
Herodotus van Halicarnassus was een historicus en geograaf van het oude Griekenland leefde tussen 484 en 425 voor Christus. Tegenwoordig wordt hij door velen beschouwd als de vader van de geschiedenis en door sommigen zelfs als de eerste antropoloog.
Hij was de eerste historicus die ons een beredeneerd en gestructureerd verslag van menselijke gebeurtenissen en handelingen heeft doorgegeven. Om dit te bereiken raadpleegde hij een grote verscheidenheid aan historische bronnen, zowel mondeling als schriftelijk. Zoals we zullen zien Herodotus hij was een voorloper van zijn tijd.
Geschiedenisles van Herodotus
De negen boeken van het eerste westerse historiografische werk
- Behoud bij geheugen van de gebeurtenissen die de Grieken en barbaren hebben meegemaakt.
- Zoek en verklaar de oorzaken van deze gebeurtenissen en de gevolgen voor het Griekse en Perzische volk.

De door Herodotus opgetekende gebeurtenissen concentreren zich op de Perzische oorlogen (492-478 v.Chr.) . Conflicten waarin het Perzische Rijk en Griekenland als hoofdrolspelers werden gezien, ook al neigt dit vaak af te wijken van het hoofdonderwerp.
De gebeurtenissen worden uitgedrukt in proza en wijken daarmee af van de schrijfstijl van Homerus (auteur van Ilias en van de Odyssee ) die een duidelijke invloed op Herodotus hadden. Het behoudt echter enkele kenmerken, zoals de vertelling door een derde persoon, het gebruik van formeel en verheven taalgebruik en de herdenking van gebeurtenissen en personages om vergetelheid te voorkomen.
Nog een groot verschil tussen de poëzie epos en de geschiedschrijving van Herodotus zijn de informatiebronnen . Terwijl voor Homerus de Muze de belangrijkste bron was van inspiratie Herodotus begon een proces van informatieverzameling. Zijn doel was om zijn verhalen uit te werken met continuïteit en een zekere historische betekenis.
Herodotus de reizigershistoricus
Door zijn grote nieuwsgierigheid was Herodotus ook een groot reiziger. Hij schreef over alles wat hij tijdens zijn reizen zag en hoorde. Dit komt duidelijk tot uiting in de bronnenverzamelingsmethode die werd gebruikt om zijn grote historische werk uit te voeren en die uit de volgende punten bestond:
- Toen hij niet direct informatie kon verzamelen, gebruikte hij de mondelinge getuigenissen van de inboorlingen van de bezochte plaatsen.
- Geraadpleegd geschreven bronnen geproduceerd door epische dichters en logografen .
- mogelijke oorzaken van de Perzische oorlogen . Het spreekt vooral over het koninkrijk Lydia in de tijd van koning Croesus. Volgens de historicus was hij de eerste agressor en aanstichter van de conflicten tussen Griekenland en Perzië.
- In het tweede boek vertelt hij ons over Egypte en zijn grote wonderen . De auteur beschrijft de relevante geografische aspecten en de belangrijkste Egyptische gebruiken. Het geeft ook een samenvatting van de lange geschiedenis van het land.
- Het derde boek legt bloot de oorzaken die de Perzische Cambyses ertoe aanzetten Egypte aan te vallen met als doel het te veroveren . Het ontwikkelt zich met het verslag van de militaire campagne en de persoonlijkheid van Cambyses en eindigt met zijn dood en de troonsbestijging van Darius I.
- Het vierde boek bestaat uit twee delen. De eerste betreft Scythië (een regio in Centraal-Azië) en de tweede betreft Libië.
- Van het vijfde tot en met het negende boek concentreert Herodotus zich oorlog tussen Grieken en Perzen . Het vijfde gaat over de opmars van het Perzische leger in Griekenland, in het bijzonder in Macedonië en Thracië. Het gaat ook over de geschiedenis, geografie en cultuur van Sparta en Athene zoals zij werden getroffen door het conflict. Dario's expeditie eindigde met de Griekse overwinning a Marathon . In het zevende boek wordt hij geconfronteerd met een reeks dramatische veldslagen, zoals die van Thermopylae. Ten slotte gaan het achtste en het negende boek respectievelijk over de veldslagen van Salamis en Plataea.
Doorheen zijn werk legt Herodotus uit hoe en waar hij de informatie eruit haalt die hij gebruikt om een gebeurtenis te beschrijven. Het benadrukt het belang en de moeilijkheid van het gebruik van verschillende bronnen om het historische verslag zo getrouw mogelijk te maken. Dit gebruik van directe mondelinge en schriftelijke bronnen maakte zijn stijl tot een mijlpaal. Effectief een voor en na markeren in historiografische productie.
De negen boeken van de Geschiedenissen
Zijn lange werk Verhalen Het is verdeeld in 9 delen. Ieder met hun eigen onderwerpen, plaatsen en evenementen:
De eerste historicus en antropoloog
Vanwege zijn gebruik van methoden voor het verzamelen van bronnen en zijn lange historische werk, wordt Herodotus door veel huidige historici beschouwd als de vader van de geschiedenis. . Dankzij de beschrijvingen van de gebeurtenissen die hij tijdens zijn reizen heeft meegemaakt, hebben we een verslag van een van de conflicten die een groot deel van Europa en het oude Azië kenmerkten. Beschrijvingen ondersteund door mondelinge en documentaire visuele referenties en niet alleen door de verbeelding van de auteur.
Hij wordt echter niet alleen beschouwd als de eerste historicus, maar ook als de eerste antropoloog. Dit komt door zijn gebruik van participerende observatie fundamenteel kenmerk van wat nu bekend staat als de etnografische methode en de grote belangstelling ervan voor de gewoonten en gebruiken van volkeren die niet Grieks waren.
 
             
             
             
             
             
             
             
             
						   
						   
						   
						   
						   
						   
						  