Toen psycholoog Dorothy Tennov haar boek schreef Liefde en beperking: de ervaring van verliefdheid hij bedacht ook de perfecte term om een toestand van waanzin te definiëren die ontstaat binnen sommige processen van verliefdheid, hoewel niet in alle, en die we tegenwoordig kennen als limerenza .
Limerentie bestaat uit die algemene staat van waanzin die ons beroert en ontroert, waardoor we niet aan iets anders kunnen denken dan bemind worden. . De typische uitdrukking: je hoofd verliezen uit liefde beschrijft dit mentale proces perfect.
Een kwestie van beperking of een kwestie van obsessie?
Limerentie kan alleen een fase van fysieke en mentale opwinding vertegenwoordigen waarvan de belangrijkste oorzaak de liefde voor een andere persoon is. Tot op zekere hoogte verschillen de symptomen van dit probleem niet van normaal als we het hebben over a verliefd worden natuurlijk.
Overmatig zweten, hartkloppingen, verwarring, het gevoel van zweven in de lucht en opgewonden hormonen zijn de belangrijkste kenmerken van deze typische fase van romantische liefde. Desondanks verandert deze natuurlijke fase soms in afhankelijkheid als we het psychologische lexicon willen gebruiken.
Wanneer je binnen een relatie je hoofd begint te verliezen vanwege de liefde, begint de obsessie in je hersenen te heersen van degenen die lijden onder deze persoonlijke malaise die, ook al heeft deze in de meeste gevallen geen ernstige gevolgen, de stille oorzaak is geweest van de beroemdste literaire sterfgevallen in de geschiedenis.
In feite was de beperking de oorzaak van de dood van Romeo en Julia, of nog belangrijker, van de onmogelijkheid om samen te zijn vanwege het verbod dat werd opgelegd door rivaliserende families. Op dezelfde manier is de geschiedenis behandeld romantiek en heftigheid dankzij de liefdesverhalen die in veel gevallen fictie zijn geworden. Maar is dit gevoel werkelijk zo wreed dat het eigenlijk zoet en aangenaam zou moeten zijn?
Wie zou zijn hoofd niet willen verliezen uit liefde?
Het meest tegenstrijdige aspect van beperking is dat er geen enkele persoon ter wereld is die nooit letterlijk zijn verstand heeft willen verliezen uit liefde. Dit is de reden waarom de tegenspraak op een presenteerblaadje wordt geserveerd, samen met een mentaal debat tussen de stabiele constructies van reeds gesmeed relaties en de wens om nieuwe te leren kennen.
Limerence heeft ook een platonisch element dat het object van verlangen transformeert in een ideaal karakter dat men moet bezitten.
Ik wil je, dus het is alsof ik gek word
Hij zong goed Liza Minnelli in de Broadway-musical Dwaasheden toen ze zei dat ik je zo graag wil, is het alsof ik gek word en velen van ons weten net zo goed als zij wat het betekent om tot waanzin toe lief te hebben.
Desondanks kennen we ook de gevolgen van deze liefde en hoewel we onszelf nooit de mogelijkheid mogen ontzeggen om verliefd te zijn op het gebied van gevoelens, brengen extremen altijd tragische gevolgen met zich mee, zowel vanuit fysiek als emotioneel oogpunt.
Limerentie wordt juist een ziekte als de liefde van de geobsedeerde persoon onbeantwoord blijft . Het is normaal dat twee mensen verliefd worden, maar als slechts één van de twee er last van heeft, brengt dit talloze gevolgen met zich mee die ons er zelfs van kunnen weerhouden ons leven normaal te leiden.
Je verstand verliezen over liefde kan ernstig worden en zelfs triggeren depressies diepgaand bij degenen die er last van hebben, wat zelfs tot zelfmoord kan leiden. Wie heeft ons desondanks in dit korte leven geleerd dat we met mate moeten liefhebben?
Niemand wordt geboren en weet alles
