
Ik weet niet wanneer dit verhaal begon en ik weet ook niet hoe ik al deze opwinding van gevoelens moet verklaren, weet je? Het is moeilijk om woorden te geven aan de mysteries van het hart; Hoe hard ik het ook probeer, ik heb het gevoel dat ik het niet aankan... Ik schrijf je deze liefdesbrief om je te bedanken voor je bestaan.
Het is niet dat er geen woorden zijn om dit gevoel te definiëren, maar het is zo mooi dat het idee om het terug te brengen tot een paar opgeschreven regels mij onbelangrijk maakt. Ik zal niet tegen je liegen, ik ben ook bang dat ik niet kan overbrengen wat mij overkomt. Maar ik weet ook dat als je naar mij kijkt, de schittering in mijn ogen je alles vertelt wat niet geschreven kan worden.
Daarom met de bedoeling dat je mij begrijpt en weet wat er in mij omgaat Ik heb je deze liefdesbrief geschreven. Lees het alstublieft in stilte.
Bedankt dat je mijn pad kruiste
Het verstrijken van de tijd heeft mij doen beseffen dat het leven vol verrassingen zit kleine details met geweldige effecten en genegenheid, maar vooral met mensen die net als jij een onverwachte wending aan onze verhalen geven. Wil je weten waarom? Lees verder!
Noch jij, noch ik verwachtten van elkaar dat ze tegen elkaar zouden liegen ! Het punt is dat we elkaar die dag hebben ontmoet. Ik weet niet of het toeval was, serendipiteit – zoals de meeste romantici zouden zeggen – of het resultaat van overmacht, maar de overeenkomst was er onmiddellijk. En ik heb het niet alleen over de blikken die we elkaar gaven, ik heb het over dat gevoel dat van diep van binnen barst en je van binnen dronken maakt zonder te weten hoe. Ik herinner me alles perfect. En vanaf dat moment begon alles logisch te worden.
Het maakt niet uit waar we heen gaan, wat we doen of waar we over praten sinds ik je gevonden heb, het is alsof de buitenwereld er niet meer toe doet. Ik weet niet hoe je het doet, maar je bent de mijne geworden toeval favoriet. Het is moeilijk om het onder woorden te brengen, maar de waarheid is dat ik hou van de manier waarop je me laat voelen.
Jij bent de motor van mijn gedachten, de as van mijn glimlach, mijn favoriete toevluchtsoord... De reden voor deze liefdesbrief.
Bedankt voor je moed
Je hebt me geslagen, dat geef ik toe. Beetje bij beetje heb ik een plekje in mij voor jou gereserveerd, ik kan het niet ontkennen . Je blik is een van mijn favoriete bezigheden geworden, ook al schaam ik me soms nog steeds en moet ik me afwenden als je ogen de mijne ontmoeten.
Ik luister graag naar je omdat het me helpt je te leren kennen en me in zekere zin onderdeel te voelen van je verhaal. Ik wil je hiervoor bedanken omdat je vanaf het begin de moed had om mij niet alleen je lichten maar ook je schaduwen te laten zien. En dit verdient bewondering.
Ik kan geen mooiere manier bedenken dan een band met iemand opbouwen, behalve door de diepgang van hun verhaal zijn wonden en de zijne ervaringen .
Ik schrijf je deze liefdesbrief om de reden voor mijn glimlach uit te leggen
Ben je je bewust van het gevoel dat je mij geeft? Ik denk niet dat je je dat ooit kunt voorstellen. Je bent mijn keerpunt geworden, de rode draad van mijn gevoelens, dat enthousiasme dat beetje bij beetje groeit om ten volle van elk moment te genieten. Deze liefdesbrief is daar het bewijs van.
Jij bent de reden voor mijn glimlach… En daarvoor wil ik je bedanken. Bedankt dat je vanaf het begin jezelf bent, met en zonder angst, maar vooral dat je jezelf laat zien zoals je bent . Soms gevoelig, soms grappig en overlopend van liefde, soms een tikkeltje eigenwijs maar in wezen jij.
Bedankt, want als er onzekerheid en angst ontstaan, help jij mij ze te verslaan. Zelfs als ik gevangen zit in mijn eigen web, kun je me daaruit halen door gewoon je hand vast te houden. Ongelooflijk toch?
Jij bent mijn anker als het tij stijgt, de vonk die het vuur aansteekt dat in mij leeft en passie op de saaiste dagen. De verrassing die het gewone doorbreekt en mijn dagen verlicht. Dat heb jij mij geleerd Samen wandelen is veel meer dan een paar stappen zetten en dat dit nog maar het begin is.

Liefdesbrief over ons kleine universum
Samen hebben we een klein universum gecreëerd van waaruit we het leven op een unieke manier kunnen observeren van waaruit we door onze dromen kunnen fantaseren, geheimen kunnen uitwisselen en wees eerlijk . Het is zo magisch, ja waarom? Omdat het een beetje van jou en een beetje van mij bevat, maar ook een uniek deel dat bestaat uit de eenheid van onze zielen, die ons eraan herinnert dat als een van ons wankelt, de ander klaar staat om hem te steunen met een knuffel, zodat we samen verder kunnen gaan. Zo simpel en zo mooi. Het is onze puzzel, ons labyrint.
En niet alleen dat we ook ons eigen veiligheidstouw hebben gemaakt. Degene die ons beschermt als onwetendheid ons soms wil overvallen; degene die ons helpt sterker te worden als de buitenwereld ons probeert te laten wankelen.
Het is ongelooflijk, jij bent echt ongelooflijk! Om de een of andere reden zijn we hier en ik kan niet anders dan dankbaar zijn dat ik je heb ontmoet en dat we samen de eerste lijnen van dit pad hebben gevolgd. Als liefde ons leven binnenkomt, is het minste wat we kunnen doen: bedanken het verzorgen ervan .
Ik kan deze liefdesbrief niet beëindigen zonder bedankt dat je mij accepteert zoals ik ben, dat je in mij gelooft en aan mijn zijde staat maar vooral om jezelf te zijn. Vergeet niet dat jouw glimlach mijn favoriete beeld is en mijn grootste wens is dat je altijd gelukkig bent... Ik hou van je.