Immuunrespons en zijn componenten

Onze soort wordt voortdurend bedreigd door een groot aantal ziekteverwekkers. Om zichzelf te verdedigen geeft het lichaam dus a immuunrespons waardoor het systeem kan worden versterkt. Op deze manier is het de taak van het immuunsysteem om de integriteit van het lichaam te garanderen. Bovendien is het verantwoordelijk voor het detecteren van cellulaire degeneratie en het voorkomen van de ontwikkeling van kanker.

Hoewel het niet eenvoudig uit te leggen is, zijn de verschillende componenten van het immuunsysteem georganiseerd om ons tegen elke aanval van buitenaf te beschermen. Het probleem is echter dat er bepaalde agenten zijn die de verdediging van dit systeem, en dus die van jou, kunnen compromitteren of overwinnen immuunrespons .

Structurele componenten van de immuunrespons

De structurele componenten van de immuunrespons zijn verdeeld in twee typen: primair en secundair. De primaire cellen produceren en differentiëren lymfocyten, terwijl de secundaire antigenen detecteren en analyseren.

Primaire structurele component

De thymus

De thymus is een primair, gespecialiseerd lymfoïde klierorgaan dat deel uitmaakt van het immuunsysteem. In deze klier rijpen T-cellen (lymfocyten). T-cellen zijn essentieel voor immuunsysteem adaptief en daardoor past het lichaam zich specifiek aan aan externe indringers.

De thymus bevindt zich in twee lobben achter het borstbeen. Het is dus een orgaan dat gevoelig is voor glucocorticoïden en zijn functie is het opleiden van T-lymfocyten (ze volwassen maken).

Het beenmerg

Het is een weefsel dat aanwezig is in de lange botten, zoals het borstbeen, de ribben, de wervels, de schedelbeenderen, bekken en ook de schoudergordel. Het wordt ook gevormd door eilandjes van hematopoietische cellen dit orgaan is verantwoordelijk voor de differentiatie van immuuncellen, vooral B-lymfocyten.

Secundaire structurele componenten

De milt

De milt is een orgaan dat deel uitmaakt van het lymfestelsel en bevindt zich linksboven in de buik. Hij is verantwoordelijk voor:

• Filter het bloed.
• Verzamel oude erytrocyten.
• Vang bloedantigenen op.

Lymfatische knobbeltjes

Lymfatische ganglia (of lymfatische knobbeltjes) zijn organen van het immuunsysteem. Ze hebben een eivormige vorm en zijn verspreid over het lichaam en verenigd door lymfevaten. Ze zijn verantwoordelijk voor het filteren van externe deeltjes en zijn daarom van groot belang voor het correct functioneren van de immuunrespons.

Dit zijn twee organen die zich bezighouden met de transactie van de neus- en mondholte. Hun groei is afhankelijk van de leeftijd en bereikt zijn maximum tijdens de kindertijd en neemt daarna af. In geval van infectie wel ja ze vergroten .

Peyers pleisters

Ze bevinden zich in de darmwand. Dit zijn ophopingen van lymfatisch weefsel die de wanden van de dunne darm intern bedekken. Het zijn gesensibiliseerde cellen die gespecialiseerd zijn in het identificeren van antigenen die verband houden met voedingsmiddelen.

Niet-lymfatische organen

Naast de al genoemde andere niet-lymfatische componenten antilichamen of immunoglobulinen maken deel uit van de structurele componenten van de immuunrespons. Deze zijn gevonden:

• In secreties van het maagdarm- en ademhalingsstelsel.
• In de speekselklieren.
• In het traankanaal
• In de borstklieren.
• In de slijmvliezen.

Cellulaire componenten van de immuunrespons

De cellulaire componenten van de immuunrespons bestaan ​​voor 54% uit plasma. Plasma is het onderdeel van de bloed erytrocyten en leukocyten .

Van ik leukocyten we kunnen vinden:

Granulocyten. Deze zijn ingedeeld in:
• Neutrofielen: werken bij ontstekingen. Ze komen vaker voor in menselijk bloed.
• Eosinofielen: Werk tegen parasieten.
• Basofielen: Ze worden geactiveerd tegen allergieën.
Monocytenvan macrofagen. Lymfocyten. In deze groep kunnen we B-lymfocyten en T-lymfocyten onderscheiden. Bovendien worden NK-lymfocyten geactiveerd wanneer een specifieke reactie wordt gegeven.

Lymfocyten

B-lymfocyten en T-lymfocyten komen tussen in de specifieke immuunrespons. NK-lymfocyten ( Natuurlijke moordenaar in het Engels) worden in plaats daarvan geactiveerd met het niet-specifieke antwoord. Hieronder leggen we uit wat elk type lymfocyt doet.

T-lymfocyten

T-celpioniers worden gevormd in het beenmerg en migreren vervolgens naar de thymus en worden daar opgeleid. Ze zijn onderverdeeld in verschillende typen:

Helper-T-lymfocyten(helpers). Zij zijn degenen die de immuunrespons initiëren. Bovendien verhogen ze de effectiviteit van fagocytose van macrofagen. Ik ben Cytotoxische T-lymfocyten.Ze zijn verantwoordelijk voor het vernietigen van cellen die zijn geïnfecteerd door virus en tumorcellen. Suppressor T-lymfocyten.Ze concluderen de immuunrespons.

B-lymfocyten

De functie van deze lymfocyten is de productie van antilichamen (immunoglobulinen). Immunoglobulinen zijn op hun beurt glycoproteïnen die qua structuur en functie verschillen

IgM. Ze zijn verantwoordelijk voor de primaire immuunrespons. IgD. Ze worden aangetroffen op het oppervlak van B-cellen. IgG. Secundaire immuunrespons. Ze zijn in staat de placenta te passeren. IgA. Ze worden aangetroffen in het slijmvlies en speeksel. Ze kunnen ook in de moedermelk voorkomen. IgE. Ze worden geactiveerd wanneer er een allergische reactie optreedt.

De rol van immunoglobulinen is geconcentreerd in:

• Vermijd de vereniging van antigenen met cellen .
• Bedek en aglutineer de antigenen.
• Bevorder fagocytose door macrofagen en neutrofielen.
• Initiëren van ontsteking en mobilisatie van macrofagen.
• Werk samen met het complementsysteem dat het antigeen vernietigt.

Op basis van de geïdentificeerde dreiging worden bepaalde cellen en daarmee een specifiek onderdeel van het immuunsysteem geactiveerd. Dit is hoe het lichaam ons beschermt tegen de verschillende antigenen die ons dagelijks binnendringen.