De geest van een moordenaar

Elke dag voorzien de massamedia ons van alarmerend nieuws over misdaadgebeurtenissen. Moorden, vermogensdelicten, wapen- en drugshandel zijn zeker misdaden die de fundamenten van de samenleving waarin we leven doen schudden. Maar wat drijft bepaalde mensen ertoe zulke gewelddadige en bloedige acties te ondernemen? In dit artikel zullen we proberen te begrijpen wat de belangrijkste kenmerken zijn die de geest van een moordenaar bepalen .

De term moordenaar vindt zijn oorsprong in het Arabische woord ḥashshāshīn of ḥashāshīn, wat letterlijk hasj-eters betekent. Dit is hoe we er in de 11e eeuw naar verwezen Nizariti de beroemde Sekte van Assassijnen wiens missie het was om machtige en nobele mensen te doden om bepaalde veranderingen in de samenleving te bevorderen. Er werd gezegd dat ze op deze manier vrije toegang tot het paradijs zouden hebben.

Ze werden heel jong gerekruteerd en waren meestal verweesde bedelaarskinderen met weinig opleiding enz. Dankzij verslaving en drugsgebruik werd hen het concept van de missie van moord zonder spijt ingeprent. Toen hun loyaliteit eenmaal op de proef was gesteld, volgden ze een zeer zware training die hen transformeerde in echte professionele moordenaars die elk hulpmiddel als dodelijk wapen konden gebruiken.

Wat is het verschil tussen moord en moord?

Om de psychologische elementen die de geest van een moordenaar onderscheiden volledig te begrijpen, is het essentieel om deze vraag eerst te beantwoorden. Voor dit doel zullen we onze toevlucht moeten nemen tot onze huidige wetboek van strafrecht .

De Italiaanse wetgeving identificeert en scheidt verschillende criminele figuren met betrekking tot misdaden tegen de persoon (artikelen 575 tot 623 Bis). Het wetboek van strafrecht onderscheidt de moordenaar in strikte zin van de moordenaar die als vrijwillige moordenaar wordt beschouwd. Het belangrijkste verschil tussen beide ligt juist in de (al dan niet kwade) uitvoering van het strafbare feit.

Om het verschil te begrijpen tussen een moord (door nalatigheid of onopzettelijk) en een vrijwillige moord, is het noodzakelijk om het psychologische aspect van de bedoeling van de vrijwilligheid te onderstrepen. Bewust handelen juist gericht op het onderdrukken van het leven van anderen en niet als een willekeurig of onverwacht gevolg.

Een moord kan echter in de volgende omstandigheden als moord worden beschouwd:

Verraderlijk: gegenereerd door een situatie van duidelijke superioriteit ten opzichte van het slachtoffer, waardoor deze zich niet kan verdedigen (bijvoorbeeld door hem van achteren te slaan). Voor premium prijs of belofte: doden in ruil voor iets (zoals in het geval van huurmoordenaars). Met verzwarende wreedheid: Er wordt meer pijn veroorzaakt dan nodig is (bijvoorbeeld wanneer niet-dodelijke wonden worden toegebracht om de dood te vertragen en de marteling te verlengen). Om het plegen van een ander misdrijf te vergemakkelijken of om te voorkomen dat dit wordt ontdekt(meestal in gevallen van seksueel geweld om het gepleegde misbruik te verdoezelen).

Is een moordenaar noodzakelijkerwijs een psychopaat?

Het is verschrikkelijk om iemand anders van het leven te beroven, vooral onder bepaalde omstandigheden. Daarom zijn we geneigd te denken dat dit gedrag het resultaat is van een of andere mentale stoornis .

De meest genoemde is psychopathie. Het percentage moordzuchtige psychopaten is echter zeer laag. De kans is groter dat je een psychopaat tegenkomt in een hoge politieke functie aan het roer van een groot bedrijf enz. Maar als een psychopaat moordt, doet hij dat met zo'n wreedheid dat het de perceptie van degenen die toekijken, vervormt.

Een moordenaar is niet noodzakelijkerwijs een psychopaat. Het percentage moorddadige psychopaten is zeer laag.

De samenleving moet een verklaring vinden voor deze daden, maar het is niet juist dat al het gedrag dat we niet kunnen verklaren gerechtvaardigd wordt door een pathologie. Veel van deze misdaden worden gepleegd voor het pure genot van het kwaad. Net zoals er goede mensen zijn, zijn er nog veel meer slecht en die zich daarnaar gedragen . Het is mogelijk dat iemand die aan psychische stoornissen lijdt, een bepaald misdrijf begaat, maar dit is nooit de regel.

Er zijn veel gevallen geweest waarin iemand familieleden of vrienden om triviale redenen heeft vermoord en ondanks talloze psychologische tests geen enkele stoornis vertoont en uit simpele haat heeft gehandeld.

De geest van een moordenaar: wat verandert er als hij een man of een vrouw is?

Over het algemeen is het aantal moorddadige mannen veel groter dan dat van vrouwen. Maar zelfs deze laatste zijn niet anders. Vrijwillige moord is crimineel gedrag dat kenmerkend is voor mensen en is helemaal niet afhankelijk van geslacht . Vanwege de rol die vrouwen in de samenleving hebben gespeeld, zijn hun moordmethoden eenvoudigweg anders dan die van mannen.

Door de geschiedenis heen hebben vrouwen steeds meer gebruik gemaakt van gif, omdat ze al eeuwenlang naar de keuken zijn verbannen . Mannen daarentegen hebben de neiging agressievere en gewelddadiger methoden te gebruiken. Wat de motivatie betreft: vrouwen doden gewoonlijk met de bedoeling een (niet noodzakelijkerwijs financieel) voordeel te verkrijgen, terwijl mannen gewoonlijk handelen vanuit motieven als bevrediging of seksuele dominantie .

De geest van de moordenaar en andere kenmerken

De meeste moorden vereisen vooral vrijwilligheid en dus een zekere mate van planning. Verder moordenaars meestal ze missen empathie en om dichter bij hun slachtoffers te komen, gebruiken ze overredingstechnieken van verleiding etc. Ze kunnen het gevolg zijn van een gebrekkige omgeving die heeft geleid tot de ontwikkeling van een afwijkende persoonlijkheid.

We mogen niet vergeten dat het geen exacte wetenschap is alles wat we over dit onderwerp hebben gezegd, kan veranderen afhankelijk van het misdrijf van de hoofdrolspelers (auteurs en slachtoffers) van het milieu enz. Misdaad is kneedbaar en de redenen waarom het wordt gepleegd, zijn alleen te vinden in de geest van de moordenaar.

Het is mogelijk een ruw profiel van een moordenaar te schetsen, waardoor onderzoekers en psychologen de reden voor zijn criminele gedrag kunnen begrijpen. Maar ieder mens is anders, daarom is het onwaarschijnlijk dat één enkel interpretatiemodel op iedereen van toepassing zal zijn.