Hoe zou u zich voelen als u geen emoties kon uiten of ervaren, of als u last had van emotionele vlakheid? Stel je eens voor dat een familielid van je je vertelt dat hij de loterij heeft gewonnen en dat je je niet voor hem kunt verheugen. Blijf onbewogen, glimlach niet, geef geen complimenten, je gezicht vertrekt niet. Op cognitief vlak ben je blij voor hem, maar in werkelijkheid voel je dat niet vrolijkheid.
Laten we ons voorstellen dat iemand om een volkomen oneerlijke reden wordt ontslagen. Deze persoon is, in plaats van woede of verdriet te voelen, niet in staat zichzelf op welke manier dan ook uit te drukken. Affectieve afvlakking is een fenomeen dat sommige mensen ervaren als ze niet in staat zijn geluk te voelen of uit te drukken verdriet, angst, woede of een andere emotie
Voordat we verder gaan met praten over emotionele afvlakking, moeten we eerst eens kijken wat emoties zijn en welke rol ze spelen in ons leven. Alleen op deze manier zullen we kunnen begrijpen hoe affectieve afvlakking gevolgen kan hebben voor het leven leven van een persoon.
Wat zijn emoties en waar dienen ze voor?
Emoties zijn reacties die we allemaal ervaren: geluk, verdriet, angst, woede… Hoewel ze bij de meesten goed bekend zijn, kunnen ze, als ze grondig en individueel worden geanalyseerd, complex blijken . Hoewel we het probeerden slecht beheer van deze emoties kunnen leiden tot een blokkade of zelfs een ziekte.
Om te vereenvoudigen Emoties zijn de biologische neiging van de mens om op een bepaalde manier op bepaalde prikkels te reageren. Deze neiging is aangeboren in ons en wordt gevormd door leren en de omgeving waarin we groeien. Tegenwoordig zijn de meeste experts van mening dat verschillende reacties verband houden met emoties.
Deze reacties of manifestaties zijn de volgende: ten eerste wordt er een neurofysiologische reactie geproduceerd (uitgelokt door hormonen en neurotransmitters) die zich manifesteert via een andere gedragsreactie (zoals gebaren) en een cognitieve reactie, d.w.z. een reactie die ons in staat stelt ons bewust te worden van wat we voelen. De laatste twee variëren afhankelijk van de omgeving en cultuur van elk individu.
De hedonistische toon van emotie of de aangename of onaangename sensatie of het plezier dat we ervaren ze zijn het kruid van het leven. Omdat de herinneringen die we bewaren voornamelijk verband houden met emoties, is de hedonistische toon van fundamenteel belang voor de herinnering geheugen om te beslissen onze oordelen en redeneringen te vormen over ons gedrag, onze sociale relaties en ons welzijn.
Emotionele spanning is ook essentieel bij het nemen van beslissingen. Sterker nog, we maken onze keuzes vaak instinctief. Hoe dan ook Het belangrijkste aspect van emoties is dat ze ons leiden en motiveren.
Emoties bestaan uit twee elementen: enerzijds de subjectieve sensatie die we in ons voelen. Aan de andere kant de externe manifestatie van emotie. Soms kunnen de twee componenten worden gescheiden. Een acteur kan bijvoorbeeld alle uitingen van een emotie simuleren zonder deze daadwerkelijk te ervaren.
Waar zijn emoties voor?
Een van de belangrijkste functies van emoties is ons voorbereiden op actie. Ze zetten de energie in beweging die nodig is om een effectief antwoord te geven op basis van de omstandigheden, waardoor ons gedrag op het gewenste doel wordt gericht. Elk van de emoties duidt op en duwt ons in de richting van een ander soort actie.
Emoties vervullen ook een sociale functie . Het communiceren van onze gemoedstoestand aan de mensen om ons heen vergemakkelijkt en versterkt de relaties met hen. Onze emoties gedragen zich als goden voor anderen signalen : ze suggereren hoe we op de meest geschikte manier met ons om kunnen gaan.
Ten slotte vervullen emoties ook een motiverende functie. Enerzijds zet emotie gemotiveerd gedrag in beweging. Angst faciliteert bijvoorbeeld defensieve reacties, opgewektheid bevordert de interpersoonlijke aantrekkingskracht, verrassing genereert aandacht voor nieuwe prikkels, enzovoort.
