgeving een primaire invloed heeft op de hersenen, leveren deze gegevens ons veel informatie op. Het geeft ons een vrij duidelijk idee van het belang van het creëren van meer menselijke gebouwen die gezond zijn en de gezondheid kunnen bevorderen welzijn . Neuroarchitectuur richt zich op esthetische en symbolische aspecten.
Neurowetenschappen kunnen de hersenen in kaart brengen en begrijpen wat deze stimuleert. Er is bijvoorbeeld een duidelijk verschil tussen een gebouw waarvan de architectuur rust uitstraalt en een ander gebouw dat angst opwekt. In deze zin Met neuroarchitectuur kunt u cruciale aspecten beheren, zoals de hoeveelheid en projectie van licht of de hoogte van de plafonds. Hij weet hoe hij de organisatie moet beïnvloeden creativiteit en productiviteit. Er wordt rekening gehouden met het effect van architectonische elementen op de hersenen, wat een samenwerkingseffect bevordert of meer privacy garandeert.
De harmonie van architectonische elementen
Er zijn al verschillende architecturale elementen bekend die de menselijke mentale toestand beïnvloeden. Bijvoorbeeld Het is bekend dat architecturale ontwerpen met scherpe of scherpe hoeken stress bevorderen . Rechthoekige ruimtes geven een groter gevoel van besloten ruimte dan vierkante ontwerpen. Verlichting is een ander belangrijk element. Slecht kunstlicht dwingt de hersenen harder te werken aan een taak die de productiviteit beïnvloedt.
Hoge plafonds zijn geschikt voor creatieve en artistieke activiteiten. Integendeel, lage plafonds bevorderen de concentratie en het routinewerk. Kleuren beïnvloeden de stemming en dus beslissingen en houdingen. Groen verlaagt de hartslag en verlicht deze spanning . Rode tinten stimuleren cognitieve en aandachtsprocessen en zijn daarom van grote hulp bij taken die een grote mentale concentratie vereisen.
In symbiose met de buitenkant
De afgelopen jaren De neuroarchitectuur heeft het belang van externe ruimtes en de natuur voor het correct functioneren van de hersenen begrepen. Het is net zo essentieel als het opladen van de batterij van elektronische apparaten. De natuur geeft de hersenen de kans om zich los te koppelen en op te laden.
Een ander belangrijk element is wanneer de ontkoppeling het wordt aangeboden door de auditieve cortex. Dit hersengebied is verantwoordelijk voor het interpreteren van geluidstrillingen. Wanneer iemand dit gebied activeert met muziek die hij of zij leuk vindt, genereert hij extra hoeveelheden van het hormoon dopamine, wat de concentratie op het werk verbetert.
