Ik oorsprong Het is een onafhankelijke productie die in hetzelfde jaar op het Sundance Film Festival werd vertoond en werd uitgeroepen tot Beste Film van het Sitges Film Festival 2014. Geregisseerd door Mike Cahill en met in de hoofdrollen de acteurs Michael Pitt, Brit Marling en Àstrid Bergès-Frisbey, biedt deze film ons een drama met een interessante sciencefiction-look, maar dat verrassend plausibel is.
Wetenschap en spiritualiteit vermengen zich; een aspect dat zeer onwaarschijnlijk lijkt, maar dat behoorlijk succesvol is. Het plot begint vorm te krijgen matryoshka met een rode draad: de ogen. In eerste instantie ontmoeten we de wetenschapper Ian Gray die een studie probeert af te ronden die als uiteindelijk doel heeft spiritualiteit te demystificeren. Hiervan uitgaande zal het ene plot ons in contact brengen met het volgende, om uiteindelijk uit te leggen waarom de ogen de spiegel van de ziel zijn.
De ogen als uitgangspunt
Geobsedeerd door de ogen wil Ian Gray een oorsprong traceren naar een startpunt van de evolutie van het oog, dat met concreet bewijs aantoont dat daar is geen ruimte meer voor geloof in onze samenleving . Ian is geobsedeerd door wetenschap, empirisch bewijs en data; maar tot zijn grote verrassing zal hij liefde vinden in een nogal atypische jonge vrouw: Sofi, een buitenlands meisje met een sterke spiritualiteit die sterk in strijd is met Ian's scepsis.
Ik oorsprong duikt in een van de meest controversiële kwesties uit de geschiedenis: wetenschap versus religie . Hij verdiept zich in verschillende religies en geeft antwoord op reïncarnatie. De ogen zullen het startpunt zijn en op hun beurt de ontdekking die Ian ertoe zal brengen alles wat hij weet over alles wat hij heeft bestudeerd in twijfel te trekken. De film vertoont echter enkele tekortkomingen: surrealistische dialogen die onwaarschijnlijk zijn in een normaal gesprek met een stel, zelfs als rekening wordt gehouden met Sofi's aard, zijn nog steeds onwaarschijnlijk.
Misschien is het een te voorspelbare film die veel thema’s wil aanpakken en die soms aan de oppervlakte blijft. Het bereikt misschien niet de harten van de meest sceptische mensen, maar het biedt zeker een positieve benadering, een goede ontwikkeling en slaagt erin een boeiend plot te schetsen dat boeit. Kan reïncarnatie bestaan? Wat als onze ogen niets meer waren dan het spoor van andere vorige levens van andere zielen die ooit in diezelfde blik verbleven?
Casebestemming en oorsprong
Volgens Ian is er niets dat de wetenschap niet kan verklaren, de spirituele wereld bestaat niet, alles verloopt via de wetenschap door de observaties en demonstraties die we kunnen putten uit de wereld om ons heen. Lot en toeval ze worden niet overwogen in zijn kijk op de wereld, maar dit alles verandert wanneer hij Sofi ontmoet een jonge vrouw die hij toevallig kent, van wie hij bijna niets weet en wier gezicht hij niet eens heeft gezien.
Ian en Sofi ontmoeten elkaar op een feest dat voor Halloween wordt georganiseerd op een avond die vooral verband houdt met spiritualiteit en zielen. Ze is gekleed in een masker en kan alleen haar unieke en fascinerende ogen zien die Ian nooit zal vergeten. Nadat hij haar uit het oog heeft verloren, zal hij naar haar zoeken totdat een reeks kansen hem naar haar leidt. Opeens zal Ian het nummer 11 vaak gaan zien en als hij dit volgt, zal hij Sofi vinden.
Waarom de 11e? Hoewel het getal in de film op volkomen willekeurige en onverklaarbare wijze in Ians leven voorkomt, zouden we kunnen denken dat het niet met het lot te maken heeft. het getal 11 wordt traditioneel geassocieerd met spiritueel leven . 11 is tweemaal 1, de som van de cijfers geeft 2, wat ons doet denken aan tweedimensionale dualiteit met twee werelden; bovendien overtreft het het getal 10 dat geassocieerd wordt met perfectie maar ook met de materiële wereld, dus 11 zou ons naar een dimensie buiten de spirituele sfeer brengen.
