Het verhaal van de twee slaven vertelt ons over een oud koninkrijk geregeerd door een sultan door iedereen bewonderd vanwege zijn nobelheid en vrijgevigheid. De heerser legde zijn volk geen buitensporige belastingen op. Integendeel, hij deed er alles aan om de situatie van de minder bedeelden te verbeteren. Hij was ook erg wijs in het nemen van beslissingen.
Het koninkrijk genoot vrede en harmonie; de armoede die het land ooit teisterde was verdwenen en de burgers waren eraan gewend elkaar te helpen. Ze hielden van en respecteerden de sultan die veertig jaar ongestoord had geregeerd. De situatie zou echter snel veranderen.
De sultan had zijn zoon zorgvuldig opgevoed. Hij wist dat hij zijn opvolger zou zijn en wilde dat zijn nalatenschap zou voortduren. Vervolgens vertrouwde hij hem toe aan een leraar die hem geduldig lesgaf kunst van het regeren . Hij wilde niet dat de harmonie die met zoveel moeite in het koninkrijk werd bereikt, verloren zou gaan. Wetende dat ik al heel oud ben hij begreep dat zijn zoon spoedig de troon zou erven .
Ik heb geleerd dat een man het recht heeft om op een andere man neer te kijken, alleen maar om hem weer op de been te helpen.
-Gabriel Garcia Marquez-
De zoon van de sultan is de troonopvolger
De sultan was wijs genoeg om te weten dat de dood nabij was. Vervolgens belde hij zijn zoon en kondigde aan dat hij zou aftreden. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om hem eraan te herinneren dat de kunst van het regeren een oefening in intelligentie is, waarbij je standvastigheid en gevoeligheid moet afwisselen om naar de behoeften van mensen te luisteren. Uiteindelijk raadde hij hem dat aan volg je hart bij twijfel en dilemma’s.
Op dezelfde manier legde hij hem uit dat soeverein zijn ook nederig zijn betekent. Alleen door zijn eigen belangen en behoeften te kennen en te begrijpen, kan een soeverein een volk regeren.
Hij benadrukte ook dat macht het oordeel kan vertroebelen wolk reden . De enige manier om dit te vermijden is door je geest vrij te houden en je hart helder.
Het verhaal van de twee slaven vertelt dat de jongeman aandachtig luisterde naar de woorden van zijn vader tegen wie hij beloofde dat hij het koninkrijk dat hij zou erven waardig zou zijn . De volgende dag werd hij tijdens een weelderige ceremonie gekroond. Slechts drie weken later stierf de bejaarde sultan in zijn bed.
De regering van de zoon van de sultan
Het verhaal van de twee slaven vertelt dat de zoon van de sultan in de voetsporen van zijn vader begon te regeren. Het duurde echter niet lang voordat hij dacht dat de tijd was aangebroken om het koninkrijk uit te breiden . Zo begon hij naburige landen binnen te vallen en talloze hectaren te veroveren. Het leger hielp hem hele dorpen tot slaaf te maken.
De nieuwe sultan voelde zich steeds machtiger, dus besloot hij zijn heerschappij verder uit te breiden. De voortdurende oorlog maakte een einde aan de rust van het koninkrijk en de inwoners werden prikkelbaar en achterdochtig. Ambitie begon iedereen in zijn greep te krijgen, vooral de sultan hij was niet langer de vriendelijke jongeman en respectvol van een tijd.
Volgens het verhaal van de twee slaven probeerden sommige inwoners met heimwee naar verloren tijden in opstand te komen tegen de nieuwe heerser. Maar ze werden al snel ontdekt en genadeloos vermoord.
De moraal van het verhaal van de twee slaven
Verscheidene jaren gingen voorbij en er kwam een tijd dat de proefpersonen bang waren voor de sultan : niemand durfde hem tegen te spreken. Hij dacht dat hij de machtigste man op aarde was en dat iedereen in zijn land de plicht had zijn bevelen op te volgen, wie ze ook waren.
Op een dag besloot hij op de rug van zijn meest indrukwekkende paard door de straten van de hoofdstad te rijden, gekleed in zijn beste jurk. Hij zou dus zijn macht hebben gemeten.
De sultan reisde te paard
Toen hij door een eenvoudig dorp trok een man gekleed in lompen kwam het huis uit. Hij staarde naar de sultan, maar bukte zich niet noch boog hij voor hem. De nieuwe sultan bekeek hem van top tot teen en beval hem te knielen.
De man vroeg hem of hij zich hem herinnerde: hij was zijn leraar geweest toen de sultan nog een jongen was. De heerser negeerde hem en stond erop dat hij knielde. Geconfronteerd met zoveel vermoeden antwoordde de man: Waarom zou ik voor jou buigen als ik twee slaven heb die jouw meesters zijn?
De sultan werd bleek van woede. Hij trok zijn sabel om de man te slaan, maar voordat hij de eerste stap zette, hoorde hij woorden die hij nooit zou vergeten: Je bent een slaaf van woede en hebzucht waarover ik absolute controle heb .
