Het neuron is de fundamentele functionele eenheid van het zenuwstelsel . Ons gedrag en onze cognitie zijn uiteindelijk afhankelijk van het functioneren ervan en van de manier waarop elk neuron zich kan verhouden tot zijn soortgenoten. Dit zijn kleine zenuwcellen die op psychologisch niveau ons biologische substraat vormen, de basis van onze emoties en gedachten.
Allereerst is het essentieel om dat te weten alle neuronen hebben dezelfde genetische informatie als andere cellen in het lichaam en hebben dezelfde basiselementen in hun structuur (membraan, kern, organellen, enz.). Wat hen onderscheidt is de plaats die zij innemen in het neurale netwerk. Hierdoor kunnen ze de processen van het ontvangen, verwerken en verzenden van informatie uitvoeren.
Om te begrijpen wat een neuron is, is het erg belangrijk om de structuur en synaptische werking ervan te kennen. Beide aspecten zullen ons helpen begrijpen waarom ze op hun specifieke manier samenkomen en hoe ze over de hele wereld communiceren brein . In dit artikel we leggen de structuur van het neuron en de synaps uit .
Het neuron: structuur
Hoewel er verschillende soorten neuronen zijn met verschillende structuren, kunnen er gemeenschappelijke elementen tussen worden gevonden. De typische structuur is degene die Het bestaat uit drie hoofdonderdelen: soma, dendrieten en axon . Dankzij deze anatomie kan het zijn connectiviteits- en informatiebeheerfuncties uitvoeren.
Voordat we elk van de onderdelen uitleggen, is het interessant om de eigenaardigheid van het membraan te vermelden. De permeabiliteit is anders dan die van andere cellen in het lichaam, waardoor neuronen kunnen reageren op stimuli uit hun omgeving. Dankzij dit kan de elektrische impuls die daarin wordt gegenereerd, naar andere cellen of weefsels reizen .
Delen van het neuron
Het centrale deel van het neuron is de soma de plaats waar de gehele metabolische activiteit wordt uitgevoerd. De soma bevat de celkern samen met andere microstructuren en celorganellen verantwoordelijk voor het in leven houden van het neuron.
Dendrieten zijn takken die voortkomen uit het neuronale soma en geef de zenuwcel een boomachtig uiterlijk. Zij vormen het belangrijkste gebied voor het ontvangen van informatie. De dendritische boom heeft verschillende takken waardoor een neuron verbinding kan maken met de axonen van andere neuronen en daardoor met hen kan communiceren. Informatie wordt overgedragen dankzij het feit dat dendrieten een bepaald aantal neuroreceptoren langs het membraan hebben. Hoewel communicatie gewoonlijk axon-dendriet is, kunnen er ook andere vormen van communicatie voorkomen (axon-axon of axon-soma).
De axon komt uit de soma tevoorschijn vanuit een segment dat vaak de axonkegel wordt genoemd . Zijn functie is om alle door het neuron verkregen informatie te integreren en deze vervolgens naar anderen door te geven. Aan het einde van het axon bevinden zich synaptische knoppen (of terminals) die verantwoordelijk zijn voor verbinding met de dendrieten van andere neuronen.
Synaps of neuronale communicatie
Zodra de structuur van het neuron wordt begrepen, is het essentieel om te begrijpen hoe neuronen met elkaar communiceren. Communicatie van neuronen vindt plaats via synapsen . Dit gebeurt meestal via de axon-dendrietverbinding, maar zoals eerder vermeld kunnen ook andere vormen van communicatie plaatsvinden.
Op morfofunctioneel niveau wordt communicatie geclassificeerd in elektrische synaps of chemische synaps . En hoewel er verschillende elektrische synapsen kunnen zijn, die vooral verband houden met gladde spieren, is de overgrote meerderheid van de synapsen in het zenuwstelsel van zoogdieren chemisch van aard.
Bij elektrische synapsen zijn structuren betrokken die connexines worden genoemd, ionische kanalen die de neuronen als geheel verenigen en de doorgang van elektrische stroom daartussen mogelijk maken. . Het voordeel van deze synaps ten opzichte van de chemische is het gebrek aan vertraging in de overdracht van informatie. Het nadeel is dat de kwaliteit en capaciteit van de informatie veel slechter is dan bij andere soorten synapsen.
Bij chemische synapsen is het essentiële aspect het bestaan van stoffen die neurotransmitters of neuromodulatoren worden genoemd (zoals de dopamine ). Deze stoffen worden opgeslagen in de axonterminal, wachtend op het bevel om te worden vrijgegeven. Eenmaal vrijgekomen in de interstitiële ruimte van twee neuronen, betrekken deze neurotransmitters een bepaald aantal receptoren die de neuronale activiteit moduleren. Er zijn veel neurotransmitters, die elk verschillende gevolgen en werking hebben.
De diepgaande studie van de structuur en synapsen van het neuron helpt ons een groot aantal processen te verklaren. Dankzij onderzoek heeft de neurowetenschap de neurale mechanismen van het leren van de perceptie diepgaand leren kennen emoties enz.
