Misschien behoort ook jij tot deze categorie zeldzame, koppige en ouderwetse mensen die niet weten hoe ze moeten opgeven. Zelfs als het lichaam pijnlijk is en de littekens op de geest gaan drukken, gooit het nooit de handdoek in de ring . Het zorgt ervoor dat we onze dromen niet kunnen opgeven, want zelfs als dit het geval is verzaking het zou een theatrale daad kunnen zijn die ons van hen zou distantiëren.
We hebben het zeker over doorzettingsvermogen of het tegenovergestelde van luiheid van de ziel. Het tegenovergestelde van het defaitisme dat ons vaak wordt gesuggereerd door de samenleving zelf met haar muren en vestingwerken.
Soren wanneer de omgeving om ons heen alleen maar wanhoop inboezemt, is er maar één mogelijk tegengif: hoop. Een hoop waardoor de motor van doorzettingsvermogen kan werken.
Ik ben een van die mensen die weten wat ze willen en wat ze niet willen in hun leven. Van degenen die niet weten hoe ze moeten opgeven, die begrijpen dat de dingen niet uit de lucht komen vallen en dat we ons soms zelfs verlaten van alles en iedereen blijft er maar één optie over: doorgaan.
Tegenwoordig is het, vanwege het sterke economische en sociale gewicht dat op de wereld wordt uitgeoefend, gebruikelijk dat we ons door defaitisme laten leiden. Je baan verliezen, mislukken in een project of een horizon van verwachtingen achterlaten met een stabiele partner en een levensplan samen betekent een totale ineenstorting van ons basiscement en ook van onze identiteit.
Het is begrijpelijk. Echter als de nederlaag ons heeft doen vallen, moeten we weer opstaan in de naam van onze dromen. In plaats van toe te geven aan wanhoop is het noodzakelijk een proactieve houding aan te nemen om te beschermen tegen lijden.
Dus haal diep adem en ga door voorschot want opgeven is verboden.
Wijzig de traagheid en transformeer onszelf in pure beweging
Dichters met hun uitzonderlijke kunst die emoties vorm kunnen geven, hebben depressie gedefinieerd met werkelijk indrukwekkende termen als de mond van de wolf, een bodemloze put, de buik van de walvis of de donkere nacht van de ziel. Deze concepten verwijzen naar een idee dat de neurowetenschappen al jaren en jaren bestuderen, namelijk de factor tijd in het depressieve brein.
We worden geconfronteerd met een vertraging. Het is alsof het leven, het geluid en het tikken van de klokken zijn gestopt. De hersenchemie brengt ons in een staat van voortdurende melancholie waarin alles stagneert. In deze situatie is er een objectief feit om op te merken: de onzekerheid over de toekomst wanneer we onze baan verliezen of wanneer we onze baan kwijtraken we vertrekken met onze partner het dwingt ons in een emotionele hoek waar we gevangen zitten en er niets vooruitgaat.
Alles stopt en dat is het moment waarop de hoop wegkwijnt en een ongewenste gast opduikt: depressie. Als dit is wat je nu voelt, onthoud dan dat opgeven een keuze is en in beweging komen een verplichting.
Deze concepten worden ons uitgelegd in The Little Book of Big Decisions. In deze interessante tekst vinden we wel 50 voorbeelden van beslissingen die worden genomen wanneer we worden geconfronteerd met complexe persoonlijke labyrinten.
De oplossing voor deze strategieën is min of meer altijd hetzelfde: je hebt wilskracht nodig. Maar hoe bereik je dit met al dit emotionele lijden? Daar moeten we heel duidelijk over zijn wilskracht dat er werk en onderwijs moet worden gedaan en dat dit door volledige aandacht en inspanning zal worden versterkt.
De moed om niet op te geven moet een van onze levenswaarden zijn, een pijler van onze ziel, de wortel die onze essentie voedt.
Soms betekent opgeven dat we ons ervan bewust zijn dat we al genoeg hebben gehad
Tot nu toe hebben we gezien dat het noodzakelijk is om vooruit te gaan om tegenslagen het hoofd te kunnen bieden. Vermijd de stilte en verdoving van de hersenen veroorzaakt door de afwezigheid van hoop van perspectief en dromen. Welnu, er is nog een punt dat moet worden overwogen.
Soms is opgeven vooral nodig om te accepteren dat een proces ten einde is. Het komt voor dat er geen andere optie is dan een deel van ons leven weg te leggen en vooruit. Alles opnieuw beginnen, zelfs met het risico dat we zouden verliezen wat we hadden behouden.
Je hebt het geprobeerd, het ging slecht. Het maakt niet uit: probeer het opnieuw en faal beter dan voorheen.
(Samuel Beket)
In dit geval is de moeilijkheid dubbel en zelfs nog delicater. We kunnen elke dag vechten voor een promotie op het werk om de persoon van wie we houden aan onze zijde te houden; Als er echter geen liefde is, zijn gevechten nutteloos. Als er geen mogelijkheid is tot professionele verbetering het heeft geen zin om te blijven dromen van het onmogelijke. Zelfs het accepteren van dit alles vergt moed en het overwinnen ervan betekent dat je echte kampioenen moet zijn.
Er zijn veldslagen die vanaf het begin gewoon verloren zijn. Als we het kunnen zien of de grens van onze inspanning kunnen bereiken, zijn we net zo waardevol. Al deze strijd biedt geen lessen, zelfs niet de strijd waarin we ver verwijderd zijn van het oorspronkelijke doel.
Houd er echter rekening mee dat opgeven als je geconfronteerd wordt met een bepaald feit of een bepaalde persoon, niet betekent dat je verliest tegen het leven. Soms is een verlies ook de verovering van onszelf en er is niets nobeler en wijzer dan dit.
