Ik had er altijd van gedroomd moeder te worden. Ik stelde me het gezicht van mijn toekomstige zoon tot in elk detail voor: de kleur van de ogen van zijn vader, mijn glimlach, het haar van zijn grootmoeder, de lengte van zijn grootvader... Moederschap is voor mij altijd iets natuurlijks geweest, zoals ademen. Maar toen mijn droom eindelijk uitkwam, verliep het niet zoals gepland. Het idee om een kind met autisme te krijgen was nooit bij mij opgekomen.
Ik wilde de wereld schreeuwen, schoppen en vervloeken. Waarom ik? Wat zal er van hem worden? Moet ik hem zien lijden? Een waterval van emoties en vragen drong zich in mij op. Als Ik besloot deze brief te schrijven om hem alles te vertellen wat ik voel, want met autisme of zonder is mijn liefde voor hem elke dag groter .
Wij geloven dat we onze kinderen leren leven, maar zij zijn degenen die ons leren wat het leven is.
Welkom in een wereld die niet voor jou is gemaakt
Beste mijn zoon
Ik weet niet wat er nu gaat gebeuren . Ik weet dat ik weet dat ik je moeder ben en dat ik alles zo goed als gepland moet hebben. Ik had een lijst moeten maken van de dichtstbijzijnde scholen waar je naar toe kon gaan en naar een goede moeten zoeken. Het hoeft niet de beste te zijn. Ik ben niet een van die moeders, maar ik zou op zoek gaan naar een goede opleiding voor jou. Ik zou de camera gereed hebben voor elke show die je op school doet en de middagen besteden aan het helpen van je wetenschappelijke projecten, want dat is wat liefhebbende moeders doen.
Wat betekent dit? Ja, ik weet dat je pas twee bent, maar het lijkt alsof we de weg kwijt zijn. I Ik wil het als moeder goed doen . Ik wil je alles geven mogelijkheid mogelijk. Ik wil dat je klaar bent om te vechten tussen de besten in deze zeer competitieve wereld waarin we leven, want hoewel ik niet een van die moeders ben, wil ik dat je in mijn voetsporen treedt en slaagt in je studie.
Zoals ik al zei: ik moet weten wat ik moet doen en elke stap kennen . Dat hij nadacht over buitenschoolse activiteiten professor privélessen voor het voetbalteam tot de pianolessen… Ik had letterlijk de details van je opvoeding en opleiding opgeschreven voordat ik naar de keizersnede ging. Je ziet dus dat ik bij elke stap wist wat ik moest doen.
En toen kwam gisteren de diagnose: je hebt autisme. Nu heb ik het gevoel dat wij tweeën samen zijn gestrand . Alsof een golfstroom ons midden in een storm met kracht raakte en we ons alleen maar konden laten meeslepen. Ik probeer je niet bang te maken. Maar ik heb geen idee wat ik nu moet doen: er zijn niet veel handleidingen over het opvoeden van kinderen met autisme... En ik heb veel vragen.
Gisteravond probeerde ik niet te huilen . Ik ervoer een rouwen afscheid nemen van de dokter die je nooit kunt zijn en de basketbalster die je nooit zult worden. Ik huilde om vriendinnen, banen en veroveringen die je niet zult meemaken. Ik voelde me verwoest over de toekomst omdat geen van de stukjes in elkaar paste.
Maar weet je wat? Weet je wat ik nu denk terwijl ik deze brief schrijf? Weg met al die verwachtingen: je zou ze toch niet hebben waargemaakt, misschien later wel . En ik had net zo goed moeten leren een goede moeder voor je te zijn voor je behoeften en verlangens.
Ik probeer het te zeggen Heb je die kinderen gezien die van jongs af aan zijn opgeleid tot dokter? En weet je dan welke thema’s sommigen van hen gebruiken in hun PhD? Denk je dat we meer experts in de wereld nodig hebben op het gebied van de paargewoonten van Pitbulls met antibioticaresistentie? Ik kan me voorstellen dat deze vragen je vreemd lijken, je bent tenslotte nog maar twee jaar oud.
Ik realiseerde me dat ik dit plan voor je had, zelfs als je het accepteerde (zelfs als je deze fout maakte), zou het geen garantie zijn . En weet je wat ik nog meer begreep? Dat je helemaal niet saai bent. Je bent lief, vriendelijk en briljant.
Je rent door de kamer om me een kus te geven en problemen op je eigen manier op te lossen. En je pakt de kat ook vast om hem heftig te knuffelen als hij van je probeert weg te rennen en daar moeten we eigenlijk aan werken, maar het is iets waar ik heel trots op ben. En ja, je bent mijn kind met autisme, maar je bent ook uniek en oprecht. Dus waarom huil ik om plannen die uiteenvielen terwijl ze nooit echt hebben bestaan?
Op het einde natuurlijk jouw toekomst is nog onbekend. Maar op basis van het weinige dat ik weet, begin ik te denken dat je volwassen wordt Vrolijk onafhankelijk en volbracht . Omdat de diagnose niet heeft betekend dat ik niet meer in jou de intelligentie en uitzonderlijkheid zie die mij fascineren.
Van nu af aan, vanaf deze ochtend, zal er hoop zijn dat u zult worden behandeld als elk ander kind dat wispelturig, onredelijk, emotioneel, reactief, explosief, bizar en temperamentvol is. De komende jaren zal ik mijn vingers kruisen in plaats van samen met de moeders van neurotische kinderen te klagen als je van gedachten verandert over tussendoortjes op de kleuterschool. Ik zou graag zien dat je slakken ontdekt en ze begraaft als een schat die op onverklaarbare wijze nog leeft, net zoals kinderen zonder autisme dat doen.
Ik bedoel dat mijn liefde voor het hebben van autisme geen onoverkomelijk obstakel is voor grootsheid, succes of normaliteit . En ik verwacht dat dit, naarmate je groeit, ook zo zal blijven. Je bent aanhankelijk en geestig; je bent eigenwijs, veerkrachtig en vastberaden. Je bent capabel. De toekomst heeft mooie dingen voor je in petto. En ondanks wat we gisteren hebben geleerd, beschouw ik mezelf als een gelukkig mens vanwege alle kinderen die ik had kunnen krijgen, ik heb jou.
Wij hebben jou, mijn liefste. En samen ontdekken we hoe we verder kunnen .
Het hebben van een kind met autisme is het herontdekken van de wereld
Hoewel het voor het eerst dramatisch kan zijn om te horen dat je een kind met autisme hebt, is de realiteit van de diagnose niet zo verschrikkelijk als je denkt. Heb een kind met autisme leert hij eenvoudigweg de wereld opnieuw te ontdekken door zijn ogen en zijn oprechte manier van omgaan .
Een autistisch kind is net als elk ander kind, maar met een andere manier om met de omgeving om te gaan . Als u ook een kind met autisme heeft, zult u zich realiseren dat hij met vroegtijdige interventie een goed leven kan leiden. Met uw steun zal uw kind zijn pad volgen waarin hij ongetwijfeld geluk zal vinden.
Noot van de auteur: Artikel gebaseerd op een open brief aan mijn pas gediagnosticeerde autistische zoon door Shannon Frost Greenstein.