Emoties sturen ook ons gedrag dat wil zeggen, het faciliteren van het bereiken van of het afstand nemen van het doel van gemotiveerd gedrag afhankelijk van hoe we ons voelen. Het is dus duidelijk hoe belangrijk het is om emoties te voelen en te uiten.
Affectieve afvlakking: wat is het?
Affectieve afvlakking is geen pathologie. Het is eerder een symptoom dat ons waarschuwt voor een probleem. Het kan worden gedefinieerd als een symptoom dat verband houdt met het gebrek aan expressie en experimenten met emoties. Dit fenomeen wordt ook wel emotionele onverschilligheid of emotionele gevoelloosheid genoemd. In feite lijkt de persoon die eraan lijdt onverschillig tegenover de emoties van anderen en zelfs die van hemzelf.
Er moet worden benadrukt dat de afwezigheid van emoties zowel op het niveau van positieve als negatieve sensaties voorkomt. Mensen zijn niet onbekwaam om alleen maar vreugde te ervaren, zelfs niet eens angst bijvoorbeeld. Het komt zeer zelden voor dat emotionele vervlakking zich met totale intensiteit manifesteert. In feite kunnen degenen die er last van hebben, emoties met verschillende gradaties van intensiteit ervaren, ook al is het maar in uitzonderlijke situaties. Het gaat meer om de neiging om een algemene emotionele toon te ervaren die zeer weinig variaties toelaat.
Affectieve afvlakking en depressie
Mensen die emotionele vlakheid vertonen, zijn niet noodzakelijkerwijs depressief . Depressie wordt geassocieerd met apathie en een slecht humeur. In die zin moet emotionele afvlakking niet worden verward met het onvermogen om plezier te ervaren.
Dit laatste wordt in psychologische termen gedefinieerd als anedonie Het is typisch voor depressieve stoornissen. Degenen die depressief zijn, ervaren geen plezier meer in activiteiten die vroeger plezierig waren. Als gevolg hiervan beseft hij ze niet meer en kan hij zich niet beter voelen.
Mensen met emotionele vervlakking ervaren emoties op een heel lichte, niet erg intense manier of helemaal niet. In tegenstelling tot depressieve mensen voelen zij zich hierdoor echter niet onwel. Ze voelen er niets van, maar hebben er geen last van.
Soms is het niet eenvoudig om anhedonie te onderscheiden van emotionele vervlakking, maar het is ook goed om daar op te wijzen kan tegelijkertijd bij dezelfde persoon voorkomen. Om de twee symptomen te onderscheiden is het goed om te onthouden dat anhedonie het onvermogen is om plezier te voelen (een positieve emotie). Affectieve afvlakking daarentegen is de afwezigheid van enige emotie of een verminderde uiting ervan.
Affectieve afvlakking: waarom gebeurt het?
Affectieve afvlakking is het symptoom of de uitdrukking van een fundamentele pathologie, zoals reeds gerapporteerd. Daarom manifesteert het zich nooit. Affectieve afvlakking treedt op samen met andere symptomen, die een stoornis of syndroom afbakenen.
Er is altijd sprake geweest van affectieve afvlakking schizofrenie . Onder schizofrene stoornissen kunnen twee verschillende soorten symptomen worden onderscheiden: symptomen met positieve symptomen en symptomen met negatieve symptomen.
Positieve symptomen worden symptomen genoemd die een overdaad impliceren in vergelijking met mensen die ze niet vertonen. Integendeel, negatieve symptomen manifesteren zich als een tekort. Een hallucinatie zou bijvoorbeeld een overdaad aan waarneming zijn, terwijl apathie een gebrek daaraan zou zijn motivatie .
Welnu, emotionele afvlakking valt in de groep van negatieve symptomen van schizofrenie. Maar het kan niet alleen bij schizofrenie voorkomen, maar bijvoorbeeld ook bij autismespectrumstoornissen. Autistische mensen hebben moeite met het intens ervaren van emoties en het correct uiten ervan.
Zelfs bij dementie kan affectieve vervlakking optreden als gevolg van de veranderingen die plaatsvinden op hersenniveau. Zoals we hebben gezien emotionele afvlakking maakt deel uit van een grotere groep symptomen. Om het te behandelen is het daarom noodzakelijk om de onderliggende ziekte of aandoening te behandelen.
