De wet van Illich en negatieve productiviteit

De wet van Illich introduceert het concept van een negatieve productiviteitsdrempel. Dit is het moment waarop we problemen beginnen te krijgen om de focus te behouden en fouten te maken.

Voor onderzoekers is productiviteit altijd een onderwerp van groot belang geweest. Studies over dit onderwerp hebben geleid tot het formuleren van de wet van illich waarin de verschillende fasen van de productiviteit op het werk diepgaand worden geanalyseerd.

Historisch gezien heeft de arbeidswereld haar fundamenten gebaseerd op economische en politieke doeleinden. Maar laten we niet vergeten dat mensen ook deel uitmaken van de productiecyclus. Voor een lange tijd de menselijke factor er is niet goed rekening mee gehouden, ondanks dat het een dominant aspect van de economische productie is.

De vragen die opkwamen tijdens de zoektocht naar de beste methode om productiviteit te bereiken hebben geleid tot de geboorte van verschillende theorieën. En in deze gevallen werd uiteindelijk rekening gehouden met de menselijke factor: een element waarin het potentieel en de grenzen van cognitieve vaardigheden en motivatie zijn opgenomen. Onder deze theorieën vinden we de wet van Illich.

Complexiteit is je vijand. Iedereen kan iets ingewikkelds doen, zelfs een dwaas. Het moeilijke is om te vereenvoudigen.

-Richard Branson-

Ivan Illich, grondlegger van de wet van Illich

De Oostenrijkse historische schrijver en denker Ivan Illich was de bedenker van de gelijknamige productiviteitswet . Hij werd beroemd toen hij het boek publiceerde Ontschoolende samenleving waarin hij scherpe kritiek uitte op het onderwijssysteem. Bevorderde de zelflerend als middel voor training en conversatie, als hulpmiddel om analyse te bevorderen.

In 1980 formuleerde hij de wet van Illich. Na een aantal jaren studie, waarin hij lesgaf aan de Pennsylvania State University, kwam hij tot de volgende conclusie: Na een bepaald aantal uren neemt de productiviteit van de bestede tijd eerst af en wordt vervolgens negatief.

Met andere woorden: volgens Illich is het onafgebroken werken gedurende vele opeenvolgende uren uiteindelijk niet productief. Dit betekent dat langer werken het houdt niet rechtstreeks verband met de toegenomen productie. In feite gebeurt precies het tegenovergestelde: een teveel aan werkuren leidt tot verzadiging en uiteindelijk tot totale verstopping.

de wet van illich

Volgens de wet van Illich ligt het geheim om dit te voorkomen in de adequate organisatie van werktijden en rustpauzes. Neem bijvoorbeeld iemand die in twee uur een paar schoenen produceert. Zelfs als hij twaalf uur werkt, zal hij niet in staat zijn zes paar schoenen te produceren. Na een bepaalde tijd begint de opbrengst zelfs te dalen totdat deze nul wordt.

Het is daarom waarschijnlijk dat het uiteindelijk slechts vier paar schoenen zal produceren in plaats van de verwachte zes. Als het in het begin maar twee uur duurde na een tijdje heeft hij drie of vier uur nodig om hetzelfde werk te doen. Ook kan het zijn dat u fouten maakt en dat het eindproduct niet dezelfde kwaliteit heeft.

Met intellectueel werk kan de situatie werkelijk kritiek worden. Maar bij zowel fysiek als intellectueel werk veroorzaakt werken zonder rust mentale vermoeidheid die de mogelijkheden vermindert. Als dit in de loop van de tijd aanhoudt, verschijnen er ook emotionele symptomen van angst en depressie werkstress prikkelbaarheid enz.

Werk effectief

Om te voorkomen dat u overmatig moe wordt, is het volgens de wet van Illich noodzakelijk om werk en rust voortdurend af te wisselen. Daartoe stelt hij het concept van timeboxen voor. Dit zijn dozen waarin manieren worden verzameld en beschreven om tijd te organiseren, zodat de prestaties niet worden bestraft.

De drie belangrijkste tijdboxen zijn als volgt:

2 minuten rust voor elke 10 minuten werken. Hoewel dit voor velen misschien een zeer korte periode lijkt, is gebleken dat deze box een hoge efficiëntie kan genereren. Als de belasting niet te zwaar is, keren alle cognitieve vaardigheden binnen tien minuten terug naar hun maximale prestaties.

5 minuten rust voor elke 25 minuten werken.Een productieve rand die overeenkomt met de zogenaamde Pomodoro-techniek . Dit is het populairst en veel mensen hebben de effectiviteit ervan bevestigd.

12 minuten rust voor elke 12 minuten werken.Ook deze timebox is zeer effectief gebleken. Het is vooral handig voor mechanische of niet-stimulerende taken.

Momenteel lijkt het voor ons normaal om lange dagen te werken en in het begin kan het lastig zijn om deze methode toe te passen. Maar het gaat gewoon om wennen . Het kost weinig tijd om u vertrouwd te maken met dit systeem.

Het is een goed idee om volgens een gebruikelijke routine te werken. Hierdoor kunt u de productiviteit aan het eind van de dag evalueren. Doe de volgende dag hetzelfde en vergelijk de resultaten. Ze zullen je verrassen!