Psychotrope geneesmiddelen voor kinderen en adolescenten

Psychische aandoeningen zijn een van de grootste epidemieën van de 21e eeuw. Veel statistieken waarschuwen voor de zorgwekkende toename van het gebruik van anxiolytische en antidepressiva. Deze gegevens zijn echter vooral duidelijk met betrekking tot de minderjarige bevolking. Het voorschrijven van psychofarmaca voor kinderen en adolescenten is alarmerend toegenomen Dat blijkt uit een onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) tussen 2005 en 2012.

Volgens de WHO lijdt naar schatting ongeveer 20% van de kinderen en adolescenten aan psychische stoornissen of problemen, terwijl ongeveer de helft hiervan vóór de leeftijd van 14 jaar optreedt. Zelfs als veel van de pathologieën niet worden behandeld (of opgespoord), is het niet ongebruikelijk om toevlucht te nemen tot de toediening van psychotrope geneesmiddelen voor kinderen en adolescenten . Houd er rekening mee dat psychiatrische stoornissen een van de belangrijkste oorzaken zijn van ziekten en handicaps onder jongeren.

Psychische stoornissen zijn een veelvoorkomend probleem onder jongeren

Verschillende onderzoeken stellen dat i psychische stoornissen ze hebben een genetische aanlegfactor, maar ook een belangrijke omgevingsfactor. Verschillende risico-elementen verhogen de prevalentie van deze ziekten, vooral tijdens de kindertijd en de adolescentie. Bijvoorbeeld: gezinsstoornissen zoals scheiding van ouders of verlating, fysiek en seksueel misbruik, consumptie van schadelijke stoffen, stress …

Dit zijn twee kritieke perioden in de ontwikkeling van een persoon. Aan de ene kant bouwt de kindertijd onze persoonlijkheid op en bepaalt het volwassen leven. Aan de andere kant is de adolescentie een cruciaal moment waarop veel veranderingen op alle niveaus beginnen. Allereerst op fysiek vlak; dan emotioneel en ten slotte op sociaal vlak .

Het is duidelijk dat maatregelen op het gebied van preventie en bevordering van de geestelijke gezondheid een prioriteit moeten zijn . Maar we moeten ook rekening houden met de meest geschikte omgevingen om deze actie in de praktijk te brengen. Ten eerste het fundamentele gezin; evenals school en de samenleving in het algemeen, even belangrijke contexten.

Psychotrope geneesmiddelen voor kinderen en adolescenten

Farmacologische behandeling van psychische stoornissen bij kinderen is vrij recent . Psychotherapie werd lange tijd toegepast omdat deze problemen bijna altijd verband hielden met een omgevingsoorzaak. Aan de andere kant waren er niet genoeg onderzoeken naar de effectiviteit en veiligheid van dit type medicijn dat aanvankelijk alleen voor een volwassen publiek bedoeld was.

De situatie is de afgelopen jaren veranderd en er liggen veel onderzoekslijnen open op dit gebied. Toch worden psychofarmaca nog steeds te vaak gebruikt bij kinderen, zelfs buiten de indicaties die in de bijsluiter staan ​​vermeld. Mede door aandrang van familieleden die vanwege de noodzaak van de zaak soms kiezen voor het compassievolle gebruik ervan.

Behandeling met psychotrope geneesmiddelen voor kinderen en adolescenten moet altijd gepaard gaan met psychosociale interventies en mag nooit exclusief zijn.

Houd er rekening mee dat tijdens de ontwikkeling van het kind en zelfs in de adolescentie i farmacokinetische processen in het lichaam zijn ze niet hetzelfde als volwassenen. Ook zijn de neurotransmissiesystemen niet zo belangrijk in de werkingsmechanismen van psychotrope geneesmiddelen. Om deze reden is het gevaarlijk om het gebruik van psychofarmaca te extrapoleren naar kinderen en adolescenten die alleen tests en experimenten op volwassenen hebben uitgevoerd.

De meest gebruikte psychotrope geneesmiddelen onder licentie voor kinderen en adolescenten zijn:

Antidepressiva
• A. Tricyclische stoffen: imipramine, amitriptyline, clomipramine (ook goedgekeurd voor de behandeling van enuresis).
• Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's): fluoxetine.
• Selectieve noradrenalineheropnameremmers (ISRN's): atomoxetine voor de behandeling van aandachtstekort en hyperactiviteit (ADHD).

Neuroleptica
1. Aloperidol pimozide chloorpromazine periciazine trifluoperazine thioridazine.
2. Risperidon voor de behandeling van gedragsproblemen geassocieerd met autisme.

Benzodiazepine
• Dikalium diazepam clobazam clorazepaat voor de behandeling van angststoornissen en slaapstoornissen

Psicostimolanti
• Methylfenidaat voor de behandeling van ADHD.

Voor- en nadelen van psychotrope medicijnen voor kinderen en adolescenten

In 2004 adviseerde het Spaanse Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (AEMPS) om geen antidepressiva uit de SSRI-groep toe te dienen aan kinderen en adolescenten, omdat de effectiviteit ervan niet is aangetoond en ze het risico op diabetes vergroten. suïcidaal gedrag . Geen van de SSRI’s is goedgekeurd voor gebruik bij depressie bij jongeren.

In 2016 publiceerde een groep onderzoekers in het tijdschrift De Lancet een zeer interessant onderzoek naar het voorschrijven van antidepressiva aan jongeren . Er werd een systematische monitoring en meta-analyse van alle gepubliceerde onderzoeken naar deze geneesmiddelen uitgevoerd. Samenvattend vergeleken ze de effectiviteit van 14 antidepressiva voor de behandeling van depressieve stoornissen bij kinderen en adolescenten in de leeftijd van 9 tot 18 jaar.

Het resultaat was verrassend: alleen fluoxetine vertoonde meer werkzaamheid dan de placebo. De rest van de antidepressiva vertoonde geen gunstige baten/risicoverhouding. In andere onderzoeken werden sommige van deze geneesmiddelen, zoals venlafaxine, zelfs in verband gebracht met een verhoogd risico op suïcidaal gedrag bij adolescenten. Dit element is echter niet bevestigd in ander onderzoek.

Ook al waarschuwen de resultaten van deze onderzoeken ons, ze mogen niet als absolute waarheid worden beschouwd . Ze hebben hun beperkingen en het is noodzakelijk om tests en verificaties te blijven uitvoeren. Dit betekent echter niet dat alle behandelingen moeten worden opgeschort. Elk geval is uniek. Over het algemeen zijn de voordelen van een behandeling met psychotrope geneesmiddelen voor kinderen en adolescenten groter dan de risico's als deze niet wordt toegepast.

Het belangrijkste is om altijd de instructies van specialisten op te volgen. Alleen artsen hebben de noodzakelijke opleiding om de baten/risicoverhouding van mogelijke behandelingen bij elke jonge patiënt te beoordelen.