Er zijn mensen die ons helpen om op de moeilijkste momenten niet op te geven. Mensen die ons hun tijd en genegenheid geven om ons een beter gevoel te geven. Een schouder om op uit te huilen die er niets voor terug vraagt maar wanneer hij de gewenste beloning krijgt slechte momenten . Zij zijn onze echte vrienden.
Om deze reden, zoals ze vaak zeggen, zul je op de slechtste momenten weten wie het waard is om erbij te zijn, zelfs op de beste momenten. Waarom die mensen zijn een anker van de werkelijkheid, een steun, een schakel met ons leven en de mooie dingen die het ons geeft.
Om deze reden is onze tijd, al dan niet ingepakt, een prachtig geschenk. Een geschenk gebaseerd op wederkerigheid, een kostbaar bezit dat zorgvuldig moet worden geanalyseerd omdat niet iedereen het verdient om het te ontvangen.
Emotionele communicatie: de basis van slechte momenten
We zijn geneigd te denken dat de mensen om ons heen tussen de regels door kunnen lezen . Op de vraag: wat gebeurt er met je? we reageren meestal met niets of met voorwaardelijke vrijlating met een niet te ontcijferen betekenis. We maken de fout om het erg koud te hebben
Dit komt door een soort mystiek denken dat gebaseerd is op verwachtingen; wij vinden dat anderen zich te allen tijde moeten kunnen onderscheiden en weten hoe te handelen. We maken fouten en zijn daardoor oneerlijk.
Wees dus voorzichtig! Maak niet de fout te geloven dat anderen uw interne conflicten en uw ongemak kunnen raden. Als we niet duidelijk uitleggen wat er met ons gebeurt, is het waarschijnlijk dat de meeste mensen om ons heen de ernst van onze situatie niet zullen begrijpen.
Het is gevaarlijk om als ziener te spelen, en zoals ik zeker weet, hebben de meesten van ons dat al gezien als we uit elkaar gaan rijden van verwachtingen Het is normaal om een vreselijke fout te maken.
Als we het over relaties hebben, kunnen we zo denken: ik zou het voor je doen, anders had je het moeten merken. Nee. Het is belangrijk om anderen te laten weten hoe we ons voelen en om hulp te vragen. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, maakt het ons niet kwetsbaar.
We raden je ook aan selectief te zijn bij het vertellen van je gevechten en verhalen.
In dit opzicht moeten we begrijpen dat het gedeeltelijk onze verantwoordelijkheid is om de ene persoon binnen te laten en niet de andere; wij zijn het met onze verwachtingen die de acties van anderen bedreigen.
Om deze reden als iemand ons teleurstelt, moeten we ook ons gedrag op een zo objectief mogelijke manier analyseren . We moeten vermijden te zeggen dat ik het in zijn plaats niet zou hebben gedaan, en het conflict en de situatie beschrijven teleurstelling met verschillende woorden.
Om een beetje advocaat van de duivel te spelen, zullen we je vertellen dat het belangrijk is om de noodzaak te onderstrepen om te proberen afstand te nemen van onszelf en ons in de schoenen van anderen te verplaatsen in hun manier van denken, in hun emoties in hun realiteit. Als we daarin slagen, kunnen we ons meer dan één teleurstelling besparen.
Als de communicatie vloeiend is: emotionele steun
Het is geweldig om te kunnen rekenen op mensen die er zijn op het moment dat we ze nodig hebben en daar bestaat geen twijfel over. Die knuffels en die gedeelde stiltes maken ons compleet op momenten waarop emotionele leegte ons kwelt.
Als we ze de kans geven, staan er mensen klaar om hun handen uit te steken om ons niet in de afgrond te laten vallen en ons niet met geweld naar de bodem te laten storten. Ze begrijpen het risico dat ze lopen, maar dit schrikt hen niet af.
In hun aanwezigheid kunnen we het gezicht van oprechte genegenheid weerspiegeld zien, van de goedheid van de metamorfose van relaties, van de drang naar emotionele steun, van het ondoorgrondelijke verdriet dat niet gemakkelijk te dragen is, van onze afwezigheid, van ons ongeduld, van onze wanhoop, van ons zelfbedrog.
Deze mensen zijn degenen die naar ons luisterden op de momenten dat onze ogen werden overspoeld met tranen, degenen die de slagen stopten die we onszelf probeerden toe te brengen uit angst onszelf nog meer pijn te doen. .
Voor de aanwezigheid van de mensen van wie we het meest houden zijn immers geen grote gebaren of beleefdheidsbezoeken nodig laten we het liever hebben over het gezelschap van woorden die voortkomen uit de ziel van de zuurstof die we nodig hebben . Dus de mensen die er zijn, zelfs op momenten dat we niet prettig of aantrekkelijk zijn als we onze frustraties uiten, en oneerlijk zijn als lijden ons ervan weerhoudt tactvol te zijn, verdienen het om dicht bij ons te zijn, zelfs op de goede momenten.
Degenen die ondanks alles naast ons blijven en wanneer we in het donker wankelen, verdienen het om ons zelfs op de helderste momenten te vergezellen. Deze mensen
