Er zijn mensen die een kort moment in stilte en in discrete eenzaamheid huilen. Maar de enige manier om verdriet, frustraties en spanningen weer te laten wegvloeien is door emotioneel huilen. Een echte uitlaatklep is alleen mogelijk door de tranen die uit onze ogen stromen als bronnen die worden onderbroken door het snikken van een gebroken stem.
Deskundigen op het gebied van de psychobiologie betogen dat Er zijn maar weinig gedragingen die ons menselijker maken dan lachen en huilen . In feite hebben deze twee emotionele uitingen veel gemeen. Beide hebben bijvoorbeeld een doorzettingscomponent. Dit betekent dat wanneer ze starten zowel de gelach
De ziel rust wanneer ze haar tranen loslaat en de pijn moet huilen om echte verlichting te vinden.
Aan de andere kant weten wij dat heel goed emotioneel huilen dat een echte uitbarsting veroorzaakt, wordt op sociaal vlak niet goed gewaardeerd . Integendeel, een discrete traan die tijdens een politieke toespraak wordt gelaten, wordt eerder aanvaard
Misschien juist om deze reden proberen de meeste mensen het hardop huilen te vermijden. Zoek een donker hoekje waar niemand ziet dat ze hun tranen ventileren, maar ze doen dit in discrete stilte. Laat niemand ons horen, zie ons en ontdek wat er is gebeurd we zijn niet zo sterk als we lijken .
Psychiaters en neurobiologen twijfelen er echter niet aan: de uitbarsting, of deze nu alleen of in het bijzijn van iemand plaatsvindt, moet werkelijk louterend en bevrijdend zijn . Dat allemaal
Emotioneel huilen: een actie met meerdere voordelen
De meeste pasgeborenen barsten in tranen uit zodra ze ter wereld komen. Toch bestaat hun huilen niet uit tranen. Het hersenmechanisme dat het huilen van een pasgeborene vervult al een fundamentele biologische functie: het garanderen ervan . Het stelt hem in feite in staat contact te leggen met zijn leeftijdsgenoten om aandacht, zorg, troost en genegenheid te ontvangen.
Op dezelfde manier vervult huilen, naarmate we groeien en volwassen worden, de meest uiteenlopende functies voor ons, allemaal nuttig en interessant. Zelfs als we ze in werkelijkheid niet altijd op de juiste manier exploiteren.
Allereerst een van de doeleinden van huilen is het elimineren van de gifstoffen die het lichaam genereert spanning en van angst . Het is niet nodig dat ons iets ergs is overkomen
Een onderzoek door de school voor psychiatrie van de Universiteit van Los Angeles, Californië, heeft aangetoond dat huilen ook een waarschuwingsfunctie heeft. Het is als een alarmbel van ons geweten . Er zijn momenten waarop we ons gefrustreerd en overweldigd voelen door iets waarop we zouden moeten reageren, maar dat doen we niet.
Het simpele feit dat we tranen laten vallen, activeert echter geavanceerde biologische mechanismen die ons in staat stellen de dingen duidelijker te zien.
Wetenschappers hebben ons uitgelegd dat de emotioneel huilen het is eigenlijk een uitzonderlijke evolutionaire innovatie. Het gaat eigenlijk niet alleen om het loslaten van tranen. Een diepe authentieke kreet die ons volledig stoom laat afblazen
Met andere woorden: huilen herstelt ons het bevordert het leren en helpt ons creatiever te zijn en nieuw gedrag in gang te zetten, waardoor we ons veel beter kunnen aanpassen aan de omgeving om ons heen.
Huilen, kwetsbaarheid en troost
Werkverantwoordelijkheden zorgen er bijvoorbeeld vaak voor dat we behoefte hebben aan momenten van eenzaamheid waarin we een paar seconden alleen kunnen huilen. Van artsen tot verpleegsters, van brandweerlieden tot politieagenten... We moeten allemaal een ruimte creëren waarin we onze dagelijkse zorgen en spanningen kunnen uiten .
Toch zijn deze kleine momenten soms niet genoeg. Er is geen echte reparatie. En dus blijven we spanning, angst en een grote brok in onze keel verzamelen
Hetzelfde gebeurt bij dagelijkse problemen als gevolg van de onuitgesproken woorden van de verliezen die we nooit hebben geleden en de pijn die in ons pulseert maar die we proberen te negeren. Waarom vinden we het zo moeilijk om hulp te vragen? Waarom zorgt emotioneel huilen ervoor dat we ons zo kwetsbaar voelen in het bijzijn van anderen?
Weten hoe je steun kunt geven is niet voor iedereen weggelegd
De waarheid is hard maar heel duidelijk: niet iedereen is in staat mensen in nood te ondersteunen. Met woorden als En waarom huil je nu? o Kom op, stop, het is niets belangrijks, het enige wat we bereiken is de blokkade van die persoon vergroten. We vergroten haar negatieve emoties en demoraliseren haar nog meer.
- Als we iemands steun nodig hebben voor een emotionele uitlaatklep, is het belangrijk om naar de juiste persoon te zoeken.Niet iedereen is adequaat en niet iedereen is in staat de juiste strategieën te implementeren om ons dat gevoel van verbondenheid te geven psychologen
- Onszelf bevrijden door emotioneel te huilen waar iemand bij is, is geen teken van zwakte of kwetsbaarheid. Het is de stap die alleen een sterk persoon kan zetten om zijn spanningen, zijn angsten en zijn verdriet te ventileren. Hij doet dit met het doel zichzelf weer op te bouwen, zodat hij zijn wonden kan genezen en klaar kan zijn om hulp te ontvangen.
- AnderzijdsvolhoudenHet is niet genoeg om te zeggen dat alles in orde is. Het betekent dat je intuïtief moet zijn om zijn uitbarsting te vergemakkelijken en te begrijpen hoe je hem kunt stimuleren. Het betekent dat je weet hoe je moet zeggen: ik ben hier bij je, zonder dat het je oplegt en natuurlijk zonder te oordelen. Het betekent aanwezig maar discreet zijn, waardoor een gevoel van nabijheid ontstaat.
Kortom, hoe ingewikkeld het ook mag zijn om onszelf deze momenten van echte emotionele ontlading te gunnen, zowel alleen als in gezelschap, het is noodzakelijk om onszelf ze zo nu en dan toe te staan. Het leegzuigen van de ziel is een biologische en psychologische behoefte. In feite kan alleen een emotie die volledig tot uiting komt als werkelijk overwonnen worden beschouwd.
