Drugs en psychische stoornissen: wat is de relatie?

In het artikel van vandaag zullen we proberen de relatie tussen drugs en psychische stoornissen te verduidelijken. Allereerst zien we dat i In 2017 voerde de VN een mondiaal onderzoek uit naar drugsgerelateerde sterfgevallen, waarbij werd vastgesteld dat het aantal met 114% was gestegen.

De plezierige effecten die stoffen hebben op de hersenen en de manier waarop ze het beloningssysteem beïnvloeden, zijn verslavend. Hun langdurige consumptie kan neuronale achteruitgang veroorzaken, wat de motivatie, emoties, cognitie en uitvoerende controle beïnvloedt. Dit alles kan soms uitmonden in ernstige psychische stoornissen.

Wat wordt precies bedoeld met een psychische stoornis? Volgens de klinische definitie uit de DSM-5 bedoelen we een syndroom dat wordt gekenmerkt door een klinisch significante verandering van de cognitieve toestand, de emotieregulatie of het gedrag van het individu, wat wordt weerspiegeld in een disfunctie van biologische psychologische processen of de ontwikkeling van de mentale functie.

Geneesmiddelen en hun relatie met dopamine

De dopamine het is een neurotransmitter die door de hersenen wordt afgescheiden. Een van de functies die ons in deze context het meest interesseren is het belonen van plezier. Met andere woorden: wanneer we iets doen wat we leuk vinden, wordt dopamine afgescheiden, waardoor er een prettig gevoel in ons ontstaat. Als gevolg hiervan gaat ons lichaam opnieuw op zoek naar activiteiten die positieve sensaties genereren, zodat we opnieuw een gevoel van volheid kunnen ervaren.

Eten en geslachtsgemeenschap zijn bijvoorbeeld handelingen die ervoor zorgen dat het lichaam dopamine afscheidt, hetzelfde gebeurt met medicijnen. Deze activiteiten activeren grote hoeveelheden dopamine in specifieke gebieden, zoals de nucleus accumbens. Deze laatste neemt deel aan het beloningssysteem van de hersenen en aan de integratie van motivatie en actie. Het is een gebied dat hoge verbindingen onderhoudt met het limbisch systeem en de hippocampus.

Hoe werken medicijnen op de hersenen?

Neuronen zijn de cellen van het zenuwstelsel die verantwoordelijk zijn voor het ontvangen, transformeren, beheren en opslaan van informatie. Tussen het ene neuron en het andere bevindt zich een ruimte die de fundamentele synaptische ruimte wordt genoemd, omdat de neurotransmitters die chemische communicatie tussen neuronen mogelijk maken, daarin worden uitgescheiden. Dopamine komt dus vrij en wordt in deze synaptische ruimte aangetroffen.

Wanneer u een verslavende stof consumeert, neemt het dopaminegehalte in de synaptische ruimte toe. In die zin kunnen medicijnen de afscheiding van dopamine in deze ruimte verhogen, maar deze ook gedeeltelijk blokkeren heropname hetzelfde resultaat verkrijgen. Verhoogde niveaus van dopamine in de synaptische ruimte genereren aangename en euforische gevoelens.

Drugs veroorzaken immers op fysiologisch niveau hetzelfde effect als elke andere natuurlijke bekrachtiging, zoals een medeplichtig gesprek met een goede vriend. Het probleem ligt in de hoge intensiteit van hun effect, waardoor natuurlijke remedies op de lange termijn steeds minder effectief lijken. Dit is de reden voor de kracht van medicijnen.

Enkele theorieën over dopamine en medicijnen

Sommige hypothesen – hoewel er nog maar weinig ondersteunende onderzoeken zijn – vertellen hoe een tekort aan dopamine (door natuurlijke oorzaken of door gebrek aan bekrachtiging uit bronnen die plezier of een gevoel van welzijn veroorzaken) het zou ons vatbaar maken voor drugsgebruik.

Wanneer een persoon van nature niet de juiste hoeveelheid dopamine binnenkrijgt, kan het zijn dat hij of zij bepaalde stoffen gaat misbruiken om hetzelfde niveau van genot te verkrijgen. Hoewel er verschillende onderzoeken zijn naar deze theorie, moet worden onderstreept dat deze nog niet door empirisch bewijs is gevalideerd.

Drugs en psychische stoornissen

Zoals aan het begin van dit artikel al werd vermeld, kan drugsgebruik de trigger zijn voor een psychische stoornis die tijdelijk of permanent is.

De DSM-5-handleiding definieert middelenintoxicatie en -ontwenning zelf als een stoornis op zichzelf. Deze stoffen veroorzaken echter ook andere stoffen psychische stoornissen de. Sommige zijn meer incidenteel dan andere of komen op specifieke tijdstippen voor. De meest karakteristieke zijn: psychotische, bipolaire, depressieve en angststoornissen. Deze treden allemaal niet alleen op op het moment van de intoxicatie (het onmiddellijke effect van medicijnen), maar ook tijdens het ontwennen. Soms kunnen sommige medicijnen leiden tot gevallen van schizofrenie.

In deze zin worden psychotische stoornissen gekenmerkt door de verandering van cognitieve functies

Drugs en psychische stoornissen: perceptuele verandering

Dit zijn veranderingen die de zintuigen beïnvloeden:

Hallucinaties:je ziet objecten die eigenlijk niet bestaan ​​(bijvoorbeeld een ruimteschip). Illusies: het object bestaat in werkelijkheid, maar is vervormd (er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat een echt persoon de vermomde duivel is). Hallucinante parasitose:ook bekend onder de naam Syndroom van Ekbom bestaat uit het gevoel dat het lichaam besmet is met insecten zoals mieren. De ergernis brengt de persoon ertoe drastische beslissingen te nemen om de insecten te elimineren (bijvoorbeeld door messen of een schaar te gebruiken).

Drugs en psychische stoornissen: cognitieve verandering

Het kan in twee groepen worden verdeeld:

Veranderingen in de denkwijze:verlies van aandacht en associatief vermogen. De persoon die deze disfunctie vertoont, is niet in staat de stimuli die hij ontvangt af te bakenen. Anders gezegd: als we met iemand praten, vangen we tegelijkertijd verschillende prikkels op: andere stemmen, voorbijrijdende auto's, winkelverlichting... Gezonde mensen kunnen zich uitsluitend concentreren op de informatie die ze willen overbrengen; integendeel, een persoon die door deze disfunctie wordt getroffen, zal zich niet beperken tot het zeggen van wat hij wil zeggen, maar zal de winkelverlichting, passerende auto's en de stemmen van voorbijgangers in zijn toespraak introduceren.

Wijziging in inhoud:waanvoorstellingen. We bedenken dingen die niet echt zijn, maar geven ze de betekenis van de werkelijkheid. De gedachte is realistisch en zou echt kunnen gebeuren (jezelf ervan overtuigen dat je partner ontrouw is, ook al is dat niet het geval), maar de inhoud is volkomen ongeorganiseerd en totaal onlogisch (mensen volgen mij ziekelijke jaloezie ...).

Drugs veroorzaken schadelijke effecten op verschillende niveaus en daarom zijn hun effecten zo verwoestend. Ze beschadigen niet alleen je fysieke fitheid, maar ook je mentale fitheid. Dit is de reden waarom we kunnen praten over een relatie tussen drugs en psychische stoornissen.