De oorsprong van de dood is volgens de Japanse mythologie te vinden in een merkwaardige legende die spreekt over de oprichting van de Japanse staat . Ondanks de invloed van de oude Chinese beschaving heeft een zeer belangrijk deel van de Japanse religie en mythologie zijn eigen wortels. Het is ook gebaseerd op shintoïstische en boeddhistische tradities, maar ook op populaire boerenovertuigingen.
Conventionele Japanse mythen zijn gebaseerd op de Kojiki en de Nihonshoki . Kojiki betekent letterlijk historisch archief en is de oudste erkende kroniek van de mythen, legenden en geschiedenis van Japan. De Nihonshoki het is de op een na oudste en vertelt de verschillende acties van de goden.
Dit artikel gaat over de oorsprong van de dood volgens de Japanse mythologie. Ontdek samen met ons deze prachtige legende.
Is het de moeite waard om ons te hechten aan iets dat we onvermijdelijk zullen verliezen?
-Isabel Allende-
De legende over de schepping van Japan
Aan het begin der tijden creëerden de eerste Japanse godheden twee halfgoden. Een man genaamd Izanigi en een vrouw Izanami . Deze voorouderlijke goden hebben hen de missie toevertrouwd om een aarde te creëren die zo wonderbaarlijk is dat deze met geen enkele andere planeet te vergelijken is.
Toen ze jaren later de door de eerste goden opgelegde missie voltooiden, besloten ze dat het tijd was om kinderen te krijgen. Uit de vereniging van deze twee goden werden de acht grote Japanse eilanden geboren.
Harmonie heerste in deze nieuw gecreëerde wereld. De goden leefden . Als gevolg van de zeer gecompliceerde bevalling was de moeder langdurig ziek, totdat ze om het leven kwam.
Het lijden door de dood van zijn geliefde was zo verwoestend dat Izanigi, nadat hij Izanami's lichaam had begraven op de mythische berg Hiba bij Izumo, besloot op zoek te gaan naar zijn vrouw in het hart van het koninkrijk Yomi of het land dood .
Izanigi begon zijn reis naar het land van de duisternis. Alle demonen die hij onderweg tegenkwam, waarschuwden hem echter dat Izanami hem nooit naar het normale leven zou kunnen vergezellen. Het was feitelijk onmogelijk om na het eten in het land van de levenden terug te keren Yomi .
Na vele maanden van lijden en wisselvalligheden vond Izanigi eindelijk zijn vrouw op een plek waar duisternis heerste. De vrouw vertelde hem dat ze niet met hem mee kon terugkeren omdat het te laat was en ze het voedsel van de onderwereld al had opgegeten. Ze besloot echter te proberen de heersende goden van Yomi ervan te overtuigen haar te laten gaan. De enige voorwaarde voor het verkrijgen van de goedkeuring van de goden was dat Izanagi buiten het paleis moest blijven.
En zoals in de mythe van Orpheus kon hij de verleiding niet weerstaan om zijn vrouw te zien en na het aansteken van een vlam ging hij het majestueuze gebouw binnen . Door gebruik te maken van het licht overtrad Izanigi de wet van de duisternis van de onderwereld en zag hij het lichaam van zijn vrouw veranderen in dat van een verrot lijk vol wormen. Godheden vergezeld van donder en bliksem kwamen uit zijn hoofd en borst.
Geconfronteerd met dit angstaanjagende schouwspel vluchtte hij in paniek terwijl zijn vrouw hem ervan beschuldigde haar te hebben vernederd en hem door het hele koninkrijk Yomi achtervolgde om hem te vermoorden. Na een onophoudelijke achtervolging slaagde Izanami erin het lichaam van haar man met een speer te doorboren, waardoor hij gewond raakte.
Ondanks zijn wonden rende hij non-stop in een poging de wereld van de levenden te bereiken en de bries van de wind te voelen. Toen hij eenmaal de grens tussen de twee werelden had bereikt, pakte hij de grootste steen en sloot de toegang tot het land van de wereld voor altijd duisternis .
Vanuit de grot schreeuwde Izanami tegen haar man om haar het rijk van de levenden binnen te laten, maar doodsbang door wat er gebeurde weigerde hij categorisch. Op dit punt bedreigde de godin hem door hem te vertellen dat ze uit wraak 1000 mensen per dag zou doden. Op dat moment riep Izanagi tegen haar: En dan zal ik leven geven aan nog eens 1500 wezens per dag.
Hier is de oorsprong van de dood voor de Japanners die na ruim 500 jaar nog steeds bestaat
De oorsprong van de dood volgens de Japanse mythologie
De oorsprong van de dood volgens de mythologie Japanse het maakt deel uit van een duizendjarig verleden waarin mythen en religies tot het mondiale denken van deze voorouderlijke cultuur behoorden.
Vandaag het gemeenschapsgevoel familie en de dood heeft in Japan veel veranderd en oude tradities hebben plaatsgemaakt voor een meer verwesterde manier van denken . Voor ons wordt de dood gezien als iets onzuivers dat verfraaid moet worden; een onderwerp waar je beter niet over kunt praten, behalve door het te verfraaien met mystificaties en versieringen die er alleen maar toe dienen om de geest af te leiden en gedachten te vertroebelen.
In tegenstelling tot de westerse cultuur, waar het als een realiteit wordt gezien taboe de dood werd in de Japanse mythologie als iets onvermijdelijks beschouwd, terwijl wat er echt toe doet de acties zijn die in het leven worden uitgevoerd. De pijn van de dood van een dierbare verandert in een geruststellende sensatie als je gelooft dat hun ziel nog steeds onder ons is.
Voor altijd is een hele lange tijd. Ik geloof dat we elkaar morgen weer zullen ontmoeten in betere omstandigheden of in een ander leven.
Miyamoto Musashi
