Het verhaal van Edek en Mala is een liefdesverhaal dat werd geboren, opgroeide en vervolgens eeuwig werd in de hel : Concentratiekamp Auschwitz. Hun levens waren verzwolgen door de vergetelheid totdat journaliste Francesca Paci besloot hen te verlossen voor de herinnering van vandaag en de toekomst door het boek te schrijven Een liefde in Auschwitz .
Edek en Mala waren nog maar net aan hun leven begonnen toen ze op hun eigen manier slachtoffer werden van het concentratiekamp. Ze moesten zelfstandig en met geweld opgroeien. maar dat hebben ze bewezen liefde is sterker van welke gruweldaad dan ook en dat geeft betekenis aan alles.
Het verhaal van Edek en Mala zag het licht dankzij iedereen die hen kende in het concentratiekamp. Ook deze mannen en vrouwen werden geïnspireerd door hun liefde, ondanks de erbarmelijke omstandigheden waarin zij zich bevonden. Dit is ook een bewijs van het feit dat grote liefdes in staat zijn de levens van iedereen om hen heen te veranderen.
Als mijn stem op weg is naar de dood, zal mijn hart tot je blijven spreken.
-Rabindranath Tagore-
Edek en Mala twee gevangenen
De hoofdrolspelers van dit verhaal zijn Mala Zimetbaum en Edward Galinski, bekend als Edek. Edek werd als eerste naar de concentratiekamp van Auschwitz toen hij nog maar 16 jaar oud was . Hij was een jonge man van Poolse afkomst die naar de middelbare school ging; tijdens een nazi-inval werd hij gearresteerd en naar de gevangenis van Tarnow gestuurd.
Een paar maanden later, in juni 1940, werd hij overgebracht naar het concentratiekamp Auschwitz. Hij arriveerde daar met de eerste groep gevangenen en begon zich al snel aan te passen aan het begrip: wie en wat moest worden vermeden en aan wie hij zich moest vasthouden. overleven zoals hij altijd zei.
Twee jaar na zijn gevangenschap in het concentratiekamp lukte het hem wel overtuig de agenten om een hardwarewerkplaats te openen. Zijn initiatiefgeest en zijn veelzijdigheid in dat project leverden hem de sympathie op van sommige managers en uiteindelijk genoot hij een bevoorrechte rol. Hij profiteerde hiervan om de zwakste gevangenen die de zware fysieke arbeid niet konden weerstaan, naar het laboratorium te brengen.
Een liefde in Auschwitz
Mala Zimetbaum werd geboren in Polen, maar woonde sinds haar kindertijd in België. Als modelstudent viel ze vooral op in talen en wiskunde.
In 1942 werd ze in Antwerpen gearresteerd en naar het concentratiekamp gedeporteerd. Want hij kende vijf talen de nazi's namen haar onmiddellijk in dienst als vertaler en boodschapper.
Mala verdiende ook een bevoorrechte plek als Edek en maakte daar gebruik van om de meest behoeftigen te helpen. Edek en Mala ontmoetten elkaar toen hij werd gestuurd om leiding te geven aan een groep arbeiders in het kamp Birkenau. Het was liefde op het eerste gezicht . Ze begonnen elkaar in het geheim te zien wanneer ze maar konden; iedereen in het kamp noemde ze Romeo en Julia.
Liefde gaf aanleiding tot een diep verlangen in hem om de vrijheid te herwinnen . Ze waren zich ervan bewust dat de buitenwereld niets wist van wat er in de concentratiekampen gebeurde en om deze reden begonnen ze een ontsnappingsplan te ontwikkelen om de situatie bloot te leggen.
Ze wilden ook voor altijd samen zijn. Zo kreeg een plan vorm dat krankzinnig leek en misschien juist daarom werkte het.
Een niet zo happy end
Het ontsnappingsplan omvatte dat Edek droeg het uniform van een militaire officier SS . Aldus gekleed had hij Mala aan de rand van het kamp moeten bereiken.
Ze kleedde zich als man en droeg een gootsteen op haar hoofd om haar haar te verbergen. Het idee was om te doen alsof een officier een gevangene begeleidde die verantwoordelijk was voor het installeren van de gootsteen.
Zodra u de hoofdingang bereikt de twee zouden passen hebben getoond die ze hadden gevonden. Hoe moeilijk het ook lijkt te geloven, ze slaagden er op 24 juni 1944 in om het plan uit te voeren. Zo kregen ze de vrijheid en bereikten ze bijna de hele grens met Polen.
Maar op een dag ging Mala naar een winkel in een poging een ring te ruilen voor wat eten. Dit wekte argwaan bij de medewerkers die zich meldden de Gestapo .
Ze werden naar een aangewezen strafgebied in Auschwitz gebracht. Ze werden gescheiden en opgesloten, maar slaagden er nog steeds in elkaar berichten te sturen die op gescheurde stukjes papier waren geschreven. Edek zong vanuit zijn cel aria's in het Italiaans. Hij werd tot de galg veroordeeld en vóór zijn executie probeerde hij zichzelf zonder succes op te hangen. Voordat hij stierf riep hij Lang leve Polen!.
Mala sneed haar polsen door voordat ze werd geëxecuteerd en werd ook veroordeeld tot ophanging. Voor deze mislukte poging werd ze veroordeeld om levend verbrand te worden. De bewakers hadden echter medelijden met haar en lieten haar doodbloeden voordat ze haar naar de crematoria brachten. Edek en Mala stierven op dezelfde dag, slechts een uur na elkaar.