Mystiek en wetenschap in I Origins
De Pythagoreeërs ze zagen een zekere numerieke correspondentie in de natuur; De rede gaf de natuur toegang tot ware kennis en dit werd op zijn beurt geassocieerd met wiskunde en getallen. Volgens deze filosofen komt alles voort uit het Ene, dat het fundamentele principe is waaruit al het andere voortkomt. apeiron . De 1 wordt geassocieerd met een bepaalde goddelijke natuur en andere komen daaruit voort. De totaliteit wordt uitgedrukt door 10, dus 11 wordt geassocieerd met een dimensie buiten de aardse wereld.
Bovendien bezaten de Pythagoreeërs een zekere mystieke visie op de wereld; we mogen niet vergeten dat ze naast school ook een vereniging van geheime en religieuze aard waren. De Pythagoreeërs geloofden in de transmigratie van zielen, dat wil zeggen dat de ziel deel uitmaakte van een goddelijk plan en niet tot de aardse wereld behoorde ; hij bewoonde het lichaam en na zijn dood zou hij een nieuw lichaam bezetten en dit zo vaak doen als nodig was om de staat van vrijheid te bereiken.
Om deze zuivering (of bevrijding van de ziel) te bereiken was het noodzakelijk om bepaalde gedragsregels te volgen; onder hen valt het vegetarisme op, sterk geassocieerd met reïncarnatie en dat aanwezig is in andere religies zoals het boeddhisme. In Ik oorsprong Sofi lijkt niet tot een specifiek religieus geloof te behoren, maar gelooft in reïncarnatie en voelt zich diep verbonden met bepaalde overtuigingen die uit India komen.
Dus laten we dat eens zien Ik oorsprong valt niet alleen samen met de stellingen van Pythagoras over de mystiek van het getal 11, maar komt ook overeen met de opvattingen over reïncarnatie . Sofi is het zelfs eens met de Pythagoreeërs zuidelijk vegetarisme een aspect dat haar in staat stelt wetenschappelijke experimenten in twijfel te trekken in hoeverre het ethisch is om op dieren te experimenteren en regenwormen te martelen - zoals in het geval van Ian - of dit nu is om de juistheid van een theorie te bewijzen of uit eenvoudig menselijk egoïsme.
Tegenwoordig aarzelen we niet om Pythagoras en zijn discipelen te associëren met wiskunde, meetkunde en in wezen rationele en wetenschappelijke kennis. Maar ze graven diep in die van hen filosofie we merken het belang op dat aan het religieuze aspect wordt gehecht. In Ik oorsprong spiritualiteit en wetenschap komen samen en vermengen zich en nodigen ons uit om na te denken over de wereld om ons heen.
Dualiteit in de oorsprong
Plato ondersteunde het bestaan van twee werelden, waarvan er één aan onze zintuigen ontsnapt, ook al bestaat deze. Deze wereld zou degene zijn die ons toegang geeft tot de waarheid die onze ziel bevrijdt. In dit verband stelt Sofi een interessante vraag aan Ian: hij voert experimenten uit met enkele wormen die slechts twee zintuigen hebben. Maar Wat zou er gebeuren als we, net als regenwormen die geen gezichtsvermogen bezitten, niet over een ander zintuig zouden beschikken dat ons ervan weerhield verder te zien?
De regenwormen waarmee Ian zijn experimenten uitvoert, kunnen niet zien en weten daarom niet wat licht en kleuren zijn; Maar hoe kunnen we er zeker van zijn dat we niet nog een zintuig missen? Een zintuig waarmee we iets kunnen waarnemen dat voor ons ligt en dat we niet weten omdat we er geen toegang toe hebben?
De mannen beschreven door Plato in zijn grot mythe ze klampten zich net als Ian vast aan hun gevoelige realiteit aan die schaduwen die ze als echt waarnamen omdat ze waarneembaar waren; ze zetten echter een echte wereld opzij die ze afwezen als niet toegankelijk zonder zich af te vragen of deze echt was of niet. Alles wat ons onbekend is of wat we niet kunnen verklaren, maakt ons bang; dit is de reden waarom we vasthouden aan wat we zien dat via onze zintuigen tot ons komt.
Ik oorsprong het speelt met wat wij als rationeel beschouwen, met de grenzen van onze kennis, en probeert ons een realiteit voor te stellen die zich voor onze ogen zou kunnen bevinden, maar die we eenvoudigweg niet kunnen waarnemen.
De film ontwikkelt een plot en presenteert ons vervolgens een metafoor die we door de geschiedenis heen vaak hebben gehoord: de ogen zijn de spiegel van de ziel.
Is het ooit
– Ik oorsprong –
