Sinds ik weg ben, kan het me niet meer schelen of je me zoekt of me mist. Voordat ik die deur sloot, liet ik een verhaal achter van onbeantwoorde toewijding. Een bedrijf dat nooit gewaardeerd werd. Een maskerspel dat niet meer leuk was toen ik vrolijk moest lijken terwijl ik binnen scherven aan het verzamelen was.
Stukken die zich losmaakten van het pleisterwerk van je masker en die ik probeerde weg te werken zonder te vernietigen, omdat ik geloofde dat er iets aan je ego vastzat. Elke keer dat ik het probeerde, werd ik vuiler en vuiler. Ik vulde mezelf met hersenschimmen die voortkwamen uit beloften die werden gedaan zonder aandacht te besteden aan het feit dat ze er voor mij toe deden.
Ik weet dat je me mist, maar ik ging weg omdat ik te veel was.
Ik heb de deuren gesloten om je geen pijn te doen. Ik deed het omdat je soms moet nadenken en stop met het zijn van rekwisieten in een werk waarvan de plot nooit wordt begrepen. Ik heb de deur gesloten, zodat ik niet alleen dit zou zijn, en nu maakt het niet uit of je me mist.
Valse hoop en breuken
Er zijn illusies en hoop verborgen na elke klap die wordt uitgedeeld. zelfvertrouwen en onze eigenliefde. Wij geven 100% en toch zijn wij bereid de vaste kostenrente van de twijfels en besluiteloosheid van de partner te betalen.
We voelen ons overwinnend als de ex erkent dat hij ons nodig heeft. We realiseren ons niet dat persoonlijke overwinning niet gebaseerd is op erkenning of berouw. De grote overwinning bestaat erin de deuren voor altijd te sluiten als je alles hebt gegeven en niets hebt ontvangen.
Het grootste succes bestaat erin te voorkomen dat we terugkeren naar een verhaal waarin de mogelijkheden voor verandering eindeloos waren en onze energie alleen lag in het wachten op een verandering van de kant van de ander. Een deur voor altijd sluiten is niet voor koude mensen. Het betekent warm zijn voor jezelf.
We vertrouwen onze emotionele rust aan de ander toe, alsof onze persoonlijke criteria niet genoeg zijn om te beseffen dat we onszelf van binnen uitgeput hebben en dat het spijt dat we te laat kwamen daar niets aan verandert. Een 'Ik mis je terugkeer' die geen enkele verandering biedt, stelt ons opnieuw bloot aan Russische roulette van een relatie vol hiaten.
Liefhebben betekent nooit het verlies van waardigheid
Liefde maakt ons niet waardig, maar brengt ons rust en vrede Een verenmotor verborgen in kleine gebaren en gewoonten die ons redden van het hectische tempo van de dag. Een matras waarop we unieke intimiteit verlangen in contact met onze huid, waardoor onze zintuigen exploderen en onze verbinding met de wereld wakker wordt.
Liefde wacht niet op tijdsverschillen om angst te compenseren.
De verlangde vrije liefde waarin iedereen zijn onafhankelijkheid bewaart, mag niet worden verward met de uitbuiting of het emotionele isolement van een van de twee leden. Dat is geen vrije liefde, maar eerder een expliciete vrijheid om de liefde die anderen ons bieden voor ons gemak te gebruiken.
Wanneer je een deur sluit, denk er dan over na waarom je dat deed. verleden het was beter als hij je zo ver bracht. Vergeet literaire verzoeningen om nog steeds een verhaal te schrijven dat je nergens heen brengt. Op een dag zul je niet langer iemand missen voor wie je ooit te veel was. Als hij je mist, is dat zijn probleem, omdat hij al tijd heeft gehad om de situatie op te lossen. Nu is jouw tijd gekomen en jij bent het belangrijkste in je leven.
